آیدین سیار سریع در شرق نوشت: راستش سه ماه پیش که نوشتن این ستون را شروع کردم، فکر می کردم بازگشایی یک ستون طنز در مطبوعات نه به آن شورِ دهه پیش ولی حداقل در حد خودش سروصدا کند. خوشبختانه این انتظار برآورده نشد و ما دیگر صد درصد مطمئن شدیم که در هجوم محتوای تصویری، یک محتوای نوشتاری حتی اگر 300.400 کلمه هم باشد، شانس چندانی برای دیده شدن ندارد. این نتیجه، هم مزیت هایی دارد و هم معایبی. معایبش که مشخص است. به هرحال نویسنده برای مخاطب می نویسد و مخاطب اگر نباشد، متن معنی پیدا نمی کند. آدم احساس می کند فلوت زنی در مراسم ختم است که تا شروع به نواختن می کند، همه حتی خود مرحوم بلند می شوند و مراسم را ترک می کنند. اما مزیت هایی هم دارد که تا الان گمان نکنم کسی به آن فکر کرده باشد. اولی اش این است که کسی کاری به کارتان ندارد. این خودش غایت هدف یک میانسال است. الان اگر از هر میانسالی آرزویش را بپرسید، می گوید آرزویم این است که بروم یک روستایی، برهوتی، جای دنجی که کسی کاری به کارم نداشته باشد. جایی که گوشی آنتن ندهد و دور از هیاهو و صدای ماشین و غوغای شهر باشد. این ستون دقیقا همان جایی است که هر میانسالی آرزویش را دارد. فضایی دنج و آرام با صدای گنجشک و یاکریم. خارج از شهر، خارج از دید و خارج از موضوع. البته من که هنوز جوانم ولی دارم فکر می کنم که بد نیست گاهی این ستون را به میانسالان اجاره بدهم. بندگان خدا دیگر پا نشوند آخر هفته با این ترافیک و شلوغی، بکوبند بروند دماوند و شمال و شهریار. از چهارشنبه غروب بیایند همین جا، شوخی هایشان را بکنند، کباب شان را بخورند، درد زانوی خود را رفع کنند و شنبه صبح به امید خدا راه بیفتند سمت تهران. مزیت دوم این است که چون کسی با این ستون مواجهه ندارد، دیگر فضای پابلیک و عمومی محسوب نمی شود. یک فضای خصوصی است که من به عنوان نویسنده می توانم به جای دفتر یادداشت گوشی (نوت) از آن استفاده کنم. اگر شما هم مثل من هیچ وقت به نوشته هایتان در نوت گوشی مراجعه نمی کنید، پیشنهادم این است که یک ستون طنز روزانه در روزنامه ای راه بیندازید تا همیشه این یادداشت ها جلوی چشم تان باشد. من خودم از امروز این کار را شروع می کنم. یک کیلو پیاز، سیب زمینی، وینستون ایکس اس نقره ای، پنیر 350گرمی (اینا رو یادت نره فردا بخری) رمز کارت پارسیان 8293 کد تخفیف چلوکبابی bokhor 04 تولد کاظم یادت نره تبریک بگی سریال mix tape می گن خوبه، ببین. |