یکی از معیارهای محبوب و جهانی برای سنجش محبوبیت فیلم ها، امتیاز کاربران در سایت معروف IMDb است. میلیون ها کاربر در سراسر جهان، فیلم های دیده شده را امتیاز می دهند و بر اساس این رأی گیری جمعی، فهرستی از برترین آثار تاریخ شکل می گیرد.

به گزارش عصر ایران؛ سینما همیشه آینه ای از رؤیاها، کابوس ها، امیدها و دغدغه های بشر بوده است. از روزی که لومیرها نخستین تصویر متحرک را روی پرده انداختند تا امروز که فیلم ها در پلتفرم های آنلاین و سالن های مدرن اکران می شوند، همیشه این پرسش وجود داشته: بهترین فیلم تاریخ کدام است؟

اگر از علاقه مندان سینما باشید، می دانید، پاسخ به چنین پرسشی هیچ وقت یکسان نبوده و بسته به سلیقه، فرهنگ و زمان تغییر می کند. اما یکی از معیارهای محبوب و جهانی برای سنجش محبوبیت فیلم ها، امتیاز کاربران در سایت معروف IMDb است. میلیون ها کاربر در سراسر جهان، فیلم های دیده شده را امتیاز می دهند و بر اساس این رأی گیری جمعی، فهرستی از برترین آثار تاریخ شکل می گیرد.

در ادامه، به سراغ 10 فیلم برتر تاریخ سینما از نگاه مخاطبان IMDb می رویم؛ فیلم هایی که هر کدام به نوعی اثری فراتر از سرگرمی ساده هستند و ردپای عمیقی در حافظه ی سینمادوستان جهان گذاشته اند.

تقریباً همه ی کسانی که به سراغ این فیلم رفته اند، با یک حس مشترک سالن را ترک کرده اند: امید.
فرانک دارابونت با اقتباس از داستانی کوتاه از استیون کینگ، یکی از انسانی ترین روایت های تاریخ سینما را ساخت. فیلم درباره ی اندی دوفرین است، مردی که به اشتباه به قتل همسرش محکوم شده و در زندان شاوشنک گرفتار می شود. اما برخلاف محیط تیره و خشن زندان، او با صبوری و هوش خود، پلی از امید می سازد.

این فیلم بیش از هر چیز، داستان ایمان به رهایی است. شاوشنک ثابت می کند حتی در سیاه ترین لحظات زندگی، روزنه ای از نور وجود دارد. دلیل محبوبیت همیشگی اش همین است؛ پیامی که در هر زمان و برای هر انسانی قابل لمس است.

اگر سینما یک معبد بود، پدرخوانده بی تردید یکی از ستون های اصلی آن بود. فرانسیس فورد کاپولا با اقتباس از رمان ماریو پوزو حماسه ای مافیایی خلق کرد که نه تنها داستان یک خانواده، بلکه روایتی از قدرت، سیاست، خیانت و وفاداری است.

مارلون براندو در نقش دون ویتو کورلئونه تصویری فراموش نشدنی از یک پدرخوانده ی کاریزماتیک ارائه داد. آل پاچینو هم با نقش مایکل کورلئونه، تحول شگفت انگیزی را از یک جوان آرام به سرد و بی رحم ترین رهبر مافیا به نمایش گذاشت.

پدرخوانده فقط یک فیلم گانگستری نیست؛ یک درس درباره ی قدرت و پیامدهای آن است.

این که یک دنباله بتواند حتی موفق تر از قسمت اول باشد، شاهکاری نادر است. کاپولا با قسمت دوم نشان داد پدرخوانده فقط یک فیلم نبود، بلکه یک اسطوره است. این بار داستان در دو خط روایی پیش می رود: گذشته ی ویتو کورلئونه و حالِ مایکل.

این تقابل گذشته و حال، به فیلم عمقی بی نظیر می دهد. ما ریشه های قدرت را در مهاجرت و سختی های ویتو می بینیم و در عین حال، سقوط اخلاقی مایکل را دنبال می کنیم. همین دوگانگی، فیلم را به یکی از پیچیده ترین آثار تاریخ سینما تبدیل کرده است.

کریستوفر نولان با شوالیه تاریکی نشان داد فیلم های ابرقهرمانی می توانند فراتر از سرگرمی ساده باشند. این فیلم ترکیبی است از اکشن نفس گیر، داستانی فلسفی و شخصیت پردازی عمیق.

بزرگ ترین نقطه قوت فیلم بدون شک هیث لجر در نقش جوکر است. او دیوانگی، هرج ومرج و پوچی را به شکلی به تصویر کشید که هنوز هم پس از سال ها لرزه بر تن مخاطب می اندازد.

