آیا خوردن غذا در کمتر از 8 ساعت در روز می تواند خطر بیماری قلبی را افزایش دهد؟ یک مطالعه ی تازه پاسخ مثبت داده و نشان داده است که محدود کردن تغذیه به چنین بازه ای با 135 درصد افزایش خطر مرگ ناشی از بیماری های قلبی-عروقی همراه است.

به گزارش انتخاب و به نقل از انلی مای هلث؛ روزه داری متناوب (Intermittent Fasting IF) در سال های اخیر به عنوان روشی برای کاهش وزن و بهبود سلامت بدن رواج یافته است. طرفداران این شیوه معتقدند که IF باعث کاهش وزن، افزایش انرژی و آسان تر شدن مدیریت رژیم غذایی می شود. در این روش معمولاً فرد همه ی وعده های غذایی خود را در بازه ای محدود، مثلاً 8 ساعت، مصرف می کند و در باقی ساعات روز چیزی نمی خورد.

مطالعات پیشین نشان داده بودند که IF می تواند به کاهش مقاومت به انسولین، پایین آمدن فشار خون و بهبود سطح کلسترول کمک کند. به همین دلیل، این روش به گزینه ای محبوب برای کسانی تبدیل شد که به دنبال کاهش وزن بودند.

اما مطالعه ای تازه تردیدهایی درباره ی ایمنی این روش ایجاد کرده است، به ویژه زمانی که افراد، مدت مصرف غذا را به کمتر از 8 ساعت در روز محدود می کنند. به نظر می رسد که روزه داری شدید ممکن است حتی به قلب آسیب برساند.

این پژوهش که در نشریه ی Diabetes and Metabolic Syndrome: Clinical Research and Reviews منتشر شده، داده های بیش از 19 هزار فرد بزرگسال در ایالات متحده را مورد بررسی قرار داده است. داده ها بر پایه ی پایگاه بررسی ملی سلامت و تغذیه (NHANES) گردآوری شده اند که تغییرات وضعیت سلامت افراد را در طول زمان دنبال می کند.

پژوهشگران دریافتند افرادی که مصرف غذای روزانه ی خود را به بازه ای 8 ساعته محدود کرده بودند، در مقایسه با کسانی که غذا خوردن را در بازه ی 12 تا 14 ساعته انجام می دادند، 135 درصد بیشتر در معرض مرگ ناشی از بیماری های قلبی-عروقی (مانند حمله ی قلبی یا سکته ی مغزی) قرار داشتند.

ویکتور ونزه ژونگ، نویسنده ی اصلی تحقیق، هشدار داد که افراد نباید بدون وجود شواهد علمی کافی درباره ی ایمنی بلندمدت، رژیم های بسیار کوتاه مدت و شدید را در پیش بگیرند.

چرا روزه داری متناوب می تواند خطر قلبی را افزایش دهد؟

کارشناسان چند دلیل احتمالی را مطرح کرده اند:

• کاهش توده ی عضلانی لاغر: روزه داری شدید ممکن است باعث از دست رفتن عضله شود و این مسئله برای سلامت قلب زیان آور است.

• اختلال در ریتم شبانه روزی: کوتاه بودن بیش از حد زمان غذا خوردن می تواند ساعت بیولوژیک بدن را دچار سردرگمی کرده و عملکرد قلب را تحت تأثیر قرار دهد.

• کیفیت پایین غذاها: برخی افراد ممکن است در بازه ی غذا خوردن، بیشتر سراغ خوراکی های پرکالری و کم ارزش بروند و این موضوع به قلب آسیب می زند.

• فشار بر بدن: روزه داری طولانی مدت می تواند سطح استرس بدن را افزایش دهد و در نتیجه اثر منفی بر سلامت قلب بگذارد.

همچنین اشاره شده که رژیم هایی مانند 16 ساعت روزه و 8 ساعت غذا خوردن ممکن است برای افرادی با مشکلات خاص، مثل آریتمی قلبی، مناسب نباشد؛ چراکه کاهش قند خون یا کمبود کالری می تواند باعث تپش یا حمله ی قلبی شود.

اگر فردی قصد دارد برای کاهش وزن یا بهبود سلامت از IF استفاده کند، باید:

• از بازه های بسیار کوتاه تر از 8 ساعت پرهیز کند.

• در ساعات مجاز، غذاهای سالم و مفید برای قلب و کنترل وزن مصرف کند.

• مراقب علائمی مانند سرگیجه، تپش قلب یا خستگی باشد.

• بدون مشورت با پزشک، سراغ روزه داری شدید نرود.

• به یاد داشته باشد که کاهش تدریجی و متعادل کالری همراه با تغذیه ی سالم، رویکردی ایمن تر برای قلب است.

اگرچه روزه داری متناوب همچنان روشی محبوب برای کاهش وزن و کنترل قند خون به شمار می رود، اما مطالعه ی اخیر نشان می دهد که محدود کردن غذا خوردن به کمتر از 8 ساعت در روز می تواند خطر ابتلا به بیماری های قلبی را افزایش دهد.

این یافته ها یادآور می شوند که هیچ رژیمی برای همه مناسب نیست. هر فرد باید با دقت، بر اساس نیازهای بدن خود و با مشورت پزشک، روش های غذایی را انتخاب کند تا به جای آسیب، سلامت خود را تقویت کند.