30 سپتامبر 2025، داده های ردیابی پروازها نشان داد که بیش از 30 هواپیمای KC-135 Stratotanker و KC-46 Pegasus از پایگاه های آمریکایی در بریتانیا، اسپانیا و ایتالیا به سمت العدید در قطر، مقر فرماندهی مرکزی آمریکا، پرواز کردند. پیت هگست، وزیر دفاع آمریکا، در 16 ژوئن 2025 اعلام کرد: ما قابلیت های اضافی را به منطقه فرماندهی مرکزی اعزام می کنیم تا آمادگی دفاعی را تقویت کنیم.

به گزارش خبرآنلاین، اهداف مختلفی برای این انتقال مطرح شده است. از یک سو عده ای بر این باور هستند که این جابجایی ها، یک فرآیند عادی و روتین برای انتقال تجهیزات نظامی آمریکا در منطقه است. عده ای دیگر آرایش جدید نظامی آمریکا در منطقه را با هدف افزایش تهدید علیه ایران و عده ای دیگر در رقابت با چین و با هدف تصرف پایگاه نظامی بگرام ارزیابی می کنند.

این انتقال، که همزمان با ورود ناو هواپیمابر USS Nimitz به خلیج فارس بود، پاسخی به تهدیدهای ایران مبنی بر تلافی حملات اسراییل و آمریکا به تأسیسات هسته ای نطنز و فردو است. مشخص نیست که آیا آمریکا خود را برای یک درگیری نظامی جدید با ایران آماده می کند یا آرایش نظامی خود را به شکلی تغییر داده است که در مقابل پاسخ احتمالی ایران به اقدام های نظامی اسراییل آمادگی واکنش سریع داشته باشد یا اینکه تغییر آرایش نظامی در منطقه صرفا با هدف افزایش سطح تهدید و فشار سیاسی بر ایران انجام شده است.

پیش از این رافائل گروسی، مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی، در 3 سپتامبر 2025 هشدار داد: ذخایر اورانیوم غنی شده ایران به 9000 کیلوگرم رسیده، که 45 برابر حد برجام است (IAEA، GOV/2025/53)، که این امر تنش ها را تشدید کرد. عده ای از تحلیل گران معتقدند که ذخایر اورانیوم غنی شده سطح بالای ایران ممکن است هدف حملات احتمالی بعدی آمریکا و اسراییل به ایران باشد.

در نتیجه، زمینه انتقال هواپیماهای سوخت رسان به خاورمیانه در اواخر سپتامبر و اوایل اکتبر 2025، پاسخی مستقیم به تشدید تنش ها پس از جنگ 12 روزه ژوئن بود، جایی که اسراییل و ایالات متحده تأسیسات هسته ای ایران را هدف قرار دادند.

در همین راستا، داده های ردیابی پروازها (Flightradar24) نشان داد که حداقل 30 هواپیمای KC-135R/T Stratotanker از پایگاه های RAF Mildenhall در بریتانیا و Morón در اسپانیا به العدید در قطر منتقل شدند، که مقر فرماندهی مرکزی آمریکا (CENTCOM) است. پیت هگست، وزیر دفاع، در 16 ژوئن 2025 اعلام کرد: اعزام این هواپیماها برای تقویت قابلیت های دفاعی در برابر تهدیدهای ایران است.

این انتقال که همزمان با ورود ناو USS Nimitz به خلیج فارس و اعزام F-22 و F-35 به منطقه بود با واکنش ایران نیز همراه شد. ایران با هشدار نسبت به هرگونه ماجراجویی جدید نظامی، تهدید به تلافی کرده است؛ عباس عراقچی، گفت: هرگونه تجاوز جدید، پاسخ قاطع خواهد داشت . این زمینه، انتقال را به عنوان آمادگی برای سناریوهای بدبینانه توصیف می کند، جایی که هواپیماهای سوخت رسان، برد عملیات F-16، F-22 و B-2 را تا 1000 کیلومتر افزایش می دهند.

با این حال، بدون حمایت قطر (میزبان العدید)، انتقال ناکارآمد می ماند. این زمینه، آمریکا را به لبه پرتگاه قرار داد، جایی که آمادگی دفاعی به تهدید هژمونیک تبدیل شد. اهداف دفاعی: حمایت از اسراییل و متحدان خلیج فارس یکی از اهداف اصلی انتقال هواپیماهای سوخت رسان، تقویت دفاع اسراییل و متحدان آمریکا در خلیج فارس در برابر تهدیدهای موشکی ایران است. این در حالی است که در جنگ 12 روزه، سیستم های دفاعی اسراییل درصدی از موشک های ایرانی را رهگیری کرد، اما نیاز به سوخت رسان برای F-35 و F-22 برجسته شد. همان زمان هگست گفته بود: این اعزام، دفاع از اسراییل را تضمین می کند

در همین راستا اندیشکده بروکینگز، هدف از تمرکز بر قطر را مهار ایران ارزیابی می کند.

با این حال، بدون دیپلماسی، اهداف به جنگ نیابتی منجر می شود. این اهداف، آمریکا را نگهبان منطقه می سازد، اما خطر درگیری مستقیم را افزایش می دهد.

از سوی دیگر، مهار برنامه هسته ای ایران انتقال، گزینه های تهاجمی برای هدف گیری تأسیسات هسته ای ایران را فراهم می کند. هواپیماهای سوخت رسان، B-2 و F-22 را قادر به حمل بمب های سنگرشکن GBU-57 (30 هزار پوندی) می سازند، که تنها B-2 آن را حمل می کند چه آنکه ترامپ نیز در 18 سپتامبر 2025 تاکید کرد: ما آماده ایم تا تهدید هسته ای ایران را خنثی کنیم.

به هر حال این انتقال، پس از غنی سازی 60 درصدی ایران، برای ضربه پیشگیرانه طراحی شد و سوخت رسان ها، برد عملیات به فردو را تضمین کردند.

این در حالی است که حفظ هژمونی در برابر رقبا انتقال، هژمونی آمریکا در برابر روسیه و چین را هدف دارد. بگرام در افغانستان (که ترامپ خواستار بازگشت است) و العدید، دسترسی به اوراسیا را تضمین می کنند. از سوی دیگر چون روسیه، با حمایت از ایران، نفوذ خود را افزایش داد؛ انتقال سوخت رسان ها، می تواند کشورهای متحد با روسیه را مهار کند.

برای چین نیز، انتقال سوخت رسان ها به منطقه، تهدیدی برای ابتکار کمربند و جاده محسوب می شود، چرا که افزایش حضور نظامی آمریکا در منطقه و احتمال افزایش تنش، نه تنها منافع اقتصادی چین را در منطقه به خطر می اندازد، بلکه باعث خواهد شد تا توسعه نفوذ چین در منطقه با خطر مواجه شود.

هدف از تغییر آرایش نظامی در خاورمیانه هر چه باشد، آمریکا را بار دیگر مرکز جهان برمی گرداند، جایی که پیش از این روسای جمهور پیاپی آمریکا اعلام کرده بودند می خواهند از آن خارج شوند. این اقدام آمریکا خطر جنگ سرد جدید را افزایش می دهد. پیامدهای انتقال و تحلیل استراتژیک انتقال، تنش ها را تشدید می کند.

در جمع بندی می توان گفت که انتقال هواپیماهای سوخت رسان به خاورمیانه، بیان گر اهداف آمریکا را برای دفاع از اسراییل، مهار ایران و حفظ هژمونی در خاورمیانه است.