| این روزها تندروها و دلواپسان بهانه جدیدی را برای حمله به دولتمردان و مسئولان عالی رتبه کشور پیدا کردند، توافق ایران و آژانس بین المللی انرژی اتمی. در این میان، برخی از سیاسیون اقدام این تندروها را به نفع منافع امنیت ملی نمی دانند و برخی دیگر، آن را به حساب سیاسی کاری و انتقام گیری می گذارند. به گزارش خبرآنلاین، در همین راستا، حمیدرضا جلایی پور، فعال سیاسی اصلاح طلب، درباره اقدام تندورها بیان کرد: تصمیمات اخیر حاکمیت خیلی این ها ناراحت می کنند و از طرفی زورشان هم که به رهبری نمی رسد. لذا با سخنانشان به این طرف و اون طرف لنگه کفش پرت می کنند. وی ادامه داد: تصمیم درباره پرونده هسته ای و امورات مربوط به امنیت ملی به شورای عالی امنیت ملی واگذار شده است. دبیر این شورا علی لاریجانی است که شاید بتواند تصمیم سازی بهتری انجام دهد. لذا این تندروها خیلی ناراحت هستند. جلایی پور درباره احتمال کنارگذاشتن تندروها از سوی حاکمیت گفت: بعید می دانم حاکمیت دنبال حذف آن ها باشد. تندروها شایسته است که سرجایشان بنشینند. این ها یک جریان کمتر از پنج در صد در کشور هستند. به همین اندازه شایسته است کنش ورزی کنند. لذا نباید بر امور حساس کشور مثل امور مربوط به سیاست خارجی و امور امنیت ملی نقش داشته باشند و مصیبت های بیست سال گذشته را مدام بازتولید کنند. مشروح گفت و گو با حمیدرضا جلایی پور، فعال سیاسی اصلاح طلب را در ادامه می خوانید؛ آقای جلایی پور! پس از امضای توافق ایران و آژانس که اخیرا در قاهره انجام شد، برخی از نمایندگان مجلس آقای عراقچی را تهدید به استیضاح کردند، ارزیابی شما از علت این تهدیدات چیست؟ با توجه به اینکه این توافق بر اساس قانون مجلس بوده است، چقدر تهدید نمایندگان به استیضاح عراقچی، مخالفت با تصمیم نظام است؟ اول توجه داشته باشید که این مخالفت ها از سوی چه نمایندگانی انجام می شود؟ شش ویژگی دارند. اول این که کسانی هستند که در سیاست خارجی غیر مسولانه و تهاجمی و پرهزینه حرف می زنند. این ها از تبار همون افرادی هستند که قطعنامه های شورای امنیت علیه ایران را کاغذ پاره می نامیدند و نگران تحریم های مخرب علیه مردم ایران نبودند و الان هم نیستند. دوم این که این نمایندگان منتخب چهار تا ده درصد مردم هستند، فاقد پایگاه مردمی هستند. سوم این که دوره دولت یکدست قبل را ابدی می دانستند، تغییر این دولت یکدست، برایشان یک کابوس غیر منتظره بود. چهارم این که این افراد غیر از ارائه شعار رادیکال، کار دیگری بلد نیستند. پنجم این که این ها قبول ندارند کشور در شرایط جنگی (نه پسا جنگی) و شرایط خطیری قرار دارد. ششم این که این ها مخالف سیاست حکومت برای عبور از این شرایط بحرانی کنونی هستند. پناه گاه تندروها فقط صداسیمای فعلی است سیاست حاکمیت و دولت برای عبور از شرایط جنگی و خطیر کنونی جنگ طلبی و ماجراجویی نیست. از طرف دیگر سیاست حاکمیت تسلیم دربرابر زیادخواهی بلوک غرب با جلوداری اسراییل نیست. سیاست حاکمیت اولا تقویت دفاع ملی است که سه بعدی است. (دفاع ملی یعنی تقویت توان نظامی کشور، کاهش بحران معیشتی مردم و کاهش فاصله دولت و ملت). ثانیا با بکارگیری یک دیپلماسی فعال و چند بعدی دنبال یک توافق عزتمندانه با بلوک غرب در مورد هسته ای است. ثالثا حاکمیت برای عبور از این پیچ خطیر بصورت جمعی، کارشناسی و نهادی از طریق شورای عالی امنیت