حسن ظهوری در عصرایران نوشت: ماجرای کیف فرزانه صادق، وزیر راه، در فرودگاه اردبیل در 23 مهر 1404 جنجال بزرگی به پا کرد. او پس از سفر رسمی به باکو، در بازرسی فرودگاه از بررسی کیف خود جلوگیری کرد و این اقدام به مشاجره با مأمور امنیتی منجر شد. صادق با عصبانیت فرودگاه را ترک کرد و به جای پرواز، مسیر زمینی طولانی (10 تا 12 ساعت) به تهران را برگزید.

به گفته یک شاهد به خبرگزاری فارس، او هنگام خروج گفت: در این فرودگاه را گِل می گیریم. ساعاتی بعد، محمد قصابی، مدیرکل فرودگاه اردبیل، عزل و داوود رضی نژاد جایگزین او شد. شرکت فرودگاه ها این عزل را به ارزیابی های مدیریتی نسبت داد و ارتباط با ماجرای کیف را رد کرد، اما این توضیح با تردیدهایی همراه است.

طبق قوانین بین المللی هوانوردی، همه مسافران، حتی مقامات، موظف به رعایت پروتکل های امنیتی هستند. این پروتکل ها برای جلوگیری از ورود اقلام ممنوعه مانند اسلحه، مواد منفجره، مایعات بیش از 100 میلی لیتر، ابزارهای صنعتی، یا اشیای تیز به کابین هواپیما طراحی شده اند. در ایران، نیروی انتظامی و سپاه پاسداران بازرسی ها را انجام می دهند؛ اولی وسایل را در ورودی فرودگاه و دومی کیف های دستی را پیش از سوار شدن بررسی می کند. صادق با امتناع از بازرسی، این قوانین را نقض کرد.

محتوای کیف خانم وزیر چه بوده؟ آیا اقلام ممنوعه ای در آن بود یا چیزی که او نمی خواست فاش شود؟ این رفتار، کیف او را به یکی از مشکوک ترین کیف های سیاسی تبدیل کرده است.

هرچند ایران از نظر امنیت پروازی امتیاز خوبی از سازمان بین المللی هوانوردی (ایکائو) دارد، این ماجرا پرسش هایی درباره پایبندی مقامات به قوانین ایجاد کرده است. رفتار صادق نه تنها حاشیه ساز شد، بلکه اهمیت اجرای یکسان قوانین برای همه، از جمله وزرا، را برجسته کرد. این ماجرا همچنان موضوع بحث و گمانه زنی است.