فرارو-در صخره های مرکزی ایران، پژوهشگران نقش برجسته ای کشف کردند که موجودی نیمه انسان و نیمه مانتیس را به تصویر می کشد. این موجود هیبرید عجیب با بدن انسانی و بازوهایی شبیه به مانتیس، رازهای تمدن های پیشاتاریخی را بار دیگر زنده کرده است.

به نقل از dailygalaxy، این نقش برجسته کوچک، تنها حدود پنج اینچ ارتفاع دارد، اما جزییات آن بسیار شگفت انگیز است: اندام های کشیده، چشمانی برآمده و سری نوک تیز که یادآور گونه ای خاص از مانتیس های بومی منطقه است. با این حال، حالت ایستادن آن، انسانی است و بازوهایش به شکل حلقه های خمیده، یادآور نقوش باستانی جهانی است.

تصاویر انسان و حیوانات بزرگ در نگاره های باستانی رایج است، اما این موجود هیبریدی نمونه ای بی نظیر به حساب می آید. پژوهشگران برای شناسایی دقیق این نقش برجسته، با متخصصان حشره شناسی مشورت کردند. نتایج نشان داد که این نقش ترکیبی نمادین از انسان و مانتیس است و به مرد مانتیس نشسته مشهور شده است.ویژگی های منحصر به فرد گونه بومی Empusa، مانند گردن کشیده و افزوده های مخصوص سر، نشان می دهد که هنرمند پیشاتاریخی با این حشره آشنایی کامل داشته است.

هنوز مشخص نیست چرا این نقش خلق شده، اما پژوهشگران معتقدند انسان های پیشاتاریخی به رفتار و ظاهر غیرمعمول مانتیس ها علاقه داشته اند. برخی فرضیه ها حتی احتمال می دهند که هنرمند تحت تأثیر گیاهان روان گردان این تصویر را حک کرده باشد. مانتیس ها در فرهنگ های باستانی نمادهایی ویژه داشته اند و این هیبرید عجیب ممکن است نماد روح، تغییر یا تنها بازتاب شیفتگی هنرمند به این موجود باشد.

تخمین سن این نقش دشوار بود. پژوهشگران به دلیل محدودیت های بین المللی امکان آزمایش رادیوکربن نداشتند و برای تخمین سن، این نقش را با نگاره های دیگر منطقه مقایسه کردند. پژوهشگران قدمت این نقش را بین 4000 تا 40000 سال پیش تخمین زده اند و حتی اگر سن آن در پایین ترین حد تخمین زده شود، این نقش یکی از قدیمی ترین تصاویر حشره مانند در هنر انسانی به شمار می رود.

این نگاره بخشی از مجموعه ای بزرگ از نقوش زومورفیک در کوه های استان مرکزی ایران است که به اعتقاد محققان توسط گروه های کوچ نشین خلق شده و نشان دهنده حیوانات، داستان ها و احتمالا چشم اندازهای معنوی آن هاست. مرد مانتیس نشسته در هیچ دسته بندی مشخصی نمی گنجد و شاید همین رازآلود بودن، جذابیتش را دوچندان می کند.