فرارو- بیمه موبایل در ایران بیش از آنکه حمایت واقعی باشد، عنوانی نمادین است. در بازاری که قیمت گوشی های پرچمدار تا مرز 200 میلیون بالا رفته، سقف جبران خسارت هنوز 100 میلیون تومان است.

به گزارش فرارو؛ هر روز بیش از 320 مورد سرقت موبایل در گزارش های پلیس ثبت می شود. عددی تکان دهنده در شهری که میانگین ارزش گوشی های سرقتی از 180 میلیون تومان (بیش از دوبرابر سقف پوشش بیمه) گذشته است. بسیاری از این موبایل های سرقتی اتفاقا جزو گروه پرچمدارند. مانند آیفون 16 پرو مکس که بهای آن از 200 میلیون تومان هم فراتر رفته است. با این حال، سقف بیمه نامه های موبایل تنها تا 100 میلیون تومان را پوشش می دهند.

بیشترین سقف تعهد بیمه موبایل در کشور 100 میلیون تومان است. این رقم شاید برای گوشی های میان رده کافی باشد اما برای پرچمدارها عملا هیچ خاصیتی ندارد.

برای مثال، آیفون 17 پرومکس با نسخه 512 گیگابایتی حدود 308 میلیون تومان قیمت دارد و گلکسی S25 اولترا یک ترابایتی در حدود 210 میلیون تومان فروخته می شود.

همین چند مورد کافیست تا سهم بی اثر بیمه موبایل برای گوشی های لوکس مشخص شود. یعنی اگر گوشی 200 میلیونی شما دچار خسارت کامل شود، شرکت های بیمه فقط تا 100 میلیون را پوشش خواهند داد و باقی وجه از جیب صاحب گوشی می رود.

اما مشکل فقط سقف پوشش نیست؛ بیمه های موبایل فرانشیز دارند. بخشی از خسارت که پرداخت آن بر عهده خودِ بیمه گذار است و معمولا 30 تا 40 درصد تعیین می شود.

بنابراین، اگر گوشی 100 میلیونی شما آسیب جدی ببیند و فرانشیز بیمه تان 30 درصد باشد، شرکت بیمه فقط 70 میلیون تومان را به عهده گرفته و 30 میلیون باقیمانده از جیب صاحب گوشی می رود.

البته بیمه های پریمیوم واردکنندگان فرانشیز پایین تری بین 10 تا 20 درصد دارند اما دسترسی عمومی به آن ها محدود است.

بیمه های پایه برای مدل های میان رده سقف 40 میلیون و فرانشیز 30٪ دارند، بیمه ضدسرقت تا 60 میلیون و فرانشیز 20٪ و همچنین طرح های پریمیوم تا 100 میلیون با فرانشیز 10 تا 20٪ را لحاظ کرده اند.

شرکت های بیمه بطور معمول سالانه 2 تا 4 درصد ارزش دستگاه را مطالبه می کنند؛ یعنی برای یک گوشی 100 میلیونی، هزینه ای بین دو تا چهار میلیون تومان صرفا جهت آرامش ذهنی پرداخت خواهید کرد.

هرچند همین فرمول پرهزینه هم کاربردی برای پرچمداران نداشته و خارج از چتر جبران قرارشان داده است.

بیمه موبایل هنوز شبکه ارزیابی واقعی ندارد؛ کارشناس های خسارت همان تعمیرکاران طرف قرارداد بیمه هستند و بررسی خسارت دو تا پنج روز طول خواهد کشید. حتی نتیجه هم همیشه به مذاق کاربر خوش نمی آید.

برخی شرایط هم کاملا از پوشش بیمه ای خارجند. مانند آب خوردگی یا سرقت بدون ارائه گزارش رسمی انتظامی.