مجتبی فخریان، خرید جدید و جوان باشگاه پرسپولیس، بالاخره فرصت بازی برای این تیم در لیگ برتر ایران را به دست آورد. او که همین تابستان و در نقل وانتقالاتی جنجالی از شمس آذر به پرسپولیس پیوسته، شانس زیادی برای حضور در ترکیب اصلی پرسپولیس نداشته و در جمع بازیکنانی که به عنوان یار جانشین توانسته اند به میدان بروند، مدت زمان بسیار کمی برای خودنمایی به دست آورده است.

خرید جنجالی تابستان

مجتبی فخریان در شرایطی به پرسپولیس پیوست که حرف وحدیث درباره انتقال او به این باشگاه تهرانی زیاد است. او یکی از اولین خریدهای سرخ پوشان تهرانی است؛ به طور مشخص، زمانی جذب شد که هنوز اسماعیل کارتال، سکان هدایت پرسپولیس را به عهده داشت. کمی بعد اما فاش شد فخریان اصلا در فهرست خرید کارتال نبوده و باشگاه بدون رضایت سرمربی، این بازیکن را استخدام کرده است. مورد خبرساز دیگر درباره او همان بحث عدم ثبت قراردادش با شمس آذر در سازمان لیگ بود؛ امری که پرسپولیسی ها به آن بی توجهی کرده و برای خریدنش رقم 15 میلیارد تومان به حساب باشگاه قزوینی واریز کردند. باوجود این، مورد عجیب درباره خرید فخریان و دیگر خریدهای پرسپولیس، تمرکز بیش از اندازه روی پست وینگر بود. مشخص نبود چرا در این باشگاه، این همه اصرار وجود داشت تا وینگر جذب شود؟

تلنت ی که فرصت بازی به دست نمی آورد

پرسپولیس با تساوی اخیری که در لیگ برتر مقابل چادرملو ثبت کرده، حسابی زیر ذره بین رفته. مدیریت بازار در این باشگاه با انتقاد زیادی از سوی هواداران مواجه شده و در مقایسه با رقبا، خریدهای این تیم را ناتوان جلوه می دهند. در این بین البته جایگاه مجتبی فخریان خاص است. او به عنوان یکی از بازیکنان مستعد لیگ برتر در شمس آذر رشد کرد و توانست دروازه یکی-دو تیم مطرح لیگ برتر را هم باز کند. با این حال، پرسش اصلی اینجاست: آیا همان گل ها کافی بود تا او در زمره خریدهای بزرگ پرسپولیس معرفی شود؟ وقتی که مسئولان باشگاه پرسپولیس دستشان رو و مشخص شد این بازیکن در فهرست کارتال حضور نداشته، از او به عنوان یک تلنت نام برده و آن را شاهکار مدیریت پرسپولیس عنوان کردند. باوجود این، پرسش تازه تری که در این میان وجود دارد این است که چرا در این تیم، به این بازیکن تلنت فرصت بازی نمی رسد؟ آیا مدیریت پرسپولیس، فخریان را برای گرم نگه داشتن نیمکت خریده است؟

رفتار عجیب با فخریان

در اینکه فخریان بازیکن جوان و احتمالا آینده داری است، بحثی نیست. موضوع اصلی اینجاست که وقتی این تیم وینگرهای متعددی داشته، چرا پرسپولیس برای خریدن این بازیکن که در فهرست سرمربی وقت حاضر نبوده، هزینه ای چندده میلیاردی انجام داده است؟ آن ها تاکید دارند فخریان یک تلنت است؛ اما رفتار سرمربی پرسپولیس با فخریان در همین بازی با چادرملو هم نشان نمی دهد او را در قامت یک تلنت دیده باشد.

فخریان برای اولین بار در لیگ برتر، بعد از 4 بازی، از دقیقه 84 جدال با چادرملو وارد میدان شد. تا به اینجای کار که او فقط 6 دقیقه فرصت عرض اندام (منهای وقت های اضافه) داشته، ابهامی وجود ندارد؛ ابهام اصلی اینجاست که چطور میلاد محمدی به مجتبی فخریان برای بازی در پست وینگر ترجیح داده شده است؟ مرور اتفاقات این دیدار نشان می دهد، وحید هاشمیان در دقیقه 73 میلاد محمدی را وارد زمین کرده و او را به جای امید عالیشاه در پست هافبک وینگر چپ به کار گرفته است؛ آن هم درحالی که یک وینگر تخصصی به اسم مجتبی فخریان روی نیمکت داشته است. تازه قریب به 10 دقیقه بعد، هاشمیان تصمیم می گیرد برای اولین بار به فخریان در این فصل فرصت دهد و او را وارد میدان کند؛ هرچند که هنوز هم مشخص نیست چند درصد چنین تصمیمی، مربوط به فریادهای روی سکو بود که خواستار حضور فخریان در این بازی شده بودند!