وزیر دفاع پاکستان اعلام کرد که هیچ تصمیمی برای فروش سلاح هسته ای به عربستان سعودی تحت توافق دفاعی اخیر میان دو کشور وجود ندارد. وی اظهار داشت: بحث امضای پیمان دفاعی با عربستان به تجاوزگری اسراییل علیه قطر مرتبط نمی شود بلکه اسلام آباد و ریاض از چند سال گذشته این رایزنی را آغاز و زمان قابل توجهی را برای رسیدن به یک نتیجه مطلوب صرف کرده اند.

به گزارش ایرنا؛ وزیر دفاع پاکستان اعلام کرد که هیچ تصمیمی برای فروش سلاح هسته ای به عربستان سعودی تحت توافق دفاعی اخیر میان دو کشور وجود ندارد.

خواجه محمد آصف در حاشیه اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل در گفت وگو با شبکه برخط زتئو با مجری گری مهدی حسن در نیویورک اظهار داشت: بحث امضای پیمان دفاعی با عربستان به تجاوزگری اسراییل علیه قطر مرتبط نمی شود بلکه اسلام آباد و ریاض از چند سال گذشته این رایزنی را آغاز و زمان قابل توجهی را برای رسیدن به یک نتیجه مطلوب صرف کرده اند.

وی در پاسخ به اینکه آیا تحت این توافق دفاعی، عربستان زیر چتر هسته ای پاکستان قرار می گیرد، گفت: پاکستان یک کشور مسوولیت پذیر است و هرگونه فروش سلاح هسته ای به عربستان تحت این توافق دفاعی حقیقت ندارد.

وزیر دفاع پاکستان اظهارات داشت: ما طی نیم قرن گذشته رابطه دفاعی بسیار طولانی با عربستان سعودی داریم، در این کشور حضور نظامی داشته و شاید بیش از چهار یا پنج هزار نفر نیرو در عربستان مستقر کرده ایم.

وی افزود که توافق دفاعی اخیر بین پاکستان و عربستان به این ارتباطات و همکاری ها شکل رسمی و جدی تر می دهد.

وزیر دفاع پاکستان از تشریح جزییات این توافق خودداری کرد و در عین حال گفت: من وارد جزییات نمی شوم، اما این یک پیمان دفاعی است - و درباره چنین توافق هایی به طور معمول و عمومی بحث نمی شود.

گفتنی است پس از توافق راهبردی دفاعی مشترک پاکستان و عربستان زمزمه هایی در محافل سیاسی و رسانه ای این کشور مبنی بر گسترش بازدارندگی اتمی اسلام آباد به میان آمد و برخی نیز از روند جدید همکاری های پاکستان با عربستان در عرصه هسته ای خبر دادند.

در عین حال سخنگوی وزارت امور خارجه پاکستان در هفته های اخیر اعلام کرد که دکترین این کشور یک بحث داخلی است؛ بدین معنا که اسلام آباد با هیچ فرد یا کشوری درباره این موضوع هماهنگی نمی کند.

شفقت علی خان افزود: پاکستان با تعدادی از کشورها گفت وگوهای ثبات استراتژیک دارد که در آنها دیدگاه هایمان را رد و بدل می کنیم و یکدیگر را در مورد ارزیابی هایمان آگاه می کنیم. این یک فرآیند مداوم است، اما دکترینی که ما تکامل داده ایم و همچنان به آن ادامه می دهیم، بحث درونی برای ماست. این دکترین به آنچه کشورهای دیگر به ما می گویند ارتباطی ندارد.