فرارو- قیمت اونس طلا که سال گذشته همین موقع حدود سه هزار دلار بود، اکنون در نیمه مهرماه 1404 به مرز 4 هزار دلار نزدیک شده است.

به گزارش فرارو؛ این اتفاق از منظر تاریخی بی سابقه و از نظر روانی بسیار مهم به شمار می رود و باعث شده گلدمن ساکس با جسارت خاصی، پیش بینی خود برای قیمت طلا در دسامبر 2026 را از 4300 دلار به 4900 دلار افزایش دهد. دیگر موسسات مالی معتبر نیز چنین نظری دارند اما آیا می توان این پیش بینی را واقع بینانه دانست؟

تحلیلگران گلدمن ساکس در گزارش اخیر خود اشاره کرده اند که روند تورم ساختاری در اقتصادهای بزرگ، کاهش رشد واقعی بهره بانکی و افزایش تقاضا از سوی بانک های مرکزی کشورها، سه عامل اصلی افزایش قیمت طلا در دو سال آینده خواهد بود. این ارزیابی با داده های منتشرشده از سوی صندوق بین المللی پول هم خوانی دارد.

بانک های مرکزی به ویژه در چین، هند، روسیه و برخی کشورهای خاورمیانه، در دو سال گذشته ذخایر طلای خود را به طور قابل توجهی افزایش داده اند. بنا بر آمار شورای جهانی طلا، خرید طلای بانک های مرکزی در سال 2024 به بیشترین میزان در پنجاه سال اخیر رسیده است. این روند نشان می دهد نهادهای پولی در حال کاهش وابستگی به دلار آمریکا هستند؛ عاملی که در میان مدت می تواند به افزایش قیمت طلا دامن بزند.

از سوی دیگر، کاهش ارزش واقعی بازده اوراق خزانه آمریکا، به ویژه در صورت تداوم سیاست های انبساطی فدرال رزرو، انگیزه نگهداری طلا را بیشتر خواهد کرد. طلا در دوره های ضعف دلار و کاهش نرخ بهره واقعی، یکی از پناهگاه های اصلی سرمایه گذاران به حساب می آید.

پیش بینی گلدمن ساکس اگرچه خوش بینانه تلقی می شود اما تنها تحلیل صعودی موجود نیست. مؤسسه جی پی مورگان چیس در ژوئن 2025 خود برآورد کرده بود که قیمت طلا تا پایان 2026 به 4600 دلار می رسد، مشروط به آنکه نرخ بهره واقعی در ایالات متحده زیر یک درصد باقی بماند.

بلومبرگ اکونومیکس سناریوی میانه تری را ترسیم کرده و محدوده 4200 تا 4400 دلار را برای پایان سال 2026 محتمل دانسته است. در مقابل، نهادهایی مانند فچ ریتینگز و اکونومیست اینتلیجنس یونیت دیدگاه محتاطانه تری دارند. آنها معتقدند در صورت مهار تورم و بازگشت رشد اقتصادی به مسیر پایدار، قیمت طلا احتمالاً در بازه 3600 تا 3800 دلار تثبیت خواهد شد و قادر نیست از محدوده کنونی فراتر برود.

رشد 30 درصدی قیمت طلا در یک سال اخیر نشان می دهد بازار دیگر توجه چندانی به هیجان کوتاه مدت ندارد

بازار طلا به شدت نسبت به تحولات ژئوپلیتیک حساس است؛ در شرایطی که طی سال های اخیر تنش های بین المللی از شرق اروپا تا خاورمیانه افزایش پیدا کرده، تقاضا برای دارایی های امن نظیر طلا رشد چشمگیری داشته است. علاوه بر این، نگرانی از احتمال وقوع رکود جهانی در پی کاهش رشد چین و بحران بدهی های آمریکا نیز به این روند دامن می زند.

اگر تنش های ژئوپلیتیک همچنان تداوم داشته باشد یا تشدید شود، عبور طلا از سطح 4500 دلار بسیار محتمل به نظر می رسد. با این حال، در سناریوی ثبات نسبی سیاسی و رشد اقتصادی متوسط، بازار ممکن است وارد فاز تثبیت و اصلاح شود.

رمزارزهایی مانند بیت کوین، در سال های اخیر به عنوان رقیب طلا در جذب سرمایه های امن مطرح شده اند اما افزایش نوسان در بازار کریپتو و سیاست های سخت گیرانه دولت ها علیه دارایی های دیجیتال، باعث شده طلا بار دیگر جایگاه سنتی خود را به عنوان پناهگاه نهایی ارزش پس بگیرد.

از آن طرف تضعیف شاخص دلار آمریکا (DXY) طی ماه های اخیر، در رشد قیمت طلا نقش موثری داشته است. اگر روند کاهش ارزش دلار ادامه داشته باشد، فلز زرد از این ناحیه نیز حمایت خواهد شد. در مقابل، بازگشت قدرت دلار تنها عاملی است که می تواند بخشی از رشد فعلی را خنثی کند.

رسیدن قیمت هر اونس طلا به 4900 دلار در پایان سال 2026 شاید دور از ذهن به نظر برسد اما نمی تواند غیرممکن باشد. تحقق این سناریو نیازمند هم زمانی چند عامل کلیدی مانند تداوم روند خرید طلا توسط بانک های مرکزی، کاهش نرخ بهره واقعی در اقتصاد آمریکا و اروپا، افزایش تنش های ژئوپلیتیک یا بی ثباتی در بازارهای مالی جهانی و عدم بازگشت تورم به محدوده هدف 2 درصدی فدرال رزرو.

در صورت تحقق این چهار شرط، قیمت طلا می تواند به سمت 4800 تا 5000 دلار حرکت کند. منتها اگر اقتصاد جهانی وارد دوره ای از ثبات نسبی شود و سیاست های انقباضی دوباره در دستور کار قرار بگیرند، احتمالاً سقف قیمت طلا در دو سال آینده حوالی 4200 دلار خواهد بود.

طلا در آستانه ورود به یکی از حساس ترین دوره های تاریخی خود قرار دارد. رشد 30 درصدی قیمت آن در یک سال اخیر نشان می دهد بازار دیگر توجه چندانی به هیجان کوتاه مدت ندارد و صرفاً به عوامل بنیادی جدیدی پاسخ می دهد.

پیش بینی گلدمن ساکس از قیمت 4900 دلاری را باید در چارچوب این تحولات کلان اقتصادی و ژئوپلیتیک تحلیل کرد. واقعیت آن است که حتی اگر طلا به این سطح نرسد، چشم انداز میان مدت آن همچنان صعودی است. در جهانی که نرخ بهره واقعی به طور مداوم پایین می آید، بدهی دولت ها بالا می رود و بی اعتمادی به ارزهای فیات در آن رو به گسترش است، طلا بیش از هر زمان دیگری جایگاه خود را به عنوان ستون ثبات سرمایه تثبیت کرده است.