چرا جنگنده های فوق پیشرفته امروزی در نبردهای هوایی نمی توانند به سادگی در سرعت های بالا جهت خود را تغییر دهند؟ یک خلبان سابق F-35 از این محدودیت حیاتی می گوید.

به گزارش گجت نیوز، اغلب افراد سرعت را مهم ترین معیار عملکرد یک جت جنگی می دانند. اما شاید تعجب کنید که جنگنده F-35 به عنوان یکی از پیشرفته ترین جنگنده های جهان، حتی از برخی مدل های قدیمی تر کندتر است. برای مثال، جنگنده F-16 با سرعت 2 ماخ پرواز می کند در حالی که F-35 به سختی به سرعت 1.6 ماخ می رسد. اما آیا این یک نقطه ضعف بزرگ در نبردهای هوایی محسوب می شود؟

واقعیت این است که سرعت خام و سرسام آور تنها یکی از معیارهای سنجش توانایی های یک جنگنده است. قابلیت های راداری، ظرفیت حمل سلاح، قدرت مانور و پنهان کاری از جمله موارد بسیار مهم دیگر هستند. بنابراین حتی اگر سریع ترین جت جنگی دنیا را در اختیار داشته باشید، تضمینی برای پیروزی شما در آسمان وجود ندارد.

هاسارد لی، خلبان سابق جنگنده F-35 و رییس پیشین سیستم های آموزشی این هواپیما، این موضوع را تایید می کند. او می گوید هر هواپیمایی، حتی یک موشک، با محدودیت شتاب گرانشی یا G روبرو است. اغلب جت های جنگی مدرن بین 7.5 تا 9 جی محدودیت دارند. این یعنی هرچه سریع تر حرکت کنید، دایره گردش شما بزرگ تر و بازتر خواهد شد.

اگر در یک نبرد نزدیک با دشمن در حال چرخش باشید، سرعت بیش از حد باعث می شود از هدف خود عبور کنید. با این اشتباه، خود را درست در مقابل دید او قرار می دهید و از یک شکارچی به شکار تبدیل می شوید.

سرعت برای جت های جنگی اهمیت دارد چون به آن ها اجازه می دهد سریع تر به منطقه خطر وارد یا از آن خارج شوند. با این حال، این تنها فاکتوری نیست که خلبانان در نظر می گیرند. ما این روند را در هواپیماهای مدرن می بینیم که سرعت نهایی کمتری نسبت به جنگنده های قدیمی تر دارند. برای مثال، میگ-25 فاکس بت که در سال 1970 معرفی شد، به سرعت 3.2 ماخ می رسید. در طرف مقابل، سریع ترین جنگنده ناتو یعنی F-15EX Eagle II تنها 2.5 ماخ سرعت دارد.

امروزه فاکتورهای دیگری در نبردهای هوایی حرف اول و آخر را می زنند که مهم ترین آن ها پنهان کاری یا رادارگریزی است. به هر حال، اگر دشمن نتواند هواپیمای شما را با رادار ببیند، نمی تواند آن را ساقط کند. سنسورها نیز حیاتی هستند چون آگاهی موقعیتی فوق العاده ای به خلبان می دهند، به خصوص در عصر نبردهای فراتر از میدان دید (BVR).

شاید مهم ترین معیار امروزی، نسبت رانش به وزن باشد که قدرت موتور را در مقایسه با وزن کلی جنگنده نشان می دهد. هواپیماهای نسل چهار و پنج با اینکه سرعت کمتری دارند، از این نسبت بالاتری برخوردارند. این یعنی شتاب گیری و قدرت مانور آن ها بسیار بهتر است. سرعت کمتر در جنگنده های پیشرفته امروزی نتیجه تغییر اولویت ها در طراحی است و به معنای ضعیف تر بودن آن ها نیست.