در نزدیکی ایستگاه 5 توچال آبشاری به نام اوسون قرار دارد که یکی از زیباترین آبشارهای تهران محسوب می شود. اما این آبشار در کنار زیبایی خیره کننده خود یه راز تاریخی نیز در دل خود پنهان کرده است: کتیبه ای به زبان فرانسوی و قبر یک ژنرال. اما اینها در این ارتفاع چه می کند؟

به گزارش همشهری: به گفته اهالی در گذشته محلی هایی که در این محدوده زندگی می کردند، چون آب این آبشار و دره بسیار بود به آن اوسون می گفتند.

اوسون به معنی آب فراوان است. داریوش شهبازی ، تهران پژوه، در این باره می گوید: آبشار اوسون در فصل بهار پرآب و زیباست و اغلب در این فصل کوهنوردان در حوضچه این آبشار تنی به آب می زنند که البته خالی از خطر نیست. برای دیدن این آبشار بکر و حیرت انگیز بعد از گذشتن از پس قلعه و محله تنگه در نزدیکی هتل اوسون به یک دوراهی می رسـید که به آبشـار اوسـون، دره ارس، اسـپیدکمر و ایسـتگاه پنج تله کابیـن منتهی می شود.

این آبشار هم از ذوب برف های ارتفاعات شمالی شهر تهران پدید آمده و علاوه بر چشم انداز خاص، همواره گردشگران و کوهپیمایان بی شماری را به سوی خود جذب می کند. برای رسیدن به دره اوسون می توانید از مسیر پاکوب وارد دره اوسون شوید. ورودی دره شاید چندان جذاب نباشد اما دقایقی بعد و با نزدیک شدن به محل هتل، دره اوسون با زیبایی های منحصربه فردش پیش رویتان نمایان می شود. باید این مسیر را ادامه دهید تا به آبشار اوسون برسید.

به گفته شهبازی، در جنوب دره اوسون منطقه ای معروف به قبر اروس یا سنگ سیمنو است که کتیبه ای مربوط به قرن 18 میلادی و دوران قاجار به زبان فرانسوی در آن قرار دارد: این سنگ یادبود مربوط به تعدادی از فرانسویان است که در زمان شیوع وبا به آن مبتلا شدند.

سفیر فرانسه در ایران کنت دوسارتیژ به همراه چند تن از همراهان از جمله ژنرال بارتلمی سمینو برای در امان ماندن از گزند بیماری، مدتی در در کنار رودخانه دربند اردو می زنند. بنا به دستور کنت دوسارتیژ، برای آنها سنگ نگاره ای قرار می دهند و این نوشته به یادگار بر روی این سنگ حک می شود: "هنگام وبا کنت دوسارتیژ و فرانسویان مقیم تهران در این دره سنگلاخ و کنار چشمه های پرجوش و خروش دور از بلا اردو زدند / 20 اوت 1840."

همچنین، نزدیک اردوگاه فرانسویان گوری است که بر آن نوشته شده است: "اینجا آ. آنتو نلی دوماچرتا که از بیماری وبا درگذشته است، به خاک سپرده شد".در اوت 1846 میلادی و کف گودال نزدیک آن، سنگ قبر دیگری به خط فارسی قرار دارد که تاریخ 1262 قمری بر آن حک شده است. این سنگ را قبر اروس یا سمینو می خوانند و در میان کوهنوردان مشهور است. نامدارترین آن گروه و فرمانده اردو سمینو بود.