جزیره شهید بهشتی (قلم گوده )در قلب تالاب بین المللی انزلی، از دیرباز یکی از زیباترین و شاخص ترین نقاط طبیعی گیلان بوده است؛ جزیره ای که روزگاری به عنوان زیستگاه امن پرندگان مهاجر و محل آرامش گونه های بومی شناخته می شد و می توانست با مدیریت صحیح، به یکی از مقاصد گردشگری مهم شمال کشور بدل شود اما آنچه امروز پیش روی چشم قرار دارد، چهره ای متفاوت و غم انگیز است؛ چهره ای که زیر سایه غفلت و بی توجهی به ساماندهی، روزبه روز نازیباتر و ناآرام تر می شود. به گزارش اطلاعات، در بخش هایی از جزیره هنوز می توان جلوه های ناب تالاب را دید. انعکاس آسمان بر سطح آرام آب، نی زارهایی که در باد تکان می خورند و پرندگانی که بر فراز جزیره پرواز می کنند، یادآور ارزش زیست محیطی تالاب هستند اما کافی است نگاه به سوی دیگر برگردد تا تصویر متفاوتی آشکار شود. ردیفی از آلونک های فلزی زنگ زده و سازه های چوبی فرسوده، در حاشیه جزیره قرار گرفته اند. این آلونک ها که به عنوان محل پارک و توقف قایق ها ساخته شده اند، به دلیل بی نظمی و ظاهر نازیبا، بیش از آن که کارکردی گردشگری داشته باشند، چهره ای درهم و آشفته به محیط داده اند . انبوه قایق ها هم بدون هیچ نظم مشخصی در کنار این آلونک ها پهلو گرفته اند. برخی رنگ ورو رفته و نیمه فرسوده اند و برخی دیگر تازه رنگ شده اند، اما همه در کنار هم تصویری ناموزون و نامرتب ایجاد کرده اند. این تراکم و پراکندگی، جلوه طبیعی جزیره را تحت تأثیر قرار داده و آرامش بصری تالاب را از بین برده است. در کنار این آشفتگی، زباله های پراکنده، ظروف پلاستیکی رهاشده و رد لکه های سوخت و روغن در حاشیه آب، منظره ای ناخوشایند ساخته اند؛ فضایی که می توانست نماد پاکی و طراوت باشد، امروز نشانی از بی توجهی و رهاشدگی است. آنچه بیش از همه به چشم می آید، نبود ساماندهی و برنامه ریزی برای زیباسازی محیط است. جزیره ای که می توانست با ایجاد اسکله های استاندارد و طراحی هماهنگ با طبیعت به الگویی برای گردشگری پایدار بدل شود، امروز بیشتر شبیه یک پارکینگ بی سامان است. هیچ نشانی از مبلمان شهری مناسب، مسیرهای تعریف شده یا زیرساخت هایی برای رفاه گردشگران دیده نمی شود. همه چیز گویی به حال خود رها شده و همین بی نظمی، سیمای جزیره را خدشه دار کرده است. این شرایط فقط به جنبه ظاهری ماجرا محدود نمی شود. ادامه چنین شرایطی می تواند تبعاتی جدی برای محیط زیست تالاب داشته باشد. کاهش جذابیت گردشگری، تهدید آرامش زیستگاه های پرندگان و آلودگی آب، بخشی از نتایجی است که در صورت تداوم این غفلت، گریبانگیر تالاب خواهد شد. تالاب انزلی که در سطح بین المللی جایگاهی ویژه دارد، با چنین روندی بخشی از اعتبار و هویت طبیعی خود را از دست خواهد داد. با این همه، هنوز می توان امیدوار بود. جزیره شهید بهشتی ظرفیت آن را دارد که دوباره به نگین تالاب انزلی بدل شود. اما این هدف فقط با اقداماتی جدی نظیرجمع آوری سازه های فرسوده، ساماندهی پارکینگ قایق ها، ایجاد زیرساخت های هماهنگ با محیط طبیعی و بازگرداندن آرامش به چهره جزیره محقق می شود. اکنون فرصت برای تغییر وجود دارد؛ اما اگر این بی توجهی ادامه یابد، فردا شاید برای نجات این سرمایه ارزشمند طبیعی بسیار دیر باشد. |