یک مطالعه بزرگ نشان داده است که مکمل های کلسیم که مدت هاست برای سلامت استخوان به ویژه در زنان مسن توصیه می شوند، خطر زوال عقل را افزایش نمی دهند و این به میلیون ها نفری که آن ها را برای محافظت در برابر پوکی استخوان مصرف می کنند، اطمینان خاطر می دهد.

به گزارش ایسنا به نقل از نیو اطلس، ما از نقش مهم کلسیم در حفظ استحکام استخوان، به ویژه در زنان یائسه آگاه هستیم. با این حال، برخی مطالعات مشاهده ای قبلی نشان داده اند که مکمل های کلسیم ممکن است به آسیب رگ های خونی یا تجمع کلسیم در مغز که هر دو مسیر بالقوه برای زوال عقل هستند، کمک کنند.

تحقیقات جدید از دانشگاه ادیث کوان (ECU)، دانشگاه کرتین (Curtin) و دانشگاه وسترن استرالیا (Western Australia) با هدف دستیابی به پاسخ واضح تری به این سوال که آیا کلسیم با زوال عقل مرتبط است یا خیر، با بررسی داده های یک کارآزمایی تصادفی کنترل شده بزرگ و طولانی مدت انجام شد.

نگار قاسمی فرد، دانشجوی دکترا در دانشگاه ادیث کوان و نویسنده اصلی این مطالعه می گوید: مکمل های کلسیم اغلب برای پیشگیری یا مدیریت پوکی استخوان توصیه می شوند. تحقیقات قبلی نگرانی هایی را در مورد تأثیرات مکمل های کلسیم بر سلامت شناختی، به ویژه زوال عقل ایجاد کرده است. نتایج مطالعه ما به بیماران و پزشکان در مورد ایمنی مکمل های کلسیم در زمینه خطر زوال عقل برای زنان مسن اطمینان خاطر می دهد.

این مطالعه یکی از اولین مطالعاتی است که با استفاده از داده های یک کارآزمایی تصادفی کنترل شده (RCT) که استانداردی طلایی برای آزمایش علت و معلول است، به شکاف های موجود در مطالعات مشاهده ای قدیمی تر پرداخته است.

این پژوهش بر اساس مطالعه طولی زنان مسن (PLSAW) انجام شد که 1460 زن ساکن در جامعه 70ساله و بالاتر را که در ابتدا عاری از زوال عقل بودند، دنبال کرد. نیمی از آن ها روزانه 1200 میلی گرم کلسیم کربنات به مدت پنج سال دریافت کردند، در حالی که نیمی دیگر دارونما مصرف کردند.

پس از آزمایش، زنان به مدت 9.5 سال دیگر از طریق سوابق بهداشتی مرتبط پیگیری شدند که دوره پیگیری در مجموع 14.5 سال بود. در طول این مدت، موارد زوال عقل از داده های بیمارستانی و مرگ و میر، از جمله تمام زیرگروه های اصلی زوال عقل مانند بیماری آلزایمر و زوال عقل عروقی، شناسایی شدند.

در طول مطالعه، 269 نفر (18.4 درصد) به زوال عقل مبتلا شدند، اما هیچ تفاوتی بین گروه های مکمل و دارونما وجود نداشت. نسبت خطر ابتلا به زوال عقل در بین مصرف کنندگان کلسیم 0.90 بود، به این معنی که خطر ابتلای آن ها اساساً مشابه افرادی بود که کلسیم مصرف نمی کردند. حتی پس از تعدیل سایر عوامل خطر زوال عقل، از جمله سن، وضعیت سیگار کشیدن، فعالیت بدنی، سلامت قلب و عروق، وضعیت اجتماعی-اقتصادی و ژن APOE ε4 نیز نتایج تغییر نکرد.

پروفسور بلوسوم استفان (Blossom Stephan)، نویسنده همکار این مطالعه و رییس بخش زوال عقل و مدیر مرکز عالی زوال عقل در دانشگاه کرتین گفت: با توجه به نقش حیاتی کلسیم در عملکردهای فیزیولوژیکی متعدد از جمله سلامت استخوان، این نتایج اطمینان خاطر می دهد که مصرف طولانی مدت مکمل های کلسیم خطر زوال عقل را در زنان مسن افزایش نمی دهد.

این مطالعه محدودیت هایی نیز داشت. برای مثال، این مطالعه فقط شامل زنان سفیدپوست مسن استرالیایی بود. همچنین نتایج ممکن است در مردان، افراد جوان تر یا سایر گروه های قومی متفاوت باشد. ضمن اینکه محققان پیگیری نکردند که آیا شرکت کنندگان پس از پنج سال اولیه به مصرف کلسیم ادامه داده اند یا خیر. همچنین تشخیص زوال عقل بر اساس سوابق بیمارستانی و گواهی های فوت انجام شد که ممکن است کل موارد را کمتر از مقدار واقعی نشان دهد.

از آنجا که زوال عقل تمرکز اصلی آزمایش اصلی نبود، پیامدهای شناختی به طور عمیق اندازه گیری نشدند و میانگین کلسیم غذایی شرکت کنندگان حدود 960 میلی گرم در روز بود که کمی کمتر از سطح توصیه شده است. بنابراین نتایج ممکن است برای افرادی که مصرف بسیار کمتری دارند، صدق نکند.

پروفسور سایمون لاز (Simon Laws)، نویسنده همکار این مطالعه و مدیر مرکز سلامت دقیق ECU گفت: اینکه آیا این موضوع به سایر گروه های جمعیتی، مانند مردان یا حتی زنانی که مصرف مکمل را در سنین پایین تر شروع می کنند، تعمیم داده می شود یا خیر، هنوز مشخص نیست. برای تأیید یافته های فعلی به ویژه در مورد سلامت مغز و برای رفع این شکاف های جمعیتی باید آزمایش های بالینی آینده در مورد مکمل های کلسیم، با یا بدون ویتامین D انجام شود. این آزمایش ها باید شامل ارزیابی های خاص و قوی از سلامت مغز به عنوان معیارهای اصلی پیامد باشند.

با وجود محدودیت ها، یافته ها برای زنان مسن تری که مکمل های کلسیم مصرف می کنند، اطمینان بخش است و از ادامه مصرف آن ها برای حفظ سلامت استخوان و جلوگیری از شکستگی حمایت می کند.

این مطالعه در مجله The Lancet Regional Health: Western Pacific منتشر شده است.