بسیاری از جوان ها گمان می کنند که شاید هرگز صاحب خانه نشوند، پس اندازی برای بازنشستگی نداشته باشند یا نتوانند به دیگر نقاط عطف مالی سنتی دست یابند. نسل زد در شبکه های اجتماعی با صدای بلند از پوچی الزامات سنتی حرف می زنند و از آنچه اهداف مالی غیرقابل دسترس می نامند، ابراز ناامیدی می کنند.

به گزارش دنیای اقتصاد، به نظر می رسد بی اعتمادی به دولت، نهادهای ناظر و حتی نهادهای مالی ویژگی مشترک نسل زد در سراسر جهان باشد؛ نسلی که بی اطمینان به میراث گذشتگان نسبت به آینده بی اعتماد است. یکی از جنبه هایی که می توان در آن معنای متفاوت ملزومات زندگی برای نسل زد و نسل های پیشین را دید پول است. از میم کوین ها تا آویزهای کیف هزار دلاری، به نظر می رسد در نگاه نسل زد پول از معنی تهی شده است.

در سراسر جهان، بزرگسالان نسل زدی در اواخر دهه 20 زندگی خود با جریان های نامساعد اقتصادی غیرقابل انکاری مواجه اند. بر اساس آخرین گزارش فصلی سازمان همکاری و توسعه اقتصادی(OECD) اقتصادهای ایالات متحده و جهان در سال جاری با سرعت کمتری از آنچه پیش بینی می شد، فعالیت خواهند کرد؛ همچنین در سال 2026 با تشدید تاثیر تعرفه های بالاتر، شتاب خود را از دست خواهند داد.

البته در این شرایط منفی نگری مالی تنها مشکل نسل زد نیست. نظرسنجی بارومتر سلامت مالی 2024 شرکت برایت پلن از 1400 حوزه فناوری در شرکت های جهانی نشان داد که اکثریت شرکت کنندگان صرف نظر از سن، گزارش داده اند که به دلیل تورم بالا، افزایش نرخ بهره و نوسانات بازار در مورد وضعیت مالی خود نگرانند.

راث، بنیان گذار dcdx، موسسه تحقیقاتی نسل زد می گوید: در این نسل اعتماد به نهادها در پایین ترین سطح تاریخی قرار دارد. او در مورد ایالات متحده می گوید جوانان احساس می کنند دولتشان اعتماد آن ها را جلب نکرده است. چه در مورد تغییرات اقلیمی، اصلاح قوانین اسلحه، یا هر اصلاح دیگری، جوانان احساس می کنند که به آن ها گوش داده نمی شود.

نظرسنجی سال 2023 گالوپ این موضوع را تایید می کند و نشان می دهد بیش از 80 درصد افراد در سنین 18 تا 26 سال اعتماد زیادی به نهادهای اصلی ایالات متحده، از جمله سیستم عدالت کیفری، دیوان عالی، ریاست جمهوری، شرکت های بزرگ فناوری و رسانه های خبری ندارند. نه تنها دولت ها و نهادهای نظارتی، بلکه به نظر می رسد جوان ترها ایمان خود به نهادهای آموزشی و آکادمیک را نیز از دست داده اند.

در بریتانیا، جایی که هزینه یک سال تحصیل در دانشگاه 11,881 دلار است، داده های اخیر نشان می دهند که شکاف پتانسیل درآمدی بین فارغ التحصیلان و غیرفارغ التحصیلان در حال کاهش است و نسل زدی ها به حق با این سؤال به چالش کشیده می شوند که آیا مدرک دانشگاهی ارزشش را دارد ؟

در ایالات متحده، هزینه تحصیل به طور متوسط سالانه 19,068 دلار است؛ یا به بیانی دیگر هزینه تحصیلات آکادمیک در قرن بیست ویکم بیش از دو برابر شده است. داده های اخیر PEW نشان داد که تنها 22 درصد از بزرگسالان آمریکایی معتقدند هزینه دانشگاه حتی در صورت نیاز به گرفتن وام ارزش دارد و تنها یک چهارم شرکت کنندگان گفتند که داشتن مدرک دانشگاهی برای به دست آوردن شغلی با درآمد خوب در اقتصاد امروز بسیار یا کاملا مهم است.

راث می گوید بازی انگاری امور مالی شخصی که توسط رسانه های اجتماعی هدایت می شود؛ برای مثال، ظهور میم کوین ها (رمزارزهایی مانند دوج و شیبا) به رویکرد پوچ انگاری پول دامن می زند. ترند girl math که در آن این شوخی جریان دارد که اولویت های دخترانه باعث می شود اقلام گران به نظر ارزان بیاید یا هشتگی که نسل زد را به عنوان نسل buy everything, own nothing معرفی می کند ، در نظر بگیرید؛ تمامی این ترندها در یک پیام با هم مشترک هستند: پول واقعی نیست.

راث در گفت وگو با بی بی سی می گوید: با بازی انگاری پول، اهمیت واقعی امور مالی شخصی گم می شود و ادامه می دهد: آنچه برخی به عنوان تنبلی یا پوچ انگاری نسل زد معرفی می کنند، ممکن است نوعی فلج شدگی باشد، زیرا گزینه های بسیار زیادی وجود دارد. من از نسل های پیشین هستم. ما برای کار کردن زندگی می کردیم. نسل زد برای زندگی کردن کار می کند. آن ها برای لذت بردن از زندگی، تجربه زندگی، و سفر کردن کار می کنند.