آبان سال 1401 گزارش یک درگیری خونین در حاشیه رباط کریم به پلیس اعلام شد. پس از حضور مأموران و بررسی های اولیه، مشخص شد پسر 18 ساله ای به نام بابک در درگیری با دو پسر جوان به قتل رسیده و به داخل چاه انداخته شده است.

به گزارش ایران، پس از آن مأموران تحقیقات خود را برای شناسایی عاملان قتل آغاز کردند.

در بررسی ها مشخص شد که از چند ماه قبل بابک و پسر 20 ساله ای به نام نریمان بر سر دختری 32ساله به نام نازنین که کافه دارد باهم به اختلاف خورده اند.

روز حادثه هردو که از مشتری های همیشگی کافه نازنین بودند باهم درگیر شدند و دختر کافه دار با ناراحتی از هر دو می خواهد که کافه او را ترک کنند. بابک و نریمان پس از خروج از کافه قرار دعوا می گذارند.

بابک از آنجا که فکر می کرده قرار است با نریمان تک به تک درگیر شود تنها به محل قرار رفته بود غافل از اینکه نریمان با دوستش شهرام که لباس مبدل پلیسی برتن داشته به محل دعوا رفته بود.

در جریان درگیری رهگذران قصد دخالت داشتند اما شهرام که خود را پلیس معرفی کرده بود اجازه دخالت به مردم را نمی داد و در نهایت بابک با ضربات متعدد چاقو زمین گیر شده و نریمان و شهرام جسد او را به داخل چاهی که در نزدیکی آن محل بود، انداختند.

در ادامه این ماجرا نریمان به سراغ نازنین رفته و او را بالای سر چاه برد و موضوع قتل را تعریف کرد.

در ادامه نازنین به مأموران گفت: وقتی بالای دهانه چاه رسیدم صدای بابک را که از درد به خودش می پیچید شنیدم، می خواستم با اورژانس تماس بگیرم اما آن ها مانعم شدند و وقتی صدا قطع شد آن ها هم من را رها کردند و از محل گریختند.

مأموران به ردیابی دو متهم متواری پرداختند و مشخص شد آن ها از تهران خارج شده اند. چند هفته بعد شهرام خودش را به پلیس معرفی کرد و گفت: من با ضربه چاقو بابک را کشتم.

در ادامه مشخص شد که نریمان به مکان نامعلومی گریخته است و با اعتراف صریح شهرام برای او منع تعقیب صادر شد.

با تکمیل تحقیقات پرونده برای رسیدگی به شعبه 13 دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.

در ابتدای جلسه اولیای دم درخواست قصاص کردند. پس از آن متهم به جایگاه رفت و در توضیح ماجرا گفت: پس از قتل بابک من به شهرمان گریختم و موضوع را به بزرگ فامیل گفتم. بزرگ خاندان مان از من خواست تا خودم را معرفی و به قتل اعتراف کنم و آن ها رضایت اولیای دم را می گیرند. یک ماه پس از اینکه خودم را معرفی کردم بزرگ فامیل فوت کرد و دیگر کسی سراغم را نگرفت. حالا می خواهم واقعیت را بگویم. من نقشی در قتل نداشتم و تنها یک ضربه چاقو به کنار ابروی بابک زدم. دو ضربه کشنده را نریمان زد و او را به داخل چاه انداخت. اصلاً من هیچ ارتباطی با جدال عشقی آن ها نداشتم و درگیری هم ربطی به من نداشت.

قاضی از متهم پرسید: اگر نقشی نداشتی چرا با لباس مبدل پلیس مانع ورود مردم به درگیری شدی و نخواستی درگیری خاتمه پیدا کند؟

متهم جواب داد: وقتی لباس پلیس پوشیدم و دیدم مردم می خواهند ورود کنند به عنوان پلیس از آن ها خواستم دخالت نکنند احساس قدرت می کردم و به بازی در نقشم ادامه دادم.

با پایان جلسه قضات برای صدور رأی وارد شور شدند.