عرشه پرواز یک ناو هواپیمابر در نگاه اول ممکن است کاملاً شلوغ و آشفته به نظر برسد، اما در واقع، همه چیز با دقت و هماهنگی بالا طراحی شده تا روند پرتاب و فرود هواپیماها با حداکثر سرعت ممکن انجام شود.

به گزارش ایسنا، با این حال، اینکه یک ناو در هر دقیقه چند هواپیما می تواند به پرواز درآورد، به عوامل مختلفی بستگی دارد؛ از نوع ناو و مهارت خدمه گرفته تا روش های پرتاب و شرایط محیطی در آن لحظه.

برای مثال، ناو هواپیمابر کلاس نیمیتز مانند USS Harry S. Truman قادر است هر 37 ثانیه دو هواپیما را به پرواز درآورد؛ یعنی کمی بیش از سه هواپیما در هر دقیقه (البته در طول روز). در طول شب، این رقم کاهش یافته و به حدود یک هواپیما در دقیقه می رسد. نکته شگفت انگیز اینجاست که این ناوها حتی می توانند همزمان با پرتاب هواپیماها، عملیات فرود را نیز انجام دهند.

با وجود اینکه این آمارها بسیار چشمگیر هستند، اما پیشرفته ترین ناو هواپیمابر جهان یعنی USS Gerald R. Ford قرار است پا را از این هم فراتر بگذارد.

هرچند دستیابی به آمار دقیق پرتاب برای این ناو دشوار است، اما طراحی آن به گونه ای صورت گرفته که بتواند 25 درصد بیشتر از ناوهای کلاس نیمیتز عملیات پرواز انجام دهد. بر اساس این برآورد، ناوهای کلاس فورد می توانند در شرایط ایده آل، حداقل چهار هواپیما در هر دقیقه به پرواز درآورند.