احمد زیدآبادی، روزنامه نگار، در کانال تلگرامی خود نوشت: رود دز مرا آرام کرد. گمان نمی کردم در این فصل سال، رود آنچنان پر آب و زلال و آرامش بخش باشد، اما بود و از قلب شهر دزفول با وقار تمام می گذشت.

صبحگاهان، در ساحل با طراوت رودخانه، انبوهی از مردم دزفول گرد می آیند. جمعی برای صرف صبحانه، جمعی برای ورزش و تفریح و جمعی برای شنا در پهنای وسیع رود. آفتاب که بالا می آید، ساحل به سرعت خلوت می شود.

در خوزستان دمای هوا همچنان بالاست اما زهر گرما گرفته شده و شبانگاهان و ساعتی از سپیده دم و غروب، هوا دلپذیر است. مردم شهر گویی دل شان به رودخانه گرم است. ضرباهنگ حیات خود را با آن تنظیم می کنند و در جوار آن آرامشی بی مانند دارند. رود دز منشأ تمام موهبت های منطقه است. سرتاسر اطراف مسیر خود را سرسبز و خوش و خرم و غنی از تولیدات کشاورزی کرده است.

رود دز صد تا صد و پنجاه متر از سطحِ شهر گودتر است. برای انتقال آب آن به محله های مختلف، در ایام قدیم تونل هایی به نام قمش در اعماق زمین حفر کرده اند که بی شباهت به قنات در مناطق کویری ایران نیست. قمش ها شبکه ای از تونل های زیر زمینی متصل به یکدیگرند که دسترسی به آب را برای تمام مردم شهر ممکن می کرده اند. اکنون شماری از آن ها به عنوان آثار تاریخی و باستانی در معرض بازدید گردشگران قرار گرفته اند.

مشکلات و ناراحتی های زمانه کنونی، امری سرتاسری است و همه شهروندان ایرانی به نحوی از آن نالانند. به رغم تمام کاستی ها و نارسایی های شهر دزفول اما به برکت جریان رود دز، زندگی در این شهر جاری تر و ساری تر از شهرهای دیگر به نظر می رسد. مردمی خون گرم و آرام و مهربان و مهمان نواز که تحصیل کردگان آن در چنبره حیات روزمره گرفتار نیستند و جمع های مطالعاتی و فرهنگی و سیاسی خود را از رونق نیانداخته اند.

من در دزفول مهمان انجمن دوستداران کتاب به قصد نقد و بررسی الزامات سیاست در عصر ملت-دولت بودم. جمعیتی بیش از 150 نفر در محیطی کوچک مجبور به تحمل کمبود جا شدند و مراسمی از هر جهت بی نقص برگزار کردند.

مسئولان انجمن همگی از فرهیختگان شهر بودند و حاضران نیز پیگیر خستگی ناپذیر و شورمند تحولات فکری و سیاسی جامعه به نظر آمدند.

دو شبانه روز خوش و به یادماندنی را در دزفول گذراندم و در اینجا لازم است از محبت و مهمان نوازی دکتر شیروی و خانواده محترمش قدردانی کنم.

پس از ساخت بزرگراه بروجرد-خرم آباد و نیز اتوبان خرم آباد-پل زال- اندیمشک، دسترسی به شمال خوزستان از استان های غربی و مرکزی آسان و مسیر کوتاه شده است. از این جهت جای شکر دارد اما ظاهراً به دلیل زیرساخت های ضعیف، آسفالت دو بزرگراه بعضاً فرسوده شده و خالی از موج ها و دست اندازهای آزاردهنده نیست. آنچه اما مرا در مسیر رفت از خرم آباد به اندیمشک پاک حیرت زده کرد، حرکت خودرویی بر خلاف جهتِ جاده در بزرگراه بود که درست در سر یک پیچ در روبروی خودرو ما سبز شد!

نام چنین کاری را چه می توان گذاشت؟ در هر کجای دنیا که این ماجرا گفته شود، چنان باورناپذیر است که بیشتر به عقل گوینده شک می کنند!