غلامحسین کرباسچی، فعال سیاسی و فعال رسانه، با اشاره به سفر مسعود پزشکیان به نیویورک برای شرکت در مجمع عمومی سازمان ملل، گفت: اگر قرار است سفر آقای پزشکیان مانند سفر سال قبل و سفر سایر روسای جمهور در سال های گذشته باشد، بهتر است نرود. شاید یک سخنرانی انجام دهند و تأثیری هم در روحیه مردم داشته باشد، اما اگر می خواهند یک تحولی برای مردم و کشور ایجاد کنند، باید با یک اراده و اختیار کامل به این سفر بروند.

به گزارش جماران، وی ادامه داد: یعنی لازم است که خدمت مقام معظم رهبری و هر فرد و نهاد دیگری که صاحب اختیار هستند برود و اختیارات لازم را برای این سفر دریافت کند تا برای مردم آرامش و زندگی در شأن آنان را به ارمغان بیاورند.

آقای پزشکیان باید اختیار لازم را به دست بیاورد و در این سفر با مقامات ارشد آمریکایی، اروپایی و… دیدار و گفت و گو داشته باشد و همان نقشی را که یک روزی مرحوم هاشمی رفسنجانی در سال 67 ایفا کرد و خدمت امام (ره) رفتند و گفتند این وضعیت جنگی نمی تواند ادامه پیدا کند و ما باید قطع نامه را بپذیریم، چرا که شرایط اجتماعی و اقتصادی مردم دیگر ادامه این شرایط را برنمی تابد را ایفا کند.

کرباسچی با بیان اینکه پزشکیان در این یک سال بهتر از هرکس دیگری متوجه شده که شرایط کشور از لحاظ اجتماعی، امنیتی، سیاسی، اقتصادی و… در شرایط ناگوارتر از سال 67 است، تصریح کرد: امروز هم آقای پزشکیان باید نقشی که مرحوم هاشمی در پایان جنگ داشتند را ایفا کند و خدمت رهبری برود و اختیار کامل را بگیرد و حتی آن شهامت هاشمی را هم داشته باشد که بگوید من را محاکمه و اعدام کنید. پزشکیان اگر می خواهد نامش در تاریخ ایران به نیکی بماند و به وعده هایی که به مردم داده جامه عمل بپوشاند، باید این کار را انجام دهد.

وی ادامه داد: وگرنه رفتن به این سفر با کلی خدم و حشم و چند سخنرانی و دیدار تشریفاتی، کار به جایی نمی رسد.

این فعال سیاسی با بیان اینکه هر لحظه ای که این پرونده های تحریم پیچیده تر می شود، زندگی مردم نیز سخت تر و پیچیده تر می شود، تصریح کرد: با یک خبر اسنپ بک، بازار دچار نوسان می شود و مردم نیز نگران تر. ما که مسئولیتی نداریم، هر روزی که به صف نان و شیر می رویم، مردم از ما درباره اسنپ بک می پرسند؛ حتی پیرزنی که در روستا است هم اسنپ بک در زندگی اش تأثیر دارد و این را متوجه می شود. هر روز قیمت سکه و دلار و طلا بالاتر می رود و زندگی مردم تحت فشار است. آقای پزشکیان باید احساس مسئولیت داشته باشد؛ چه کاری از این مهمتر که وعده هایش به مردم را عملی کند. او هر طور که شده باید برود و رهبری را قانع کند به این که این وضعیت باید پایان یابد.