سیاه چاله ها می توانند غول آسا شوند و حتی تا میلیاردها برابر خورشید جرم پیدا کنند؛ اما قوانین فیزیک و عمر جهان، سقفی برای این رشد تعیین کرده اند. تازه ترین پژوهش ها نشان می دهد که حتی در بهترین شرایط، سیاه چاله ها بیش از 270 میلیارد برابر خورشید نخواهند شد.

به گزارش عصر ایران، سیاه چاله ها از شگفت انگیزترین پدیده های کیهان هستند؛ اجرامی که با بلعیدن مواد اطرافشان رشد می کنند و در مرکز بیشتر کهکشان های بزرگ جای دارند.

برخی از آن ها به چند ده میلیارد برابر جرم خورشید رسیده اند، اما پرسش مهم این است: سقف رشدشان کجاست؟ رشد سیاه چاله ها به دلیل محدودیت های فیزیکی و عمر جهان بی پایان نیست. اصطکاک شدید در قرص برافزایشی و حد ادینگتون مانع از آن می شود که مواد با سرعت نامحدود بلعیده شوند.

بر اساس پژوهش ها، بزرگ ترین سیاه چاله ممکن می تواند 50 تا حداکثر 270 میلیارد برابر جرم خورشید باشد؛ آن هم فقط در شرایطی خاص. مشاهدات کنونی، از جمله غول هایی مانند TON 618، با این محاسبات سازگارند. بیشتر سیاه چاله ها از طریق جذب مواد یا ادغام کهکشان ها بزرگ می شوند؛ اما وجود نمونه هایی فراتر از این حد بسیار نادر است. به بیان ساده، سیاه چاله ها می توانند به اندازه یک کهکشان کوچک جرم داشته باشند، اما هیچ گاه تمام جهان را در خود فرو نخواهند برد.