در شرایطی که بناست تحریم های شورای امنیت سازمان ملل از سر گرفته شود، حالا بحث راه حلی تازه در عرصه سیاست خارجی مطرح است؛ راهی که هیچ وقت پیش از آن در تاریخ بعد از انقلاب امتحان نشده است و آن گفت وگوی مستقیم دو رییس جمهور ایران و آمریکاست. آیا چنین ایده ای از منظر واقعیت سیاسی شدنی است؟

به گزارش انتخاب، محمد عطریانفر، فعال سیاسی، گفت: من بر این باورم تا زمانی که نظام سیاسی به پایداری خود و به خدمت به مردم می اندیشد، نه سیاست های دفاعی را کنار می گذارد و نه امر دیپلماسی را تعطیل می کند. دیپلماسی و دفاع دو روی یک سکه اند و هر کدام کارکرد خود را دارند. اینکه برخی این دو را در برابر هم قرار می دهند اشتباه است و کشور هیچ وقت بی نیاز از امر دفاع و حفظ امنیت ملی با استفاده از ابزار سیاست خارجی نخواهد شد. پس هیچ وقت دیپلماسی و دفاع تعطیل نمی شود؛ حتی در سخت ترین شرایط و همه باید مشوق کارگزاران نظام برای ادامه گفت وگوهای دیپلماتیک و از آن سو حامی اقدامات دفاعی برای کوتاه کردن دست دشمن از سرزمین مان باشیم .

او ادامه داد: واقعیت این است که باید به همه کارگزاران کشور تذکر بدهیم بدهیم که باید واقع بین باشند و هیچ مسئله ای را ساده سازی نکنند. با ساده سازی مسائل هیچ مشکلی حل نمی شود. کارگزاران کشور باید به وظایف و مأموریت های خود در عرصه سیاست خارجی عمل کنند و تصور نکنند که امر مذاکره تعطیل شده است .

این فعال سیاسی همچنین بیان کرد: در ابتدای کار دولت آقای پزشکیان توافقی شد بر اینکه محور امور رهبری باشند و سیاست های ایشان راهنمای عملکرد دولت باشد. با این وصف هر تصمیم بزرگی با تدابیر ایشان همراه است و اگر بنا باشد آقای پزشکیان نقطه عطفی در سنت مذاکراتی با غرب غرب بنا گذارد و تدبیری تازه به خرج دهد باید تأیید رهبری را داشته باشد و اگر تأییداتی در حوزه مذاکره اخذ کند در آن صورت می تواند حتی با آقای ترامپ هم دیدار مستقیم و بی واسطه داشته باشد و از این فرصت برای منافع کشور بهره ببرد. آمریکا هم متوجه می شود که مذاکره آقای پزشکیان با ترامپ با تأیید رهبر انقلاب بوده است و چنین مذاکره ای می تواند راهگشا باشد .

عطریانفر در پایان گفت: به هر حال چالش های ما با دنیا باقی است و تمام شدنی نیست و اگر حتی به توافقی هم برسیم همه مسائل حل نمی شود اما باید در مسیر اعتمادسازی قدم برداریم. حتی اگر مکانیزم ماشه فعال و تحریم های شورای امنیت از سر گرفته شود هم نباید گوشه نشین شویم و عزا بگیریم. باز هم می شود راه های دیپلماتیک را پیدا کرد؛ زمانیکه تأثیر بازگشت تحریم های شورای امنیت بیش از تحریم های یک جانبه آمریکا بر اقتصاد ایران نیست اما تأثیرات حقوقی، بین المللی و اجتماعی دارد که باید با تعدیل سیاست های مان آثارش را کم کنیم .