اینها قبلا خرید نوزادی بود، الان خرید همه است. این را یک طلافروش محلی در مورد سینی بزرگ پلاک های 300 تا 600 سوتی می گوید. فقط هم اینها نیست. پیرسینگ گوش و بینی، گوشواره، زیر یک گرم خیلی چیزهای متنوعی داریم؛ حتی سنجاق طلا. البته بیشتر مردم سکه های سوتی می برند تا این چیزها را. سکه های سوتی قیمت مشخصی دارد، اجرت هم ندارد و تنها مالیات و رقم ناچیزی سود معامله به آنها اضافه می شود. برای همین بیشتر مردم ترجیح می دهند آنها را ببرند.

به گزارش اعتماد، این خلاصه کوتاهی از وضعیت بازار طلای محلی است. نه اینکه مردم دیگر توان خریدن چند گرم طلا، طلای تزیینی یا سکه و نیم سکه را نداشته باشند، این خریدها هم هنوز ادامه دارد، اما برای طلافروشی های محلی داستان کمی متفاوت است. فروشنده ای در جیحون می گوید: روزها اغلب هیچ کس خرید نمی کند. بیشتر خرید و فروش ها غروب ها انجام می شود. خیلی از مردم دنبال طلای شکسته هستند. مردم دیگر حتی به خرید طلای مستعمل و دست دوم هم اعتقاد ندارند و می خواهند مستقیم طلای شکسته بخرند. آنجاهایی که بنیه مردم کم است و مردم طلا را برای پس انداز می خرند، بیشتر دنبال طلای شکسته هستند تا طلای کارکرده.

طلافروش ها می گویند حالا دیگر می توان خریداران طلا را به چند قسمت تقسیم کرد؛ آنهایی که طلای آب شده می خرند، امیدوار هستند با همان سرمایه اندکی که دارند، کار کنند. کسانی که طلای شکسته می خرند، سرمایه کمتری دارند و می خواهند از افزایش تورم ضرر کمتر بکنند. کسانی که طلای دست دوم می خرند، معمولا برای استفاده می برند اما چون فکر می کنند هزینه های خرید طلا زیاد است، ترجیح می دهند با قیمت اقتصادی تری بخرند. در نهایت کسانی هم هستند که طلای نو می خرند، ولی الان حتی آنها هم اول سینی طلاهای دست دوم را نگاه می کنند، بعد سراغ طلای نو می روند.

الان که قیمت ها این طور به ساعت افزایش پیدا می کند، مردم از ترس اینکه همین که دارند را فردا نتوانند بخرند، همان ساعتی که پول به دستشان می رسد، می آیند و آن را به کالا تبدیل می کنند. وضعیتی که این طلافروش به آن اشاره می کند، وضعیتی است که در اقتصاد به آن پول داغ داخلی می گویند. شرایطی که رشد تورم چنان سریع و تغییر قیمت ها چنان غیرقابل پیش بینی است که مردم در آن ترجیح می دهند پول را به صورت نقد نگه ندارند و به محض اینکه پولی به دست می آورند، آن را به کالا تبدیل کنند.

طبق گزارش بانک مرکزی، تورم در دوازده ماه گذشته بالای 35 درصد نوسان داشته است. در همین زمان، سود سپرده یکساله حدود 20 درصد و سود سپرده سه ساله 22 تا 25 درصد تعیین شده که حدود 30 درصد کمتر از نرخ تورم است. همین مساله باعث می شود سپردن سرمایه های خرد به بانک ها عملا از میان گزینه های موجود برای سرمایه گذاری خط بخورد. وقتی یک متر آپارتمان بیش از 10 برابر حداقل حقوق قیمت دارد، طبیعی است که سرمایه های اندک به سمت طلا حرکت کنند.

فایزه زن کارمند جوانی می گوید: همین اسفند سال قبل با 30 درصد حقوقم هنوز می شد یک گرم طلای نو خرید؛ الان نهایتا بتوانم یک سکه سوتی یا یک تکه طلای شکسته بخرم. برای همین بلافاصله که پولی به دستم می آید، شده طلای نوزادی یا حتی سنجاق می خرم و یک گوشه می اندازم. این طوری احساس می کنم که کمی پس انداز کرده ام.

زری پرستاری با دو کودک خردسال می گوید: از وقتی دو تا بچه مان به دنیا آمده اند یک بار هم مسافرت نرفته ایم. اگر همین 300 سوت، 500 سوت ها را هم نخریم، هیچ وقت نمی توانیم از جایمان تکان بخوریم. اینکه هر روز نگاهت به قیمت ها باشد یک طرف، اینکه از داشتن این دو زار طلا در خانه اضطراب داشته باشی، یک طرف دیگر. این شده است روزگار جوانی ما.