کمیته نوبل جایزه نوبل پزشکی امسال را به مری برانکو ، فرد رامسدل و شیمون ساکاگوچی برای اکتشافات آن ها در مورد ایمنی تحمل محیطی اهدا کرد.

به گزارش ایسنا، سیستم ایمنی قوی بدن باید تنظیم شود؛ در غیر این صورت ممکن است به اندام های خودمان حمله کند. مری برانکو (Mary Brunkow)، فرد رامسدل (Fred Ramsdell) و شیمون ساکاگوچی (Shimon Sakaguchi) به خاطر اکتشافات پیشگامانه شان درباره تحمل ایمنی محیطی که مانع از آسیب رساندن سیستم ایمنی به بدن می شود، جایزه نوبل فیزیولوژی یا پزشکی 2025 را دریافت کردند. سیستم ایمنی بدن هر روز از ما در برابر هزاران میکروب گوناگون که سعی در حمله به بدن دارند، محافظت می کند.

همه این میکروب ها ظاهر متفاوتی دارند و بسیاری از آن ها به عنوان نوعی استتار، شباهت هایی با سلول های انسان پیدا کرده اند. بنابراین، سیستم ایمنی چگونه تعیین می کند که به چه چیزی باید حمله کند و از چه چیزی باید دفاع کند؟ برانکو، رامسدل و ساکاگوچی در اکتشافات بنیادی شان، نگهبانان سیستم ایمنی یعنی سلول های T تنظیمی را شناسایی کردند که از حمله سلول های ایمنی به بدن خودمان جلوگیری می کنند.

اوله کمپ (Olle Kämpe) رییس کمیته نوبل گفت: اکتشافات آن ها برای درک ما از نحوه عملکرد سیستم ایمنی و این که چرا همه ما به بیماری های خودایمنی جدی مبتلا نمی شویم، تعیین کننده بوده اند.

ساکاگوچی در سال 1995 که اولین کشف کلیدی را انجام داد، خلاف جهت آب شنا می کرد. در آن زمان، بسیاری از پژوهشگران متقاعد شده بودند که تحمل ایمنی تنها به دلیل حذف سلول های ایمنی بالقوه مضر در اندام لنفاوی تیموس از طریق فرآیندی به نام تحمل مرکزی ایجاد می شود. ساکاگوچی نشان داد که سیستم ایمنی پیچیده تر است و گروهی از سلول های ایمنی را که قبلاً ناشناخته بودند، کشف کرد که از بدن در برابر بیماری های خودایمنی محافظت می کنند.

برانکو و رامسدل در سال 2001 به کشف کلیدی دیگری دست یافتند. آن ها توضیحی را برای این پرسش ارائه دادند که چرا یک گونه خاص از موش به طور خاص در برابر بیماری های خودایمنی آسیب پذیر است. آن ها کشف کرده بودند این موش ها به جهشی در یک ژن دچار هستند که آن را Foxp3 نامیدند. همچنین، آن ها نشان دادند که جهش در معادل انسانی این ژن به بروز یک بیماری خودایمنی جدی به نام IPEX منجر می شود.

دو سال پس از آن، ساکاگوچی توانست این اکتشافات را به هم مرتبط کند. او ثابت کرد که ژن Foxp3 رشد سلول هایی را که در سال 1995 شناسایی کرده بود، کنترل می کند. این سلول ها که اکنون به عنوان سلول های T تنظیمی شناخته می شوند، سایر سلول های ایمنی را رصد می کنند و تضمین می کنند که سیستم ایمنی ما بافت های خودمان را تحمل کند.

اکتشافات این برندگان، زمینه تحمل محیطی را آغاز کرد و به توسعه درمان های پزشکی برای سرطان و بیماری های خودایمنی انجامید. همچنین، این امر ممکن است به پیوند موفق تر اعضای بدن کمک کند. چندین مورد از این درمان ها اکنون تحت آزمایش های بالینی قرار دارند.