بالاترین ضریب های هوشی ثبت شده تابه امروز بین 200 تا 250 بوده اند؛ اما این دقیقاً به چه معناست؟

باید بدانید که ضریب هوشی (IQ) ابزاری برای اندازه گیری سطح هوش افراد است.

امتیازها برای بررسی ضریب هوشی از طریق انجام دادن آزمون های استانداردی به دست می آید که توانایی های فرد از جمله در حل پازل، حافظه و موارد دیگری را می سنجند.

بر اساس میانگین نمره که معمولاً حدود 100 است، نمره IQ شما در مقایسه با هوش عمومی جمعیت سنجیده می شود. امتیاز زیر 85 ضعیف، و بالای 130 بسیار بالا و جزو 2 درصد برتر جمعیت تلقی می شود.

با این حال، این نمره قضاوت دقیقی درباره هوش فرد نیست و باید به دلیل تفاوت های فرهنگی و سایر عوامل نتایج IQ را با احتیاط در نظر گرفت. نتیجه یک مطالعه در این باره حکایت از آن دارد که نمرات آزمون هوش اغلب بد فهمیده می شوند و ممکن است مورد سوءاستفاده قرار گیرند.

درعین حال نمره IQ واحد اندازه گیری خاصی نیست. مثلا فردی با IQ 130 لزوماً 30 درصد باهوش تر از فردی با IQ 100 نیست.

به علاوه تغییرات در این آزمون ها طی دهه ها باعث می شود که مقایسه نمرات در بازه های زمانی مختلف دشوار شود.

از نظر تئوریک، محدودیتی برای نمرات IQ وجود ندارد. عدد 200 معمولا به عنوان سقف نظری در نظر گرفته می شود، اما برخی افراد امتیازی بالاتر از آن هم کسب

کرده اند.

در حال حاضر ترنس تائو با کسب نمره ای بین 225 تا 230، بالاترین ضریب هوشی جهان را دارد. اگر نمره کامل 230 برای او تأیید شود، بی تردید او در صدر جدول قرار دارد.

این ریاضی دان جوان که به موتسارت ریاضیات معروف است، در سن 9 سالگی حساب دیفرانسیل و انتگرال دانشگاهی را یاد گرفت و در 16 سالگی دکترای خود را در پرینستون آغاز کرد و تا به امروز 18 کتاب و بیش از 300 مقاله پژوهشی منتشر کرده است.

تائو از سال 2021، عضو شورای مشاوران علمی و فناوری جو بایدن، رییس جمهور سابق آمریکا شد.

رقیب نزدیک تائو، مریلین ووس ساوانت است. IQ ثبت شده او در کتاب رکوردهای گینس 228 بود و از سال 1986 تا 1989 رکورد بالاترین IQ جهان را در اختیار داشت

مریلین از سال 1986 تا 2023، ستون مشهور از مریلین بپرسید در مجله Parade را می نوشت؛ جایی که خواننده ها سوال هایشان را از باهوش ترین زن جهان می پرسیدند.

اما او همیشه به اندازه همتایان مردش مورد پذیرش جامعه علمی نبود. مثلا یک بار پاسخ درست او به معمای احتمال معروف مسئله مونتی هال موجی از خشم ریاضی دانان را برانگیخت و هزاران نامه اعتراض آمیز به مجله رسید که حدود 1000 تای آنها توسط افرادی با دکترای ریاضی ارسال شده بود و یکی از آن ها با لحن طعنه آمیزی بود: شاید زن ها به مسائل ریاضی طور دیگری نگاه می کنند.

از سال 1990، رکورد IQ در کتاب گینس حذف شد؛ چرا که معیار غیرقابل اعتمادی تشخیص داده شد.

در رتبه بعدی، کریستوفر هیراتا با نمره تأییدشده 225 قرار دارد.

قضاوت درباره این موضوع سخت است؛ چرا که خیلی از نخبه های تاریخ پیش از اختراع آزمون IQ زندگی می کردند. صحت نتایج در مورد برخی از افراد هم در هاله ای از ابهام است. با این وجود نام چند نفر همواره مطرح می شود:

• ویلیام جیمز سیدیس: نابغه ای که گفته می شود باهوش ترین انسان تاریخ بوده. او در 18 ماهگی روزنامه می خواند، در 11 سالگی وارد دانشگاه هاروارد و در 16 سالگی فارغ التحصیل شد. برخی منابع ادعا می کنند IQ او بین 250 تا 300 بوده است، هرچند این ادعاها به شدت مورد تردید هستند.

• آدا لاولیس: نخستین دانشمند علوم رایانه که اساساً اولین برنامه رایانه ای جهان را نوشت.

• کریستوفر مایکل لانگان: با IQ حدود 195 به عنوان یکی از باهوش ترین افراد زنده شناخته می شود؛ هرچند که دیدگاه های جنجالی و نظریه های توطئه او محل بحث بوده است.

• آلبرت اینشتین: از او به عنوان نابغه ترین دانشمند تاریخ یاد می شود، اما چون در زمان او آزمون IQ وجود نداشت، عدد دقیقی برای ضریب هوشی او ارائه نشده.

متغیرهای زیادی بر نتیجه آزمون IQ تأثیرگذارند. پژوهش ها حکایت از آن دارند که افراد در زمان های مختلف روز یا در آزمون های متفاوت، نمره های متفاوتی کسب می کنند. اضطراب آزمون و میزان آشنایی با تست ها نیز ممکن است باعث کمتر شدن نمره افراد شود.

در عین حال فاکتور سن هم فاکتور تاثیرگذاری است: کودکانی که در سنین پایین نمره IQ بالایی کسب می کنند، در نوجوانی ممکن است تا 9 نمره افت داشته باشند.