فرارو- فرق لمینت و کامپوزیت علاوه بر بودجه شما به میزان و نوع مشکل دندان ها برمی گردد. اگر پزشک تشخیص دهد با اصلاحات جزیی مشکل حل شدنی نیست تقریبا راهی جز لمینت باقی نمی ماند.

به گزارش فرارو؛ لمینت برای اصلاح فرم و اندازه دندان ها انتخاب اصلی است و کامپوزیت می تواند تغییر رنگ یا ترک های کوچک را پوشش دهد و از عهده اصلاح فاصله های کوچک بین دندان ها بربیاید. هرچند در نهایت هر دو روش، راه حل های موثری برای اصلاح بدشکلی، تغییر رنگ و بستن فواصل بین دندان به شمار می روند اما تفاوت های کلیدی در جنس ماده، مراحل اجرا، ماندگاری و هزینه ها وجود دارد.

لمینت سرامیکی، پوسته های نازکی از جنس سرامیک یا پرسلن هستند که به صورت اختصاصی برای هر فرد در لابراتوار ساخته می شوند. این پوسته ها با چسب های مخصوص روی سطح بیرونی دندان ها قرار می گیرند.

لمینت ها به دلیل شفافیت طبیعی، شباهت زیادی به دندان های طبیعی دارند و به همین دلیل، نتیجه نهایی می تواند زیبا باشد.

ماندگاری و طول عمر بالا بزرگترین مزیت لمینت های سرامیکی هستند. آنها در برابر تغییر رنگ، شکستگی و سایش مقاوم هستند. عمر مفید آن ها معمولاً بین 10 تا 15 سال و در برخی موارد بیشتر است.

جنس سرامیک مقابل لکه های ناشی از قهوه، چای و سیگار مقاومت بسیار بالایی دارد و رنگ خود را در طول زمان حفظ می کند. لمینت ها همچنین به دلیل شفافیت و انعکاس نور مشابه مینای دندان، ظاهری طبیعی و جذاب ایجاد می کنند.

تراشیدن دندان بزرگترین نقطه ضعفی است که باید با آن کنار بیایید. برای قرارگیری لمینت، مقدار بسیار کمی از مینای دندان تراشیده می شود که این فرآیند غیرقابل بازگشت است.

از طرف دیگر به دلیل پیچیدگی فرآیند ساخت در لابراتوار و جنس ماده، لمینت سرامیکی هزینه بیشتری نسبت به کامپوزیت دارد. همچنین درمان با لمینت در چند جلسه انجام می شود که شامل قالب گیری، ساخت لمینت در لابراتوار و سپس چسباندن آن ها است.

لمینت سرامیکی به دلیل استفاده از مواد گران قیمت در فرآیند ساخت، هزینه به مراتب بالاتری نسبت به کامپوزیت دارد

کامپوزیت دندان، ماده ای خمیری شکل از جنس رزین است که مستقیم روی سطح دندان ها قرار داده می شود. دندانپزشک این ماده را فرم می دهد تا شکل بگیرد، سپس با استفاده از نور آبی (لایت کیور) آن را سفت می کند. این فرآیند در یک جلسه درمانی و بدون نیاز به لابراتوار قابل انجام است.

کامپوزیت دندان نیازی به لابراتوار و فرآیند ساخت پیچیده ندارد، پس هزینه آن نسبت به لمینت کمتر است و کل فرآیند درمان با کامپوزیت معمولاً در یک جلسه درمانی به پایان می رسد.

برای قرارگیری کامپوزیت در اکثر موارد، نیازی به تراشیدن مینای دندان نیست یا پزشک تشخیص می دهد مقدار تراش بسیار جزیی باشد به همین دلیل این روش را برگشت پذیر می دانند. از همه مهمتر اینکه در صورت لب پر شدن یا شکستگی، می توان کامپوزیت را به راحتی ترمیم کرد یا مجدد پولیش کشید.

کامپوزیت نسبت به لمینت حساس تر است و عمر مفید آن را معمولاً بین 3 تا 5 سال در نظر می گیرند. حساسیت به لکه دومین عیب بزرگ خواهد بود. ماده رزین کامپوزیت، مستعد جذب لکه های ناشی از مواد غذایی رنگی و سیگار است و در طول زمان تغییر رنگ می دهد.

کامپوزیت ها به اندازه لمینت ها سخت و مقاوم نیستند و ممکن است به مرور زمان دچار سایش یا لب پرشدگی شوند. پس باید پولیش های دوره ای را جدی بگیرید برای حفظ رنگ یک سری مراقبت دوره ای را رعایت کنید.

مقایسه هزینه ها راه حل میان بر برای انتخاب بین کامپوزیت و لمینت است. به طور کلی، لمینت سرامیکی به دلیل فرآیند ساخت پیچیده در لابراتوار و استفاده از مواد گران قیمت، هزینه به مراتب بالاتری نسبت به کامپوزیت دندان دارد. این تفاوت قیمت کاملا مشهود است.

قیمت هر واحد کامپوزیت معمولاً بین 2.5 میلیون تومان تا 5.5 میلیون تومان متغیر است. این تفاوت قیمت به برند کامپوزیت (مانند برندهای آلمانی، آمریکایی، ژاپنی و...)، مهارت و تجربه دندانپزشک و موقعیت جغرافیایی کلینیک بستگی دارد.

قیمت هر واحد لمینت سرامیکی از 6 میلیون تومان شروع می شود و می تواند تا 15 میلیون تومان یا حتی بیشتر افزایش پیدا کند. قیمت بالای این روش با توجه به هزینه های لابراتوار، نوع سرامیک مورد استفاده (مانند E-max، زیرکونیا و...) و تخصص دندانپزشک زیبایی قابل توجیه است.

در نهایت اگر بودجه محدودی دارید، کامپوزیت گزینه مناسب تری خواهد بود. این روش همچنین برای اصلاحات جزیی و سریع، قابل اطمینان است در حالی که برای مشکلات شدید و نیازمند به ماندگاری طولانی، لمینت توصیه می شود.

چنانچه بیمار زیبایی طبیعی و ماندگاری بلندمدت را اولویت اصلی بداند، دندان پزشک لمینت سرامیکی را گزینه برتر معرفی می کند.