فرارو- شوریده شیرازی از شاعران مهم دوره قاجار بود. او در دوره حیات خود به رغم معضلاتی که داشت، به عنوان یکی از چهره های ادبی زمانه خودش شناخته می شد. به گزارش فرارو، شوریده شیرازی در سال 1236 در شیراز متولد شد و در 21 مهر 1305 دار فانی را وداع گفت. شعرهای او به دلیل سادگی و در عین حال صدق عاطفی ای که دارند، مورد توجه قرار می گیرند. زندگی شوریده شیرازی شوریده شیرازی در 7 سالگی در اثر ابتلا به بیماری آبله، بینایی اش را از دست داد. این مسئله بر روحیات او تاثیر زیادی گذاشت و تا پایان عمر نیز به شکل جسته وگریخته در اشعارش به آن اشاره کرد. زندگی سخت شوریده شیرازی در اشعارش نیز نمایان شد و همین مسئله باعث شد که شعر او به شعری ساده و در عین حال عاطفی بدل بشود. رفته رفته اشعار او در بین مردم به شهرت رسید. ناصرالدین شاه قاجار برای شوریده شیرازی تخلص فصیح الملک را برگزید و بسیاری او را با همین نام شناختند. با وجود همه محرومیت هایی که پیش روی شوریده شیرازی قرار داشتند، او توانست فضایل بسیاری را کسب کند. فضیلت او تا پایه ای رسید که از شاعران بزرگ زمانه خود به حساب رفت و با بسیاری از دیگر شاعران بزرگ دوره قاجار نیز به مشاعره پرداخت. او به خصوص در سرودن قصیده و قطعه به استادی رسیده بود و در این قوالب از شاعران درجه یک ادبیات فارسی به حساب می رود. یکی از معروف ترین اشعار شوریده شیرازی شعری است که بعدها با آهنگسازی علی اکبر شیدا، به یکی از ماندگارترین تصنیف های تاریخ موسیقی ایران بدل شد. این شعر زیبا را در ادامه بخوانید: خواهم که بر زلفت هردم زنم شانه ترسم پریشان کند بسی حال هر کسی چشم نرگست مستانه مستانه خواهم بر ابرویت هر دم کشم وسمه ترسم که مجنون کند بسی مثل من کسی چشم نرگست دیوانه دیوانه یک شب بیا منزل ما حل کن دو صد مشکل ما ای دلبر خوشگل ما دردت بجان ما شد روح و روان ما شد خواهم که بر چشمت هر دم کشم سرمه ترسم پریشان کند بسی حال هر کسی چشم نرگست مستانه مستانه خواهم که بر رویت هر دم زنم بوسه ترسم که نالان کند بسی مثل من کسی چشم نرگست جانانه جانانه یک شب بیا منزل ما حل کن دو صد مشکل ما ای دلبر خوشگل ما دردت به جان ما شد روح و روان ما شد |