تیم ملی فوتبال ایران باید روز جمعه در دیداری دوستانه به مصاف روسیه برود. شاگردان امیر قلعه نویی پس از کسب عنوان دومی در تورنمنت پرحرف وحدیث کافا حالا می بایست برابر تیمی قرار بگیرند که حدود سه سال است اجازه حضور در رویدادهای رسمی را ندارد و با دیدارهای دوستانه به حیاتش ادامه می دهد. این دوئل دقیقا پس از هشت سال، بار دیگر در خاک تزارها و این بار به میزبانی وُلگاگراد آره نا برگزار می شود.

2 لژیونر در لیست روسیه

روس ها در سه سال اخیر کاملا در عرصه ملی به انزوا کشیده شده اند و در لیست این تیم تنها 2 بازیکن لژیونر دیده می شود. ماتوِی سافونوف، گلر دوم تیم پاری سن ژرمن است و الکسی میرانچوک نیز برای آتلانتا یونایتد آمریکا بازی می کند و هنوز نتوانسته خودش را به اردوی تزارها برساند. 28 بازیکن دیگری که به اردو دعوت شدند، برای 9 تیم روسی بازی می کنند. زسکامسکو (6)، دینامومسکو (5) و لوکوموتیو (5) بیش ترین سهم را به خود اختصاص داده اند و تیم های اسپارتاک، کراسنودار، روستوف، زنیت، بالتیکا کالینینگراد و احمدگروژنی نیز یک تا سه نماینده دارند.

تیمی که جوان و ناشناخته شده است

در لیست ابتدایی روسیه، سه بازیکن تا به حال بازی ملی نداشته اند و 16 نفر نیز تعداد حضورهای شان به عدد 10 نمی رسد. 2 مهره تیم تحت هدایت والری کارپین، 30 و 31 ساله هستند و 6 نفر نیز 23 و کمتر از 23 سال دارند. الکسی میرانچوک که سابقه گلزنی برابر ایران را در دیدار سال 1402 دارد، با 47 بازی ملی و 9 گل زده، بهترین آمار را در بین دعوتی ها از آن خود کرده است.

نفرات سرشناسی چون الکساندر گولووین (موناکو)، فیودور چالوف (پائوک یونان)، آرتم زیوبا (آکرون روسیه)، یاروسلاو گلادیشف (دینامو مسکو)، دنیل فومین (دینامو مسکو) و ... جزو مهم ترین غایب ها به حساب می آیند که طی یک سال گذشته در اردوی روسیه حضور داشتند و تعدادی از آن ها در مسابقات اخیر موفق به گلزنی هم شدند اما حالا به دلایل مختلف، از جمله مصدومیت و یا مسائل فنی برای مصاف با ایران و بولیوی جایی در لیست روس ها ندارند. لازم به ذکر است که به جز فومین، مصدوم جدید روس ها، روسلان لیتوینوف و تامرلان موسایف نیز به همین دلیل امکان حضور در فیفادی ماه اکتبر را از دست دادند.

ضعیف کش مثل روسیه

روس ها در سال 2025 به مصاف 6 تیم رفته اند که ماحصل آن چهار برد، 2 تساوی و صفر باخت بوده است. آن ها 19 گل وارد دروازه رقبا کرده اند و ضمن ثبت سه کلین شیت، تنها 3 گل خورده اند. گرانادا، زامبیا، بلاروس و قطر، قربانیان تزارها بوده اند. از سویی نیجریه و اردن نیز تنها تیم هایی نام گرفته اند که برابر نماینده اروپا شکست را پذیرا نشدند و با تساوی 1-1 و 0-0 میدان را ترک کردند. روس ها طی این 6 دیدار تدارکاتی مقابل تیمی در سطح نخست صف آرایی نداشته اند و نیجریه جدی ترین رقیب شان بوده است. در ضمن شاگردان کارپین به جز جدال با قطر، الباقی دیدارها را همانند مصاف با ایران در خاک خودی به انجام رسانده اند.

سرمربی مشهور دینامو با خلقیات عجیب روی نیمکت روسیه

والری کارپین بیش از 70 بازی ملی در کارنامه خود دارد و برای تیم های سرشناسی چون سوسیه داد، والنسیا، سلتاویگو و ... بازی کرده است. او از سال 2009 به جرگه مربیان ملحق شد و در اسپارتاک مسکو، مایورکا، تورپیدو و روستوف سرمربی گری کرد تا این که در سال 2021 به عنوان سرمربی جدید روسیه انتخاب شد و جای چرچسوف را گرفت. با این حال چند ماه بعد به علت جنگ با اوکراین، روسیه از حضور در رقابت های رسمی محروم شد و کارپین در کنار هدایت کشورش، سکان دار روستوف شد. او از سال 2025 در قامت سرمربی جدید دینامو مسکو به فعالیتش ادامه داد.

کارپین، مالک یک تیم دوچرخه سواری است و از سال 2009 نیز به همراه میشل سالگادو یک شرکت املاک و مستغلات تاسیس کرده است. یکی از گلزنان روسیه در جام جهانی 2002، مدتی در قامت کارشناس در تلویزیون مشغول بود. او در سال 2017 برای سومین بار ازدواج کرد و چهار دختر دارد که بزرگترین آن ها 35 ساله است و کوچک ترین شان هشت سال سن دارد.

ورزشگاه تازه تاسیس با گل آفتاب گردان، پذیرای ایران

بازی روسیه و ایران در ورزشگاه وُلگاگراد آره نا برگزار می شود. استادیومی که در آستانه آغاز جام جهانی 2018 تاسیس شد و میزبان چهار دیدار دور گروهی بود. این استادیوم 43 هزار نفری طراحی ای به شکل گل آفتاب گردان دارد که یکی از نمادهای جنوب روسیه به حساب می آید. جالب است که هنگام ساخت این ورزشگاه بمب هایی عمل نکرده از جنگ جهانی دوم پیدا و خنثی شد. ملی پوشان دقیقا هشت سال پیش از دیدار روز جمعه، برای اولین بار در خاک روسیه مقابل تزارها قرار گرفت. دوئلی که به میزبانی شهر کازان برگزار شد و با نتیجه مساوی یک بر یک خاتمه یافت.

استالین گراد، پذیرای شاگردان قلعه نویی

بازی روسیه و ایران در شهر وُلگاگراد برگزار می شود. شهری طولانی که از ابتدا تا انتهای آن چند ساعت به طول می انجامد. این شهر در جنوب غربی کشور قرار گرفته و در امتداد رودخانه وُلگا است. هنگام جنگ جهانی دوم، نام این شهر استالین گراد بود و پس از پایان جنگ، شهر تقریبا با خاک یکسان شد و در دهه های 50 و 60 میلادی شاهد بازسازی آن بودیم. گرچه هنوز هم بقایای جنگ مذکور در برخی از خیابان ها و محله ها به چشم می خورد. روتور، مشهورترین تیم شهر وُلگاگراد است که لقب آن آبی ها است.