"این مال را به کسی می دهم که جسد فرزندم را از گل و لجن بیرون آورد." این گفته شوشاندخت، مادر شاهنشاه بهرام پنجم بود زمانی که با مال بسیار بر سر باتلاق آمد. به دنبال همین ماجرا بود که تلاش های بسیاری نیز انجام شد و گل و لجن فراوانی از باتلاق بیرون آوردند به گونه ای که تپه های بزرگی نیز بوجود آمد ولی جسد شاهنشاه پیدا نشد. در واقع بهرام پنجم به روایت غالب اسناد تاریخی، در زمانی که به شکار رفته بود ناگهان با اسب به داخل باتلاق عمیقی افتاد و غرق شد؛ او مدت هفده سال بر ایران پهناور آن روزگاران حکومت کرد.

بهرام پنجم، شاهنشاهی مقتدر، دلاور و با اراده بود که توانست کلیه امور ایران بزرگ را سامان ببخشد. او از جمله شاهنشاهان بزرگ ساسانی بود و به خاطر این که اکثر اوقات به شکار گور می رفت به بهرام گور مشهور شد. گفتنی است برخی شخصیت ها، ماجرای این شاهنشاه از بدو تولد تا مرگ را رازگونه می دانند. همچنین او تنها پادشاه ساسانی است که می را به دلیل اتفاقی که برای یکی از نزدیکانش رخ داد، حرام اعلام کرد.

بهرام پنجم از کودکی به امیر عرب حیره سپرده شده تا نزد او پرورش یابد چرا که رسم شاهان ساسانی بود تا شاهپوران را به کشورهای خود مختار اطراف ایران بفرستند تا آن سرزمین را با خودمختاری اداره کرده و از سنین نوجوانی راه و رسم کشورداری را بیاموزند. بهرام در مسیر شاهی خود، شخصی به نام خسرو را که قرابتی با خانوده شاهی نداشت و برتخت نشسته بود کنار زد. طبق برخی از اسناد تاریخی، رسیدن بهرام پنجم به پادشاهی نیز در نوع خود از اتفاقات نادر تاریخ است. در واقع بهرام شرط گذاشت که تاج شاهی در بین دو شیر قرار گیرد و هر که توانست تاج را از بین دو شیر به دست آورد، بی شک لایق پادشاهی است. در ادامه با انصراف رقیب بهرام از این شرط، بهرام خود به تنهایی این کار را به سرانجام رساند؛ او بعد نبردی که با دو شیر داشت توانست تاج شاهی را به دست آورد.

بهرام پنجم، پادشاه مقیدی بود و حتی انگیزه خود از ازدواج را آرامش و دوری از گناه و حفظ دین می دانست. از سویی پس از رنجیده خاطر شدن از همسرش، در ادامه زنهای بسیاری را اختیار کرد. این شاهنشاه از جمله شخصیت هایی است که در ادبیات و شعر فارسی مورد توجه بوده است. همچنین به دنبال صلح او با روم، مسیحیان در ایران و زرتشتیان در روم دارای آزادی مذهبی شدند.