احمد زیدآبادی در مطلبی در کانال تلگرام خود با عنوان تأسف بار است اما واقعیت دارد! نوشت:

محمد جواد ظریف: روسیه دو خط قرمز دارد اول اینکه ایران نباید هیچ وقت با دنیا روابط آرام داشته باشد و دوم اینکه نباید با دنیا به درگیری برسد.

سخن آقای ظریف به نظر درست می آید اما در این شرایط چه نتیجه ای از آن می توان گرفت؟ نتیجه ای که من از این دو گزاره می گیرم این است که در هنگام عادی سازی رابطه با دنیا، باید حتی المقدور از روسیه حذر کرد، اما در هنگام خطر درگیری با دنیا، شاید میانجی گری روس ها مانع از تصادمی ویران کننده شود.

از این زاویه، ورود پوتین به قصد کاهش یا کنترل یا مهار تشنج بین ایران و اسراییل و شرکای غربی آن، اگر قرین موفقیت شود، به زیان کشور نخواهد بود بخصوص اینکه در این موقعیت خاص تاریخی، جلوگیری از درگیری، خواسته یا ناخواسته به روابطی آرام با دنیا ختم می شود.

با توجه به نفوذی که روسیه در داخل کشور ما به دست آورده به طوری که برخی محافل افراطی گویی قبله خود را از سوی کعبه به سمت کاخ کرملین کج کرده اند، خواه ناخواه روس ها شانس موفقیت بیشتری نسبت به دیگر کشورها در یک میانجیگری جدی دارند!

می توان از این وضعیت اظهار تأسف کرد اما نمی توان واقعیتِ آن را نادیده گرفت.