فتح الله جوادی در روزنامه اطلاعات نوشت: درست در همین اوضاع و احوال پیچیده و درهم و عملیات روانی داخل و خارج و ایجاد هراس از بیرون آمدن به اصطلاح غول اسنپ بک از کوزه آمریکا و کشورهای اروپایی، به جای وحدت و انسجام گروه ها و جریان های مختلف در کشور و به نمایش گذاردن نقشه راهی برای خروج از بحران، متأسفانه و شوربختانه شاهد اوجگیری تسویه حسابهای سیاسی بیهوده ای هستیم که نه به درد دنیا می خورد و نه قطعاً به درد آخرت کسی.

مردم به تماشا نشسته این جنگ زرگری اما که این روزها درگیر تبعات اقتصادی و اکثراً روانی بازگشت تحریم ها بر معیشت و زندگی روزمرّه خود هستند، از خود می پرسند آیا واقعاً این جماعت درد مردم و کشور را دارند یا از حالا در سودای کسب قدرتی هستند که معلوم نیست اقبالی برایشان بیاورد یا اصلاً قدرتی در کار باشد.

مهم تر از مسأله بازگشت تحریم ها و اسنپ بک، استمرار و ادامه و بازگشت همین جنگ قدرتی است که اصولاً برای مردم و جامعه و حتی حاکمیت و نظام، خیری ندارد که هیچ، سرشار از خسران و زیان است.

مردم اما به درستی می گویند هرکدام از شما گرامیان، راست و چپ و اصولگرا و اصلاح طلب، در طول دهه های اخیر در مصدر کار و قدرت بوده اید و سهمی در ساختار داشته و در آنچه که به دست آمده یا نیامده، مسئولیت داشته و دارید. لااقل به قدر سهمی که در ایجاد وضع موجود داشته اید قبول مسئولیت کنید و دست از این بازی های بیهوده بردارید و به حرف رییس جمهور و به اعتراف زیبای او تن دردهید که همه ما کم کاری کرده ایم و همه ما مقصریم، حالا حداقل بیشتر به درد مردمی برسیم که نهایت وفاداری و صبوری و عزتمندی خود را حتی در همین جنگ 12روزه با احترام به پرچم و استقلال و تمامیت ارضی کشور با انسجامی مثال زدنی نشان دادند و با قدرت و صلابت نقشه های شوم دشمن را نقش برآب کردند.

آیا راه حل خروج از بحران این است که همچنان به دعواهای حیدری، نعمتی ادامه دهیم؟ یکی بگوید برجام خیانت روحانی و ظریف بود و باید آنان را محاکمه و اعدام کرد و آن طرفی ها هم بگویند لااقل ده سال همین تحریم ها را به تأخیر انداخت. این یکی علم مناظره برافرازد و دیگری کودک دبستانی اش بخواند. این حرف ها در کجای وضع موجود و الزامات آن جای می گیرد؟

آن هم در حالی که هر دوطرف منازعه هنوز در دایره قدرت، حیات سیاسی دارند؟ شما را به خدا حالا، همه این دعواها را به کناری نهید و همه همت خود را به کار گیرید و دل و دید و فکر و تدبیر و اندیشه یکی کنید برای رفع دردها و رنج ها و مشکلات جامعه در این شرایط اضطرار و انتظار. خدا می داند که تهدید اصلی و مهم تر، اسنپ بک و بازگشت تحریم ها نیست، بلکه همین افتراق و دعواهای بی فرجام و جنگ زرگری و گم کردن مسأله و صورت مسأله است.

به فکر آستانه تحمّلِ به شدت پایین آمده ی مردم باشید و باشیم که از ملاحظه و استمرار بی برنامگی ها و سوء مدیریت ها و ترک فعل ها و سکوت ها و به تماشا نشستن ها خسته شده اند. و از همه ارکان قدرت و دولت و حاکمیت انتظار دارند بهترین و مناسب ترین نقشه راه را برای عبور از بحران و ساختن فرصت از تهدید، جستجو و اعلام و اعمال کنند. حال حداقل این فرصت مقدر پیش آمده تا برای بستن راه های نفوذ، سوء استفاده، رانت، فساد، افزون طلبی و زیاده خواهی اقدام عاجلانه صورت دهیم و از رشد بیشتر فاصله های طبقاتی آزار دهنده جلوگیری کنیم.

فاصله معنادار سبد درآمد و هزینه بخش اعظم جامعه را کم کنیم و در انجام اصلاحات ساختاری در اقتصاد کشور بیش از این تاخیر روا نداریم. همین امروز اگر گشتی درفضای مجازی بزنید با کلیپ های هنرمندانه ای روبرو می شوید که شما را با آپارتمان ها، خانه ها، برج ها و پنت هاوس های ماورایی و فوقِ اشرافی یی آشنا می کنند که از رویا هم فراتر است.

ارقامی که هوش از سر می برد و نشانگر فاصله های طبقاتی وحشتناکی است که یکی از مهم ترین دردها و رنج های جامعه ای است که اکثریت آن در حال نزول از طبقه متوسط به طبقه فقیراند. راستی با خانه 4500 میلیاردی، چند صد یا چند هزار خانه می توان برای زوج های در انتظار آلونکی برای آغاز زندگی مشترک تهیه کرد؟ عالی جنابان! لطفاً اندکی به خود آیید و به دردهای اصلی مردم اندیشه کنید.