به تازگی ویدئویی از یک دختر دانشجوی دکتری پربازدید شده که در آن می گوید: بابا، دیدی بالاخره خانم دکتر شدم. این لباس تن من رو می بینی؟ قشنگه؟ اون کت طوسیت رو یادته؟ 10، 15 سال همه عروسی ها و مهمونی ها اون رو پوشیدی. این به خاطر اون تن منه. بابا، یادته از سرکار می اومدی، با سمندت می رفتی مسافرکشی ولی به من نمی گفتی و من می فهمیدم... .

چرا داشتن فرهنگ سپاس گزاری از والدین مهم است؟

1 جنبه فردی| وقتی ما متوجه تلاش های والدینمان می شویم، بهتر می توانیم بفهمیم ریشه های رشد و موفقیت های امروزمان از کجا آمده است.

همین شناخت باعث می شود حس قدردانی و عزت نفس بیشتری تجربه کنیم، چون می دانیم پشت مسیر زندگی ما سال ها فداکاری وجود دارد. در واقع، آگاهی از این موضوع به ما کمک می کند خودمان را تنها نتیجه توانایی های فردی نبینیم، بلکه بخشی از یک زنجیره از تلاش ها و حمایت ها بدانیم.

این نگاه باعث می شود از یک سو اعتمادبه نفس مان تقویت شود، چون احساس می کنیم تنها نیستیم و پشتوانه داریم، و از سوی دیگر، فروتنی بیشتری پیدا می کنیم، چون موفقیت های خود را حاصل همکاری و تلاش جمعی می دانیم. همین تعادل میان عزت نفس و فروتنی، یکی از پایه های اصلی سلامت روان و روابط انسانی سالم است.

2 جنبه هیجانی| قدردانی یکی از احساساتی است که به سلامت روان کمک می کند. وقتی زحمات والدین را می بینیم و درباره آن حرف می زنیم، رابطه ای صمیمی تر و امن تر با خانواده شکل می گیرد. این امنیت عاطفی در طول زندگی همراه ما می ماند.

3 جنبه اجتماعی| رفتاری که ما با والدینمان داریم، به خصوص در جمع های خانوادگی یا حتی اجتماعی، الگویی برای دیگران است. بچه ها وقتی می بینند والدینشان هم قدردان پدر و مادر خود هستند، این رفتار را یاد می گیرند و در آینده تکرار می کنند. به همین دلیل توجه به زحمات والدین به شکل غیرمستقیم به گسترش فرهنگ قدردانی در جامعه کمک می کند.

4 جنبه اخلاقی و معنوی| قدردانی از والدین به ما حس مسئولیت پذیری و همدلی می دهد. کسانی که این ارزش را تمرین می کنند، معمولاً در محیط های کاری و اجتماعی هم انسان های قدردان تری هستند و روابط بهتری می سازند.

5 جنبه بین فردی| وقتی تمرین کنیم زحمات والدین را ببینیم و قدردان باشیم، راحت تر می توانیم ارزش کار و محبت دیگران را هم درک کنیم. این ویژگی باعث می شود روابط دوستانه و شغلی ما سالم تر و عمیق تر باشد.

6 واقعیت های پیچیده| البته باید پذیرفت که رابطه همه افراد با والدین شان مثبت نبوده است. گاهی والدین اشتباهاتی داشته اند یا حتی آسیب هایی به فرزندان زده اند. در این شرایط، قدردانی به معنای نادیده گرفتن آسیب ها نیست؛ بلکه یعنی دیدن تصویر کامل تر: والدینی که در کنار ضعف هایشان، تلاش هایی هم کرده اند.

کلام آخر این است که توجه به زحمات والدین فقط یک کار نمادین نیست. این موضوع می تواند هویت فردی ما را تقویت کند، احساسات مثبت بیشتری ایجاد کند، روابط اجتماعی را بهبود بخشد و الگویی برای نسل های بعدی باشد. با پذیرفتن تلاش ها و حتی محدودیت های والدین، هم آرامش بیشتری پیدا می کنیم و هم می توانیم روابط انسانی تری در زندگی مان بسازیم.

منبع: روزنامه خراسان