فرارو- آغاز مذاکرات صلح حماس با اسراییل در مصر بار دیگر یک نام مشهور اما در عین حال ناشناس را بر سر زبانها انداخت؛ شرم الشیخ. اینجا جایی است که صلح پیشنهادی ترامپ برای پایان دادن به جنگ غزه در حال مذاکره است، صحلی که به ادعای ترامپ بزرگترین مسئله تاریخ خاورمیانه را حل خواهد کرد.

به گزارش فرارو، فارغ از ادعای ترامپ در خصوص صلح یک موضوع در اینجا مشخص است و آن اهمیت این مذاکرات در آینده فلسطین و حتی خاورمیانه اما سوال فرعی این مطلب این است که چرا مصر همیشه مهمترین اجلاس های سیاسی خود را در شرم الشیخ برگزار می کند و نه در قاهره؟

شرم الشیخ، این شهر ساحلی خیره کننده در جنوب شبه جزیره سینا، همچون نگینی بر کرانه های شرقی دریای سرخ می درخشد و با آب های شفاف و سواحل مرجانی اش، هر ساله میلیون ها مسافر را به سوی خود می کشاند. این مکان که نامش به معنای "خلیج شیخ" است، در نوک جنوبی سینا قرار گرفته و مشرف به تنگه تیران است، جایی که دریای سرخ با خلیج عقبه دیدار می کند.

با ارتفاع متوسط تنها یک متر از سطح دریا، شرم الشیخ آب وهوایی گرم و بیابانی دارد که زمستان هایش ملایم و تابستان هایش پر از آفتاب بی پایان است، با بیش از سه هزار و هشتصد ساعت نور خورشید در سال که آن را به بهشتی برای عاشقان طبیعت تبدیل کرده. این شهر نه تنها مرکز اداری استان جنوبی سینا است، بلکه با مناطق دیدنی اش مانند نعمه بی و رأس نصرنی، پلی میان تاریخ باستانی و مدرنیته زده و بازدیدکنندگان را در دنیایی از زیبایی های طبیعی غرق می کند.

تاریخ شرم الشیخ داستانی پر از ماجراجویی های ژئوپلیتیکی است که از یک دهکده کوچک ماهیگیری آغاز شد و به هاب جهانی گردشگری و دیپلماسی تبدیل گردید. در دهه های میانی قرن بیستم، این منطقه به دلیل موقعیت استراتژیک اش در کنترل تنگه تیران، چندین بار دست به دست شد؛ از اشغال در بحران سوئز سال 1956 تا جنگ شش روزه 1967 که اسراییل آن را تصرف کرد و تا 1982 نگه داشت.

در این دوره، اسراییلی ها فرودگاه بین المللی اش را ساختند و شهرکی به نام اوفیرا بنا کردند، اما با معاهده صلح کمپ دیوید در 1979، سینا به مصر بازگشت و حسنی مبارک آن را "شهر صلح" نامید. توسعه واقعی از دهه 1980 شتاب گرفت، زمانی که سرمایه گذاری های مصری و خارجی هتل ها را از سه مورد به بیش از نود رساند و زیرساخت های مدرن را گسترش داد.

قوانین زیست محیطی سختگیرانه ارتفاع ساختمان ها را محدود کرد تا زیبایی طبیعی حفظ شود، و حتی در جریان بهار عربی 2011، مبارک در همین شهر استعفا داد، لحظه ای که شرم الشیخ را به نمادی از تغییرات سیاسی تبدیل کرد و توسعه اش را به عنوان مقصدی لوکس تثبیت نمود.

تصور کنید در میان صخره های مرجانی رنگارنگ غواصی می کنید، جایی که بیش از هزار گونه ماهی و دلفین ها در آب های کریستالی دریای سرخ رقص می کنند؛ این دقیقاً تصویری است که شرم الشیخ ارائه می دهد. پارک ملی رأس محمد با دیواره های عمودی هشتصد متری و کشتی های غرق شده ای مانند یولاندا، یکی از بهترین نقاط جهان برای اسنورکلینگ و غواصی است، در حالی که تنگه تیران در تابستان ها میزبان کوسه های چکش سر می شود و هیجان را به اوج می رساند.

شهر با نعمه بی به عنوان قلب تپنده اش، پر از رستوران های دلچسب، مراکز خرید مدرن مانند سوهو اسکوئر و شب زنده داری های پرجنب وجوش است، جایی که هتل های پنج ستاره ای مانند فور سیزنز و ریکسوس با زمین های گلف و ماریناهای یخت رانی، تجربه ای لوکس را رقم می زنند.

مسجد المصطفی و بازارهای بدوی با صنایع دستی رنگارنگ، لایه ای فرهنگی به این زیبایی های طبیعی می افزایند و شرم الشیخ را به "لاس وگاس دریای سرخ" بدل کرده اند، ترکیبی جادویی از طبیعت وحشی و تجملات مدرن که هر بازدیدکننده ای را مسحور می کند.

