فرارو-یک باور دیرین انسان شناسی اکنون به چالش کشیده شده است: شیارهای روی دندان های انسان های باستانی که قرن ها به عنوان نخستین نشانه های استفاده از ابزار و مراقبت از دندان تفسیر می شدند، ممکن است کاملاً طبیعی باشند.

به نقل از dailygalaxy،یک مطالعه جدید روی میمون های وحشی نشان می دهد که این شیارها احتمالا بدون دخالت انسان شکل گرفته اند و افسانه دیرین تمیز کردن دندان توسط اجداد باستانی را زیر سوال می برد.

دندان آسیای یک نئاندرتال

تیم تحقیقاتی دانشگاه کیوتو و دانشگاه گریفیت با بررسی 500 دندان میمون از 27 گونه، شیارهایی یافتند که مشابه شیارهای انسان های باستانی است، با این حال، این گونه ها از هیچ ابزاری برای تمیز کردن دندان استفاده نمی کنند.

آنها با استفاده از میکروسکوپ لیزری کانفوکال و مدل سازی سه بعدی شیارهای دندان میمون ها را با نمونه های انسانی مقایسه کردند و متوجه شباهت های شگفت آور بین شیارهای دندان میمون ها و انسان ها شدند. ایان تول، یکی از پژوهشگران، توضیح داد: ویژگی هایی مثل دیواره های صاف، شکل مخروطی و خطوط ریز موازی تقریباً همان شیارهایی هستند که در انسان ها به عنوان نشانه رفتار فرهنگی تفسیر می شدند.

تصویر سه بعدی از تحلیل بافت و خراش های میکروسکوپی در شیار ریشه دندان اورانگوتان.

با این حال، نکته جالب این است که در میان صدها دندان بررسی شده، هیچ موردی از ابفرکشن (آسیبی رایج با شیارهای عمیق نزدیک لثه که معمولاً ناشی از مسواک زدن شدید، دندان قروچه یا رژیم غذایی اسیدی است) مشاهده نشد. این موضوع نشان می دهد که ابفرکشن ممکن است منحصر به انسان ها و محصول زندگی صنعتی مدرن باشد.

اورانگوتان با شیار خلال دندانی روی دومین دندان آسیای پایین چپ.

پژوهشگران معتقدند شیارهای دندان انسان های باستانی ممکن است بیشتر به خاطر عوامل طبیعی مثل فشار جویدن، خوردن غذاهای ساینده و ذرات محیطی ایجاد شده باشند، نه به خاطر رفتار ارادی یا فرهنگی. با این حال، نمی توان گفت انسان های باستانی دندان هایشان را تمیز نمی کردند. برخی شیارها ممکن است واقعاً ناشی از رفتار ارادی بوده باشند، اما نباید هر شیاری را به فرهنگ یا رفتارهای پیچیده انسان ها نسبت داد.

انواع مختلف آسیب های ریشه در نخستی های وحشی، ازجمله فرسایش اسیدی و شیارهایی شبیه شیار خلال دندانی در فسیل های انسانی.