آبان سال 1401 مردی در تماس با پلیس گزارش قتل برادرش را اعلام کرد. بلافاصله مأموران به محل جنایت که خانه ای در خیابان پیروزی بود رفتند.

به گزارش ایران، بررسی های اولیه نشان می داد که عامل جنایت پس از قتل با ضربات چاقو کارت عابربانک و پول نقد داخل خانه را سرقت کرده است.

برادر مقتول به مأموران گفت: ناصر پیمانکار ساختمانی بود و معمولاً با کارگرهای افغانستانی کار می کرد. من فکر می کنم قتل به دست یکی از کارگرها رخ داده است.

در ادامه تحقیقات مشخص شد یکی از کارگرها به نام کریم بعد از قتل ناپدید شده است که مأموران با ردیابی او را دستگیر کردند.

کریم در جریان بازجویی ها اتهام قتل را پذیرفت و گفت: ناصر پیمانکار بود. او به من تعرض کرد و من هم او را کشتم.

پس از ادعای متهم، وی به پزشکی قانونی معرفی شد اما کارشناسان این سازمان بعد از معاینه او در گزارشی اعلام کردند: هیچگونه نشانه ای مبنی بر تجاوز دیده نشده است.

در تحقیقات بعدی مشخص شد کریم به صورت غیرقانونی وارد ایران شده است. بنابراین با تکمیل تحقیقات پرونده برای رسیدگی به شعبه 11 دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.

در ابتدای این جلسه اولیای دم درخواست قصاص کردند. سپس متهم به جایگاه رفت و با پذیرش اتهام قتل گفت: بعد از ورود غیرقانونی ام به ایران با ناصر آشنا شدم. او به من کار داد. شب حادثه من را به خانه اش دعوت کرد تا باهم درباره کار حرف بزنیم که به من مشروب داد و من خوابم برد وقتی به خودم آمدم متوجه شدم او به من تجاوز کرده است من هم عصبانی شدم و او را کشتم.

قاضی از متهم پرسید: اما گزارش پزشکی قانونی نشان می دهد که اظهارات شما کذب بوده است. بعد از قتل هم کارت عابربانک و پول نقد قربانی را سرقت کردی. با پول ها چه کردی؟

کریم گفت: حدود 20 میلیون تومان پول نقد برداشتم و با پول های داخل کارتش هم یک گوشی موبایل خریداری کردم که بعد از دستگیری مأموران آن را از من گرفتند.

با پایان دفاعیات، قضات وارد شور شدند و بر اساس مدارک و مستندات پرونده متهم به قصاص، پرداخت دیه، حبس، رد مال، 74 ضربه شلاق و طرد از خاک ایران محکوم شد.