جایگاه و نقش مدیران مدارس در مدرسه، فراتر از یک عنوان اداری و رهبر مدرسه است. مدیر در مدرسه حلقه واسط بین دانش آموزان، خانواده و دبیران است و هر چه تعامل مدیر با اعضای این مجموعه بیشتر باشد، دستیابی به اهداف از پیش تعیین شده، آسان تر، سریع تر و با کیفیت تر است.

یک مدیر موفق، پیش از هر چیز، با تدوین یک چشم انداز آموزشی روشن و مشارکتی، مسیر حرکت مدرسه را تعیین می کند؛ چشم اندازی که نه تنها بر نمرات و موفقیت های بخشنامه ای و آکادمیک متمرکز است، بلکه شامل توسعه مهارت های فردی و جمعی، پرورش شهروندان مسئول پذیر و ایجاد یک محیط یادگیری فراگیر و ایمن است.

تعیین چشم انداز، اهداف آموزشی و برنامه ریزی دقیق برای تحقق این اهداف و ارزیابی و پایش مستمر از مهم ترین از وظایف مدیران تحول خواه محسوب می شوند که به بهبود عملکرد مدرسه کمک می کنند. در حقیقت هدف گذاری و بررسی عملکرد دانش آموزان و معلمان، شناسایی نقاط ضعف و ارائه راهکارهای اصلاحی نقشی اساسی در روند آموزش ایفا می کنند. در چنین شرایطی است که ارتقاء کیفیت آموزش و دستیابی به چشم انداز تبیین شده، اهداف سازمانی و حتی اجتماعی و فرهنگی میسر می شود.

در حقیقت مدیران مدارس نقش محوری و غیرقابل انکاری در ارتقاء سطح آموزش و پرورش دارند و فراتر از وظایف صرفاً اداری، به عنوان رهبران آموزشی و تسهیل گران اصلی تحول شناخته می شوند. این راهبری آموزشی، مستلزم آن است که مدیر به طور فعالانه در فرآیندهای آموزشی مدرسه نظارت و مشارکت مستقیم داشته باشد، با بررسی های میدانی، بازخوردهای سازنده و هدفمند به معلمان ارائه دهد و بستر لازم برای توسعه حرفه ای مستمر آنان را فراهم سازد.

مدیران در حقیقت، با حفظ انگیزه معلمان با کیفیت، و همچنین برنامه ریزی در راستای اجرای فرایند ها و برنامه هایی که مستقیماً بر بهبود کیفیت تدریس و یادگیری تأثیر می گذارند، به طور مستقیم بر خروجی های آموزشی مدرسه اثر می گذارند.

علاوه بر این، فرهنگ مدرسه ای که توسط مدیر ایجاد می شود—محیطی مبتنی بر اعتماد متقابل، شفافیت، و مسئولیت پذیری مشترک—مهم ترین عامل در پذیرش تغییرات نوآورانه و بالا بردن سطح تعهد کارکنان است، به طوری که مدرسه به جایگاه یک سازمان یادگیرنده تبدیل می شود که در آن تمامی ذینفعان (از دانش آموز و معلم گرفته تا اولیا) به طور مستمر در پی بهبود و رشد هستند. بدون تردید ارتقاء سطح و کیفیت آموزش در مدارس، بدون سرمایه گذاری بر توانمندسازی، انتخاب دقیق و پشتیبانی مستمر از مدیران مدارس، به عنوان راهبران آموزش و معماران اصلی تحول، امری ناممکن به نظر می رسد.