شوالیه تاریکی درباره ی مرز باریک بین عدالت و انتقام، نظم و آشوب است. نولان با این فیلم استانداردی تازه برای ژانر ابرقهرمانی تعریف کرد.

یک اتاق کوچک، دوازده مرد و یک تصمیم حیاتی: آیا پسری جوان باید به جرم قتل محکوم شود یا نه؟ سیدنی لومت با حداقل امکانات، یکی از پرتنش ترین درام های تاریخ را ساخت.

فیلم نشان می دهد که پیش داوری ها، تعصب ها و خشم های انسانی چگونه می توانند عدالت را به خطر بیندازند. تنها یک مرد شجاع است که جرئت می کند خلاف جریان نظر بدهد و کم کم دیگران را به تفکر وادارد.

12 مرد خشمگین به ما یادآوری می کند که حقیقت همیشه ساده و سطحی نیست؛ گاهی باید عمیق تر نگاه کرد.

استیون اسپیلبرگ با این فیلم یکی از تلخ ترین بخش های تاریخ بشر، یعنی هولوکاست، را با نگاهی انسانی و تکان دهنده روایت کرد. داستان درباره ی اسکار شیندلر است؛ تاجری آلمانی که ابتدا برای سود خود از جنگ استفاده می کند اما در ادامه، به نجات بیش از هزار یهودی می پردازد.

تصاویر سیاه وسفید، موسیقی جان ویلیامز و بازی های ماندگار، فیلم را به یک سند تاریخی هنری تبدیل کرده اند. این اثر بیش از آن که یک فیلم باشد، یک تجربه انسانی است که اشک و تأمل را همزمان برمی انگیزد.

سه گانه ی ارباب حلقه ها نقطه اوجی باشکوه در تاریخ سینمای فانتزی بود و قسمت سوم آن همه چیز را به کمال رساند. پیتر جکسون با اقتباس از آثار تالکین، جهانی خلق کرد که میلیون ها نفر را شیفته ی خود ساخت.

بازگشت پادشاه نه فقط پایان یک ماجراجویی عظیم، بلکه جشنواره ای از دوستی، شجاعت و فداکاری است. صحنه های حماسی نبرد، شخصیت پردازی ها و پایان بندی احساسی، باعث شد فیلم یازده اسکار به خانه ببرد.

سرجیو لئونه با این فیلم، ژانر وسترن را برای همیشه متحول کرد. موسیقی فراموش نشدنی انیو موریکونه، نماهای بلند و کاراکترهای ضدقهرمان، همه باعث شدند این فیلم به نمادی از سینمای کلاسیک بدل شود.

سه شخصیت اصلی خوب، بد و زشت هرکدام نماینده ی وجهی از انسانیت هستند. در دل غرب وحشی، داستانی شکل می گیرد که پر از طمع، خشونت و در عین حال، لحظاتی از طنز است.

کوئنتین تارانتینو در دهه 90 با داستان عامه پسند انقلابی در روایت سینمایی به پا کرد. فیلم ساختاری غیرخطی دارد و داستان چند کاراکتر متفاوت را به شکلی درهم تنیده روایت می کند.

دیالوگ های به یادماندنی، سبک بصری خاص و ترکیب طنز و خشونت، باعث شد این فیلم تبدیل به یک پدیده فرهنگی شود. داستان عامه پسند بیش از هر چیز درباره ی اتفاق های کوچک زندگی و پیامدهای بزرگ آن ها است.

قسمت اول سه گانه ی ارباب حلقه ها، مخاطب را وارد جهانی جادویی کرد. این فیلم مقدمه ای باشکوه برای سفری طولانی بود که در دو قسمت بعدی ادامه یافت.

یاران حلقه داستان گروهی از قهرمانان متفاوت است که برای نابودی حلقه ی قدرت و مبارزه با شر متحد می شوند. پیام اصلی فیلم درباره ی ارزش دوستی و اتحاد است؛ مفهومی که در قلب میلیون ها مخاطب جای گرفت.

شاید این پرسش پیش بیاید که چه چیزی این 10 فیلم را در صدر نگه داشته است. پاسخ ساده نیست، اما چند عامل مشترک وجود دارد:

سینما جایی است که انسان ها می توانند رؤیاهایشان را روی پرده ببینند. فهرست IMDb با همه ی محدودیت هایش، یک تصویر کلی از آن چیزی است که مردم در سراسر جهان دوست دارند و تحسین می کنند.