عباس عبدی در اعتماد نوشت: رییس سازمان نظام پزشکی در گفت وگویی، واقعیت سیاست های ضدعلم نهاد تصمیم گیر را علیه نظام بهداشت و سلامت کشور نشان می دهد. اهمیت موضوع این است که ایشان از پزشکان جریان اصولگرایی است.

وی به صورت تمثیلی نامعادله ای را چنین مطرح می کند که 42 برابر 3 شده است! کاری که از سال 1358 تا 1400 یعنی 42 سال در یک روند طبیعی و علمی و مدبرانه و در اوج وضعیت اقتصادی انجام شد و ظرفیت پذیرش رشته پزشکی را از حدود هزار به 8 هزار نفر در سال 1400 و تعداد دانشکده های پزشکی از 9 مورد به بیش از 50 دانشکده رسانده شده.

همزمان اعضای هیات علمی، تعداد تخت ها و بیمارستان ها و سایر تجهیزات لازم برای آموزش پزشک نیز اضافه شدند. ولی اکنون در سه سال اخیر، به اندازه 42 سال قبل به ظرفیت ها اضافه شده است این کار را دبیرخانه علم و فناوری شورای عالی انقلاب فرهنگی در سال 1400 انجام داد. البته مصوب بود که سالی 5 هزار افزایش بدهند ولی به سالی 2 هزار نفر قناعت کردند! و اگر آن مصوبه اجرا می شد، الان باید 28 هزار دانشجوی پزشکی می پذیرفتیم.

بنابراین ما در طی 3 سال به اندازه 43 سال ظرفیت پذیرش دانشجو را افزایش دادیم. آیا به اندازه 43 سال، کلاس، استاد، خوابگاه، آزمایشگاه بیوشیمی، اتاق تشریح و… اضافه کرده اند؟ به هیچ وجه. از سوی دیگر همین امسال 30 درصد ظرفیت دستیاران تخصصی ما خالی مانده است. در برخی از رشته ها 90 درصد خالی مانده. در رشته عفونی 85 درصد خالی مانده.

چگونه است که این ظرفیت رشته های تخصصی که هم نیاز آن را داریم و هم امکانات آن را داریم، ولی خالی مانده و کسی برای حل آن تحریک نمی شود؟ ولی از سوی دیگر ظرفیت پزشکی عمومی را چنین اضافه می کنند؟ جمله و نتیجه گیری روشن دکتر رییس زاده این است که افزایش ظرفیت رشته پزشکی با این شیبی که انجام شده، یک خیانت آشکار سازماندهی شده به کیفیت آموزشی پزشکی جمهوری اسلامی ایران بوده و بازی با سلامت و جان مردم است. اگر کسی غیر از این ادعا دارد، بیاید من دانشکده های پزشکی الان را به او نشان بدهم که چگونه دانشجوی پزشکی می پروراند.

اگر آن کسانی که این کار را کردند، زن و بچه عزیز خود را دست پزشکی بدهند که این جوری تربیت می شود، بیایند برای مردم هم همین نسخه را بپیچند. به چه حقی شما کیفیت پزشکی کشور را که این اندازه در دنیا ارج و قرب داشته، دارید عامدانه تخریب می کنید؟ یک خودویرانگری آگاهانه. (پایان سخنان رییس سازمان نظام پزشکی ایران)

واقعیت این است که هر برداشت دیگری جز برداشت پایانی ایشان دور از عقل سلیم و خیلی خوشبینانه است. زیرا هر فردی با عقل اندک هم می فهمد که نمی شود ظرفیت دانشگاه ها را بدون تمهیدات لازم افزایش داد. مثل این است که بخواهند به جای 50 نفر، 100 نفر را جابه جا کنند، ولی تعداد اتوبوس را از 1 به 2 افزایش ندهند.

روشن است که تلنبار کردن 100 نفر در یک اتوبوس فاجعه بار خواهد بود، و اگر قرار باشد، چند هزار کیلومتر با آن سفر کنند، قطعا جنازه آنان به مقصد خواهد رسید. پس در غیرعقلانی بودن این تصمیم شکی نیست. فقط چند سوال باقی می ماند؛ یکی اینکه چگونه در شورای عالی انقلاب فرهنگی حتی یک نفر نبود که این بدیهیات را اندکی توضیح بدهد؟

این یکی از فاجعه بارترین مصوبات دولت آقای رییسی است. مهم تر از آن چرا نسبت به اعتراضات منطقی پزشکان و دانشگاهیان توجه نکردند؟ چرا آقای پزشکیان که این مساله بدیهی را می داند کوششی برای تغییر این سیاست فاجعه بار نکرده است؟ اگر می توان در عرض 4 سال ظرفیت را دو برابر کرد چرا چهار برابر و ده برابر نکردید؟ خب اصلا چرا یک میلیون نفر را پذیرش نمی کنید؟ این واقعیت سیاستگذاری و تصمیم گیری در ایران و نزد جناح تندرو است.

دیروز کسی تصویر این جمله را در یک کانال با خط و امضای یک تندرو گذاشته بود که: ایالات متحده در 10 سال آینده، تجزیه شده و به چند کشور مستقل تبدیل خواهد شد. چه بسا برخی ایالات زودتر از این موعد هم تجزیه شوند. نام و امضای آن نویسنده 17/1/89. یا یکی هم گفته بود که هواپیمای ب-2 قارقارک است! و ده ها از این مثال ها می توان گفت.

البته که این حرف ها پرت و پلا است ولی در برابر تصمیم دو برابر کردن ظرفیت رشته های پزشکی خطر چندانی ندارند، ولی جای تعجب است که افکار عمومی به آن جملات و گزاره های نابخردانه و سخیف حساس است، ولی به این اقدام ویرانگر و تخریبی که یکی از مهم ترین نهادهای کشور یعنی نهاد سلامت را نشانه رفته است، توجه چندانی نمی شود.

افزایش ظرفیت بدون تأمین امکانات فقط یک وجه تخریب این نهاد است، وجه دیگر آن سهمیه ها است که در این مورد جداگانه خواهم نوشت که چگونه پزشکی و علم را در ایران به ابتذال خواهند کشاند.