اگر سریال های تاریخی کره ای را دنبال کرده باشید حتما بارها و بارها نام چوسان قدیم به گوشتان خورده اما هیچ از خودتان پرسیده اید این چوسان قدیم کجا بود و چگونه پادشاهی بود؟

به گزارش فرادید، بر اساس روایت های سنتی، تاریخ بنیان گذاری آن به سال 2333 پیش از میلاد بازمی گردد، یعنی زمانی که دانگون وانگوم افسانه ای به عنوان نخستین پادشاه شناخته شد. هرچند در اصل این کشور چوسئون نام داشت، تاریخ نگاران برای متمایز کردن آن از سلسله ی متأخر چوسئون در قرون میانه، آن را گوجوسئون یا چوسان قدیم نامیدند.

صرف نظر از افسانه هایی که پیدایش چوسان قدیم را به بیش از 2 هزار سال قبل از میلاد می رسانند، احتمالا تاریخ واقعی پیدایش این پادشاهی چندصد سال بعد از تاریخ یاد شده است. گوجوسئون بر پایه فرهنگ مفرغ شکل گرفت و قلمروش بخش هایی از شمال کره، دشت های منچوری و نواحی شرقی چین امروز را دربر می گرفت.

منابع تاریخی کره مانند سامگوک یوسا و سامگوک ساگی و نیز متون چینی همچون شان های جینگ و نوشته های مورخان هان به وجود این کشور اشاره کرده اند. این امر نشان می دهد که گوجوسئون نه تنها در حافظه ی مردم کره، بلکه در نگاه همسایگان قدرتمندش نیز جایگاه مهمی داشته است.

داستان پیدایش گوجوسئون در قالب افسانه ی دانگون روایت می شود. در این افسانه، هوآنین خدای آسمان، پسرش هوآنونگ را برای آوردن تمدن به زمین می فرستد. هوآنونگ بر کوه تئبک فرود می آید و در آنجا یک ببر و یک خرس با او مواجه می شوند و آرزو می کنند که انسان شوند. اما تنها خرس موفق می شود با ریاضت و پرهیز، به زنی انسان گونه بدل شود و همسر هوآنونگ گردد. فرزند آنان دانگون نام می گیرد و اوست که نخستین دولت کره یعنی چوسان قدیم را بنیان می نهد.

این افسانه نمادی از تلاش برای پیوند دادن آسمان و زمین و اتحاد نیروهای مهاجر و بومی است. همچنین این داستان برای مردم کره هویت مشترکی می آفریند و مشروعیت سیاسی ـ مذهبی پادشاهی را توضیح می دهد.

با گذر زمان، اتحادیه ی قبیله ای گوجوسئون به شکل دولتی سازمان یافته درآمد. در حدود سده ی هفتم پیش از میلاد، این سرزمین روابط بازرگانی با دولت های چین برقرار کرد. استفاده از مفرغ و سپس آهن، به رونق کشاورزی و پیشرفت صنایع کمک کرد. در همین دوران فرمانروای آن شاه خوانده شد؛ اتفاقی که نشان دهنده ی شکل گیری نظام سلطنتی بود.

از نشانه های بلوغ مدنی در این دوره، قوانین هشت گانه است. هرچند تنها سه اصل آن باقی مانده، اما همین اصول نیز بیانگر جدی گرفتن نظم اجتماعی و حقوق افراد است: مجازات مرگ برای قتل، جبران جراحت با غله، و بردگی برای دزدی.

با گسترش قدرت چین، به ویژه دولت یَن ، گوجوسئون بارها با تهدید و جنگ روبه رو شد و بخشی از قلمرو خود را از دست داد. با وجود این، به مدد استفاده از آهن و شکل گیری ساختارهای اجتماعی پیشرفته، همچنان یکی از قدرت های مهم منطقه باقی ماند.

در سده ی دوم پیش از میلاد، فردی به نام ویمان از مرزهای چین به گوجوسئون پناه آورد. او توانست اعتماد شاه را به دست آورد و سرانجام قدرت را تصاحب کند. این دوره را ویمان چوسئون می نامند. در این زمان، روابط تجاری گسترده تر شد، اما فشار روزافزون امپراتوری هان سرانجام در سال 108 پیش از میلاد به سقوط گوجوسئون انجامید. پس از آن، چینی ها چهار فرمانداری مجزا در این منطقه برپا کردند و نفوذ مستقیمی بر شمال شبه جزیره اعمال نمودند.

این فرمانداری ها بعدها با ظهور پادشاهی گوگوریو دوباره تحت تسلط یک دولت مستقل کره ای قرار گرفتند.

هرچند گوجوسئون به تاریخ پیوست، اما میراث آن همچنان الهام بخش فرهنگ کره است. افسانه ی دانگون، قوانین اجتماعی و ساختار اولیه ی دولت از جمله یادگارهای مهم این دوره است. بسیاری از کره ای ها امروز دانگون را نیای ملی خود می دانند و روز سوم اکتبر هر سال را به عنوان روز ملی بنیان گذاری کره جشن می گیرند. گوجوسئون آغازگر راهی بود که بعدها به شکل گیری سه پادشاهی کره (گوگوریو، بکجه و شیلا) و در نهایت هویت تاریخی و فرهنگی ملت کره انجامید.