در غرب نامیبیا، جایی میان بیابان نامیب و ساحل اسکلت (Skeleton Coast) ، جمعیتی کوچک از شیرها زندگی می کنند که به آن ها شیرهای بیابان نامیب می گویند. این حیوانات در محیطی بسیار خشک و بی آب وعلف زندگی کرده اند و توانسته اند خود را با کمبود غذا و گرمای شدید سازگار کنند .

تا چند دهه پیش، این شیرها به شکار حیواناتی مانند غزال، زرافه و شترمرغ بسنده می کردند. اما با ادامه خشکسالی و کاهش طعمه های خشکی، رفتار آن ها تغییر کرده است. اکنون آن ها به سمت ساحل آمده اند تا از منابع جدیدی مانند فوک ها، پرندگان دریایی و لاشه های حیوانات دریایی تغذیه کنند .

مطالعات میدانی نشان می دهد که گروهی از این ماده شیرها توانسته اند مهارت های جدیدی برای شکار در محیط ساحلی به دست آورند. آن ها هنگام جزر و مد، در امتداد خط ساحلی حرکت می کنند و پرندگان دریایی را غافلگیر می کنند. در برخی موارد، حتی فوک ها را تعقیب کرده و شکار می کنند، رفتاری که در هیچ نقطه ی دیگر از آفریقا مشاهده نشده است .

بر اساس گزارش بی بی سی ، این رفتار نه تنها نشان دهنده ی هوش و انعطاف پذیری شیرهاست، بلکه یادآور این واقعیت است که طبیعت همیشه راهی برای بقا پیدا می کند .

در سال های اخیر، نامیبیا شاهد یکی از خشک ترین دوره های تاریخی خود بوده است. خشکسالی طولانی باعث کاهش شدید جمعیت طعمه ها شده و شیرها را مجبور کرده است تا به سمت منابع جدید انرژی حرکت کنند .

به گفته ی کارشناسان محیط زیست، این پدیده نشان می دهد که تغییرات اقلیمی به شکل مستقیم رفتار شکارچیان رأس زنجیره غذایی را دگرگون می کند .

هرچند این صحنه ها برای عکاسان و گردشگران جذاب است، اما نزدیک شدن شیرها به سواحل می تواند خطرناک باشد. ساکنان محلی و ماهی گیران گاه با شیرهایی روبه رو می شوند که به دام ها یا تجهیزاتشان حمله می کنند .

برای جلوگیری از درگیری، دولت نامیبیا با کمک پروژه Lion Rangers در حال ایجاد مرز و آموزش جوامع محلی است تا هم شیرها حفظ شوند و هم مردم در امان بمانند .