غلامحسین کرباسچی در یادداشتی در روزنامه هم میهن نوشت: روز جمعه خبرنگار محترم سایت جماران زنگ زد و درخواست کرد تا درباره سفر آقای رییس جمهور به نیویورک نظرم را بگویم؛ به دلیل اهمیت مسأله کوشیدم فقط در حد کلیات به مسأله وارد شوم و چون همیشه از پرداختن به موضوعات کارشناسی سیاست خارجی پرهیز کنم. در آنجا گفتم؛ به نظر من با توجه به شرایط حساس کشور و مشکلات اقتصادی مردم و وعده های آقای رییس جمهور اگر می خواهند این سفر را بروند با رویکردی متفاوت و مفیدتر از القای یک سخنرانی و چند ملاقات تشریفاتی باشد.

کارهایی که سایرین هم قبلاً کرده اند و نتیجه ای نداشته است. پس لازم است که با همه مسوولین ذیربط و بالاتر از همه مقام رهبری هماهنگی کامل کنند و با اختیار و اراده محکم راهی برای برون رفت از شرایط کنونی پیدا کنند و به اضطراب و نگرانی های مختلف مردم پایان دهند. همانطور که در سرمقاله هم میهن نیز تصریح کرده بودیم. هیچ اشاره ای به اینکه با چه کسی گفت وگو شود یا ملاقاتی صورت بگیرد یا نه نداشته ام؛ اینها در صلاحیت کارشناسان است که از ورود به آنها پرهیز دارم. گو اینکه از لوازم تغییر رویکرد و اقدام جهت حل مسایل فیمابین ایران و جهان عموماً، و آمریکا به صورت خاص؛ پذیرش اصل مذاکره و ملاقات و گفت وگو لازم است ولی بر حسب مورد انجام و عدم انجام و سطح و شیوه آن طبیعتاً به سیاست عملی رییس جمهور و نظرات کارشناسی وابسته است.

متاسفانه عده ای از روزنامه های افراطی که گویی از هر حرف منطقی و غیرشعاری عصبانی می شوند و گویا پیشنهاد خروج از حالت نه جنگ نه صلح که تاکید حتی رهبری بر خروج از این حالت است با منافع شخصی و گروهی آنها منافات دارد و خود را جزو کاسبان شرایط متشنج و آشفته اقتصادی می دانند به دروغ به اینجانب نسبت تاکید بر ملاقات با ترامپ یا مذاکره با آمریکایی ها داده اند و متعاقب آن سیلی از ناسزا و دشنام هایی را علیه بنده سرازیر کردند که نشانه فقدان ادب و منطق خودشان است. متن گفت وگوی من با جماران در دسترس است و مطالعه آن حتماً خلاف بودن انتساب این روزنامه های را نشان می دهد.

بر یکی از آن ها حرجی نیست چون آگاهانه دنبال فریب و دروغ هستند ولی روزنامه های دیگر چرا چشم بسته مطالب آن را تکرار کرده و خود را بی اعتبار می کنند. اصل مساله و پیشنهاد، در ضرورت تغییر رویکردی است که بتواند آرامش و صلح را برای کشور و مردم به ارمغان آورد. طبیعی است چگونگی رسیدن به این هدف مرهون خط و مشی سیاسی و امر کارشناسی است که رییس جمهور و دستگاه دیپ لماسی کشور باید تشخیص و تعیین و اقدام کنند.