حمید نجف؛ در سال های اخیر، ساختار مدیریتی بخش های کلیدی کشور، از جمله حوزه های عمرانی، صنعتی و حوزه های مرتبط با اشتغال و کارآفرینی، به دلیل انباشت قوانین و مقررات ناکارآمد، ضعف در نظارت اجرایی و تصمیمات تکراری، به یکی از موانع اصلی توسعه تولید و اشتغال تبدیل شده است.

تجربه تاریخی نشان می دهد که انتصابات سیاسی و مدیریتی به جای اصلاح، بر مشکلات می افزاید و ظرفیت نوآوری و کارآمدی در بدنه اجرایی را کاهش می دهد.

سخنان اخیر رییس جمهور در جمع کارآفرینان که بر حضور آنان در سفرهای رسمی دولت تأکید داشت، گامی مثبت در بهره گیری از ظرفیت بخش خصوصی است. با این حال، پرسش اساسی آن است که کارآفرینان بیایند تا چه کنند؟

حضور تشریفاتی در هیأت ها نمی تواند مشکلات ریشه ای تولید و اشتغال را حل کند؛ آنچه کارآفرینان نیاز دارند، رفع موانع ساختاری و اصلاح فرآیندهای تصمیم گیری است.

در این میان، باید اذعان کرد که در شرایط فعلی کشور، با چالش های بی سابقه داخلی و خارجی، تحریم ها و موانع بی شمار ناشی از بروکراسی اداری که همچنان پابرجاست، هیچ نیرویی به اندازه کارآفرینان نخبه و برتر کشور قادر به ایستادگی، استمرار فعالیت و خلق ارزش پایدار نیست.

این افراد نه تنها توانسته اند در این شرایط دشوار تولید و اشتغال ایجاد کنند، بلکه به واقع ستون اصلی اقتصاد کشور شده اند و تحمل فشارهای ساختاری را به توانمندی تبدیل کرده اند.

گره های مدیریتی و مقرراتی که سال ها توسط بخش های دولتی و مدیران ارشد ایجاد شده، تنها توسط چنین کارآفرینانی قابل بازگشایی است. بنابراین، بهره گیری واقعی از کارآفرینان نخبه در مدیریت کلان، نه فقط یک راهکار علمی بلکه یک ضرورت عملی برای اصلاح ساختار اقتصادی کشور است.

تجربه کشورهای موفق نشان می دهد که تشکیل شوراها و کارگروه های تخصصی با حضور کارآفرینان، به همراه اختیارات واقعی تصمیم گیری، بازدهی سیاست ها و پروژه های بزرگ را به شکل ملموسی افزایش می دهد. این اقدام، نه صرفاً یک تغییر مدیریتی، بلکه تحولی ساختاری و نهادی خواهد بود که امید، انگیزه و کارآمدی را در بدنه اقتصادی کشور تقویت می کند. فرصت اصلاحات هنوز باقی است و اتخاذ تصمیم شجاعانه در این زمینه، می تواند نام دولت و شخص رییس جمهور را در تاریخ توسعه اقتصادی کشور برجسته کند.