ملی عمل می کند. نشانه این سیاست غیر ماجراجویانه حاکمیت و دولت را ما در تغییر آرایش شعام و دبیری علی لاریجانی می بینیم. لذا این تندروی ها علیه عراقچی و لاریجانی را در چارچوب این تصمیمات جدید بهتر می توان درک کرد. ضمنا توجه داشته باشید این تندروها وزنی در سیاست واقعی کشور و در شرایط امروز ندارند و پناه گاهشان فقط صداسیمای فعلی است. تصمیم درباره توافق با آژانس در شورای عالی امنیت ملی گرفته شده است که هم آقای قالیباف و هم آقای جلیلی در آن حضور داشته و از مفاد توافق خبر دارند. چقدر این حملات، انتقام گیری و سیاسی کاری است؟ در بالا توضیح دادم این افراد به مقوله چگونگی عبور از شرایط جنگی کشور، از اساس توجه ندارند. در انتخابات 1403 شکست غیر منتظره ای هم خورده اند. سخنانشان انتقاد نیست، جیغ از روی ناراحتی است. دوستان این تندروها قبلا در قم با لنگه کفش به لاریجانی حمله کردند در روزهای گذشته حملاتی هم علیه آقای لاریجانی و برگزاری تجمع مقابل شورای عالی امنیت ملی انجام شده است. آیامی توان گفت علت آن سپرده شدن پرونده مذاکرات به ایشان است و ممکن است شاهد از سرگیری مذاکرات میان ایران و آمریکا باشیم؟ بله، تصمیم درباره پرونده هسته ای و امورات مربوط به امنیت ملی به شورای عالی امنیت ملی واگذار شده است. دبیر این شورا علی لاریجانی است که شاید بتواند تصمیم سازی بهتری انجام دهد. لذا این تندروها خیلی ناراحت هستند. دوستان این تندروها همان کسانی هستند که قبلا در قم با لنگه کفش به لاریجانی حمله کردند. تصمیمات اخیر حاکمیت باعث ناراحتی تندروها شده است در خصوص تندروهای پایداریچی و اصطلاحاً دلواپسان تعبیری وجود دارد که می گویند: چون نمی توانند به رهبری انتقاد کنند، به منصوبان رهبری و کسانی که اختیار تام از ایشان دارند، انتقاد می کنند. به نظرتان تعبیر درستی است؟ پدر و یار معنوی این ها همان جناب احمدی نژاد هست که بعنوان رییس جمهور، کشور را با شعار پر هزینه محو اسراییل از روی نقشه جهان، زمینه تصویب هفت قطعنامه تحریم شورای امنیت سازمان ملل را فراهم کرد. در آن زمان دولت درآمد بیکران نفت داشت. در آن زمان این تندروها هم شعار رادیکال می دادند و هم از طریق موسسات وابسته از رانت های ارزی برخوردار بودند. تحریم ها برای مردم زیانبخش بود اما بنام عبور از تحریم برای این ها نان و آب داشت. لذا تصمیمات اخیر حاکمیت خیلی این ها ناراحت می کنند و از طرفی زورشان هم که به همه نمی رسد. لذا با سخنانشان به این طرف و اون طرف لنگه کفش پرت می کنند. این مملکت چقدر باید تاوان یک سری متوهم سیاسی را بدهد؟ آیا می توان گفت نظام به این نتیجه رسیده است که باید برای عبور از شرایط بحرانی، تندروها را کنار بگذارد؟ بعید می دانم حاکمیت دنبال حذف آن ها باشد. تندروها شایسته است که سرجایشان بنشینند. این ها یک جریان کمتر از پنج در صد در کشور هستند. به همین اندازه شایسته است کنش ورزی کنند. لذا نباید بر امور حساس کشور مثل امور مربوط به سیاست خارجی و امور امنیت ملی نقش داشته باشند و مصیبت های بیست سال گذشته را مدام بازتولید کنند. آخر این مملکت چقدر باید تاوان یک سری متوهم سیاسی را بدهد؟ | 
نگاهی به فصل دوم سریال «نسل وی» (Gen V)؛ تقابل مرگ و زندگی
نگاهی به فصل دوم سریال «نسل وی» (Gen V)؛ تقابل مرگ و زندگی
گنه کردم گناهی پر ز لذت / در آغوشی که گرم و آتشین بود