شرم الشیخ جایی که انزوای جغرافیایی اش دور از شلوغی قاهره، امنیت و کنترل را آسان می کند و به قول اعراب آن را به "ژنو خاورمیانه" تبدیل کرده است.

دولت مصر این شهر را به عنوان "شهر صلح" ترویج می دهد، با زیرساخت هایی مانند سالن های اجلاس بزرگ که ظرفیت هزاران نفر را دارد و دیوار بتنی سی وشش کیلومتری دور شهر برای حفاظت بیشتر. این ویژگی ها باعث شده اجلاس های مهمی مانند توافق خودمختاری فلسطین در 1999، سران خاورمیانه در 2000 و 2005، مجمع جهانی اقتصاد در سال های 2006 تا 2008، و اخیراً COP27 در 2022 اینجا برگزار شوند.

اما شرم الشیخ بیش از هرچیز با نام فلسطین گره خورده است. شهری که در سال های 2000 و 2001 به طور متوالی جایزه شهرهای صلح را دریافت کرد، از دهه 1990 شاهد تلاش های بین المللی و منطقه ای متعددی برای پر کردن شکاف در مذاکرات صلح بین فلسطینی ها و اسراییلی ها بوده است. این مذاکرات اغلب با مشارکت ایالات متحده برگزار می شد و از برجسته ترین آن ها می توان به اجلاس صلح سال 1996 با حضور بیل کلینتون، رییس جمهور سابق آمریکا، یاسر عرفات، رییس سابق تشکیلات خودگردان فلسطین، و شیمون پرز، نخست وزیر سابق اسراییل، اشاره کرد. همچنین امضای توافق وای 2 در سال 1999 بین ایهود باراک، نخست وزیر وقت اسراییل، و عرفات، باعث شد شرم الشیخ در منطقه به شهر صلح شهرت یابد.

مذاکرات جاری بین حماس و اسراییل با میانجی گری مصر، قطر و ایالات متحده، که به طرح دونالد ترامپ برای توقف جنگ غزه مرتبط است، نشان دهنده ادامه نقش شرم الشیخ به عنوان مکانی برای دیپلماسی صلح است. این مذاکرات به دلیل امیدواری به پایان دادن به جنگی بیش از دوساله، از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

دور بودن از مراکز جمعیتی اعتراضات را کم رنگ می کند و نمادین بودن تاریخ صلح اش، رهبران جهان را به سوی خود می کشاند، تا شرم الشیخ نه تنها میزبان گفتگوهای سیاسی، بلکه نمادی از امید به صلح در منطقه باشد.

در حالی که شرم الشیخ عموماً به عنوان یکی از امن ترین مقاصد مصر شناخته می شود، با تلاش های دولتی مانند گشت های پلیس و شماره گذاری تاکسی ها که گردشگران را محافظت می کند، اما گذشته اش با چالش هایی همراه بوده که هوشیاری را ضروری می سازد. حوادثی مانند بمب گذاری 2005 که جان هشتاد و هشت نفر را گرفت یا سقوط پرواز متروجت در 2015 که داعش مسئولیت اش را پذیرفت، منجر به ممنوعیت های موقتی پروازها شد، اما از آن زمان، همکاری با اینترپل و تقویت زیرساخت ها امنیت را به سطح بالایی رسانده. این شهر با تمرکز بر حفاظت از بازدیدکنندگان، ریسک را پایین نگه داشته و اجازه می دهد تا مسافران با آرامش از زیبایی هایش لذت ببرند، هرچند چک کردن هشدارهای سفر همیشه عاقلانه است.

سفر به شرم الشیخ کاملاً ممکن و هیجان انگیز است، با فرودگاه بین المللی اش که پروازهای مستقیم از اروپا، روسیه و خاورمیانه را پذیرا می شود و ویزای آسان برای شهروندان بسیاری از کشورها که تا چهارده روز در سینا بدون ویزا اجازه اقامت می دهد.

بهترین زمان بازدید اکتبر تا آوریل است، وقتی هوا ملایم است و هزینه ها از صد دلار برای هتل های لوکس شروع می شود، در حالی که فعالیت هایی مانند غواصی حدود پنجاه دلار خرج دارد.

از تورهای معتبر استفاده کنید تا تجربه ای بی دردسر داشته باشید، و در میان نکات جالب، بدانید که این شهر تابستان ها کوسه های چکش سر را میزبانی می کند. با آفتاب بی پایان و اکوسیستم جادویی پر از لاک پشت های دریایی، شرم الشیخ نه تنها مقصدی برای استراحت، بلکه جایی برای کشف رازهای دریای سرخ است که هر مسافری را با خاطراتی فراموش نشدنی به خانه می فرستد.