تونی هریسون ، شاعر و نمایشنامه نویس انگلیسی برنده جایزه که نوشته هایش به بحث های ملی درباره طبقه، بی اخلاقی و سیاست دامن می زد، در سن 88 سالگی از دنیا رفت.

به گزارش ایسنا، گاردین نوشت، هریسون از زمانی که نخستین مجموعه اش را در سال 1964 میلادی منتشر کرد، صدای مهمی در شعر بریتانیا محسوب می شد، گزارش های صفحه اول را برای گاردین از جنگ بوسنی نوشت و با شعر V در سال 1985 میلادی کشور را شوکه کرد. این اثر که پس از بی حرمتی اوباش فوتبال به سنگ قبر والدینش نوشته شد، تند و تیز بود و وقتی که از کانال 4 پخش شد از سوی دیلی میل ، سیلابی از کثافت توصیف شد و حتی باعث طرح یک درخواست فوری در مجلس عوام شد.اینک این اثر در مدرسه ها تدریس می شود.

هریسون در یک خانواده کارگری در لیدز بزرگ شد، بورسیه ای برای مدرسه لیدز کسب کرد و در دانشگاه لیدز به تحصیل پرداخت. شعرهایش به تنش میان پیشینه کارگری اش و دنیای هنر می پرداختند. برای مثال در شعر Them & [uz] به معلمی که او را مسخره می کند، اشاره کرده است و جایی از جدایی ای که او از والدینش به واسطه تحصیلاتش احساس می کرد، می گوید. هریسون در شعر Book Ends نوشت که چگونه در شب مرگ مادرش نمی توانست با پدرش صحبت کند.

در سال 1962 میلادی، دوستی او با وله سوینکا برنده نوبل و هم دانشگاهی اش باعث شد به نیجریه نقل مکان کند. در آنجا نمایش Akin Mata را نوشت و نخستین رساله شعری اش را با عنوان پشته خاک در سال 1964 میلادی منتشر کرد. پس از بازگشت به بریتانیا در سال 1967 میلادی، نخستین مجموعه اش با عنوان The Loiners جایزه یادبود جفری فابر را در سال 1970 میلادی برای او به ارمغان آورد.

اقتباس سال 1973 میلادی او از نمایشنامه مردم گریز اثر مولیر موفقیت بزرگش در تئاتر ملی بود. سپس اقتباس هایی همچون اورستیا را در کنار نمایشنامه های اصلی خود نوشت. اما اگرچه حرفه اش تئاتر، اپرا، فیلم، تلویزیون و مطبوعات را در بر می گرفت، هریسون ترجیح می داد به عنوان شاعر شناخته شود.