فناوران یکی از شرکت های داروسازی دانش بنیان مستقر در پارک فناوری پردیس، برای اولین بار در کشور یک داروی تخصصی با نام نینتدانیب (Nintedanib) را برای بیماران مبتلا به فیبروز ریوی را تولید و به بازار عرضه کردند.

به گزارش ایران، این دارو که به عنوان یکی از معدود درمان های تأییدشده برای کنترل و کندکردن پیشرفت فیبروز ریوی در جهان شناخته شده است، با مهار مسیرهای مولکولی مؤثر در ایجاد بافت فیبروتیک، به حفظ عملکرد ریه و بهبود کیفیت زندگی بیماران کمک می کند.

اکنون داروی اوفنیب به عنوان نسخه بومی نینتدانیب، در دو دوز 100 و 150 میلی گرم تولید و وارد بازار داخلی شده است؛ اقدامی که می تواند امید تازه ای برای بیماران مبتلا به فیبروز ریوی در کشور به همراه داشته باشد.

فیبروز ریوی یکی از بیماری های پیش رونده و نادر ریوی است که در آن، بافت ریه به تدریج دچار زخم و سفتی می شود و توانایی جذب اکسیژن کاهش می یابد. این بیماری تاکنون درمان قطعی نداشته و بیشتر بیماران به دلیل نبود داروی مؤثر یا هزینه بالای داروهای وارداتی، از روند درمان بازمی ماندند.

مریم نوابخش از دپارتمان مدیکال این شرکت دانش بنیان در گفت وگو با ایسنا، فیبروز ریوی را یک بیماری پیش رونده دانست و افزود: دسترسی محدود و قاچاقی بودن این دارو (که قیمت قاچاق آن بیشتر از هزار دلار در ماه بوده است) باعث می شد بسیاری از بیماران توان خرید دارو را نداشته باشند و از چرخه درمان خارج شوند.

نوابخش با اشاره به تلاش های تیم پژوهشی این شرکت یادآور شد: اوفنیب به صورت تخصصی برای انواع فیبروز ریوی کاربرد دارد؛ از جمله فیبروز ریوی با علت نامشخص (ایدیوپاتیک)، فیبروز ریوی مرتبط با بیماری های خودایمنی مانند اسکلرودرمی سیستمیک و سایر اشکال فیبروز ریوی پیش رونده که قبلاً برای آنها امید درمانی اندک بود یا بیماران در آی سی یو بستری می شدند.

این محقق درباره وضعیت رقبا و پتنت دارو هم گفت: پیش از این شرکت بورینگِر، این دارو را تولید می کرد و پتنت آن حدود پنج تا 6 ماه پیش به پایان رسیده است. همچنین شرکت هایی مانند Glenmark در هند نسخه هایی از این دارو را تولید کرده اند. ما نمی توانیم ادعا کنیم مزیت فنی فوق العاده ای نسبت به شرکت های بزرگ خارجی داریم، اما توانسته ایم این دارو را در ایران با حفظ کیفیت مشابه و با قیمت بسیار پایین تر تولید کنیم. این دارو در بازارهایی مانند آمریکا با قیمت حدود یک هزار دلار در ماه عرضه می شدند و ما تلاش کردیم دارو را با قیمتی کمتر از یک پنجم آن در ایران عرضه کنیم تا دسترسی بیماران تسهیل شود.