نیروی هوایی ارتش چین، اولین استقرار جنگنده های پنهان کار و بدون سرنشین GJ-11 Sharp Sword را در پایگاه هوایی شیگاتسه در تبت انجام داد. این اولین عملیاتی شدن یک اسکادران جنگنده بدون سرنشین در جهان به حساب می آید.

تأیید عملیاتی شدن اولین جنگنده بدون سرنشین توسط تصاویر ماهواره ای، یک نقطه عطف بزرگ در توسعه سریع هواپیماهای بدون سرنشین توسط بخش دفاعی چین است. این امر در زمانی رخ می دهد که این کشور آماده است تا با اختلاف چندین سال در عملیاتی کردن اولین جنگنده نسل ششم جهان، پیشتاز باشد و به طور کلی، به درجه جدیدی از رهبری در حوزه هوانوردی رزمی دست یابد.

نمونه های اولیه GJ-11 از سال 2018 مشاهده شده اند. انتظار می رود این هواپیمای بدون سرنشین نیمه خودکار باشد و در نهایت بتواند با خودمختاری کامل عمل کند. تصاویر منتشر شده توسط رسانه دولتی چین CCTV در سال 2022 نشان داد که این هواپیما ممکن است برای برخی عملیات ها توسط جنگنده های J-20 دو سرنشینه فرماندهی شود.

GJ-11 از طراحی بدون دُم استفاده می کند که شبیه به بمب افکن B-21 آمریکا است تا پنهان کاری را به حداکثر برساند، اگرچه چنین هواپیماهایی دارای محدودیت هایی در سرعت و سطح مانورپذیری هستند.

اگرچه تأیید شده که GJ-11 دارای یک محفظه تسلیحات داخلی بزرگ است، اما نوع تسلیحات آن نامشخص باقی مانده است. برخی منابع حدس می زنند که این هواپیما می تواند موشک های هوا به هوای PL-15 و احتمالاً حتی PL-XX را برای تسهیل درگیری های دوربرد حمل کند. حمل موشک های کروز و ضد تشعشع نیز محتمل تلقی می شود.

فقدان حسگرهایی که قادر به شبیه سازی چشم انسان باشند و همچنین محدودیت های باقی مانده در قابلیت های هوش مصنوعی، همچنان توانایی هواپیماهای بدون سرنشین را برای جایگزینی نمونه های سرنشین دار در اکثر نقش های رزمی محدود می کند.

GJ-11 یکی از چندین جنگنده بدون سرنشین است که توسعه آن ها تأیید شده است. در حال حاضر، کار بر روی برنامه های بلندپروازانه تر برای توسعه هواپیماهایی با قابلیت مانور بیشتر و سطوح بالاتری از خودمختاری، مانند جنگنده "Dark Sword"، در جریان است.