انتشار ویدیویی از اجرای آرون افشار که پدر و برادرش را برای خواندن دعوت می کند؛ بهانه ای شد تا یادی کنیم از رسوایی که مهران مدیری برای این خواننده به ارمغان آورد.

به گزارش تسنیم، آرون افشار اخیراً در کنسرتی در نیشابور برای دقایقی میکروفن را به پدر و برادرش داده تا آن ها بخوانند. این در حالی است که مخاطب برای دیدن و شنیدنِ اجرای آرون افشار به سالن آمده اند. فارغ از اینکه این اتفاق مثبت یا منفی است، بهانه ای شد تا چند نکته ی مهم در کارنامه ی آرون افشار را بار دیگر مرور کنیم.

چند سال پیش بود که در جریان یک لایوِ اینستاگرامی آرون افشار و مهراد جم - دو خواننده موسیقی پاپ، گام جدیدی در موسیقی کشف کردند! در جریان این لایو، آرون افشار می خواهد بخواند و مهراد جم پشتِ پیانو نشسته است. آن ها برای اینکه تعیین کنند در چه گام و فاصله ای بخوانند؛ نکاتی مطرح می کنند که نشان دهنده عمقِ فاجعه در بی سوادیِ هر دو خواننده؛ به خصوص آرون افشار است.

آرون افشار گام ها و نُت های موسیقی را نمی شناسد! بعد همین خواننده، روزگاری سالن های دو هزار نفریِ تهران را اشغال کرده بود. البته که افشار، دیگر جایگاه گذشته را ندارد و مخاطبان مدت هاست که او را از لیستِ اجراهایشان به طور کامل خط زده اند. گاهی هم که این خواننده روی صحنه می رود، در قالب اجراهای شهرستانی یا ارگانی است.

روی دیگر سکه ی آرونِ افشار در گفت وگو با مهران مدیری مشخص شد. زمانی که آرون افشار در مقابل مهران مدیری نشست تا در یکی از برنامه های این مجریِ توانمند به عنوان مهمان حضور داشته باشد. آنجا بود که مهران مدیری از آرون افشار درباره ی آدره بوچلی و پاواراتی پرسید و نگاه های مات و مبهوتِ آرون افشار نشان داد که او چقدر با دنیای حرفه ای موسیقی بیگانه است.

تصورش هم دشوار بود که خواننده ای در دنیای موسیقی باشد که میلیاردها تومان از راهِ خوانندگی کسب درآمد کرده باشد و طرفداران زیادی هم داشته باشد و در عین حال بوچلی و پاواراتی را نشناسد! حتی نامشان هم به گوشش نخورده باشد!

حالا همین خواننده؛ یعنی آرون افشار، با همان سطح سواد و آگاهی در موسیقی، در کنسرت نیشابور، در اجرای یکی از آهنگ هایش، میکروفن را به برادرش و سپس به پدرش می دهد تا هر کدام بخشی از آهنگ را بخوانند. بی شک هدف اصلیِ این داستان جلب توجه و شاید دوباره بالا آمدنِ آرون افشار در عرصه موسیقی است. این خواننده دیگر تاریخ مصرفش در موسیقی پاپ ایران تمام شده و باید به همان حیاتِ رفتن روی صحنه در اجراهای ارگانی بسنده کند.

اما به راستی چرا باید در عرصه موسیقی پاپِ ایران خوانندگانی ظهور کنند که از حداقلِ آگاهی و سوادِ موسیقی برخوردار نباشند! پیش از هر چیز ما مخاطبان موسیقی باید آگاهی لازم را داشته باشیم تا هرگز اسیر طرفندهای برخی از تهیه کنندگان و خوانندگانِ سودجو نشویم. در گام دوم هم سیاست گذاران فرهنگ و هنر این کشور، باید مسیرِ بالا آمدنِ این خوانندگانِ کم مایه را ببندند و فضا را برای پیشرفتِ بهترین استعدادها فراهم کنند.

کنسرتِ خانوادگیِ آرون افشار بهانه ای شد تا بار دیگر کم مایه بودن این خواننده را به مرور بنشینیم.

خوانندگانِ جوان و البته تهیه کنندگان موسیقی باید به این باور برسند که تنها شهرت کافی نیست. کیفیت فنی، دانش موسیقی و صداقت هنری نیز ضروری اند. خواننده هرچقدر هم که مشهور شود، بالاخره در یک جایی گیر می افتد و سطح سوادش برای مخاطب مشخص می شود. اگر این سطح سواد پایین باشد، بی شک موجبِ زمین خوردنِ خواننده و نابودی سرمایه ی تهیه کننده خواهد شد.