منصور حقیقت پور، فعال سیاسی اصولگرا معتقد است نگاه دولت قبل در موضوع سبک زندگی نگاه تنگی بود که جبهه پایداری تحمیل کرده بود و تبعات سیاسی و امنیتی در پی داشت، اما رویکرد دولت فعلی منطقی و درست است.

به گزارش هم میهن، در ادامه گفتگوی منصور حقیقت پور را می خوانید.

اعتراضات سال 1401 تا چه میزان منجر به گشایش های سیاسی و اجتماعی شد، با توجه به اینکه حاکمیت هنوز با مسئله برگزاری اعتراضات کنار نیامده است و لایحه ای ‎که درباره برگزاری تجمعات قانونی و مطابق با اصل 27 قانون اساسی باید این اختیار را به مردم برای برگزاری تجمعات بدهد، به نتیجه نرسید.

گشایش که حتماً ایجاد شده است. این را می توان در نشست ها و برخاست ها و جلساتی که احزاب با همدیگر و با مقامات سیاسی دارند مشاهده کرد. اینکه بخواهند میتینگ های تبلیغاتی و انتخاباتی داشته باشند موضوعی است که باید مشخص شود آیا درخواستی بوده است یا خیر و من از آن بی اطلاع هستم. از نظر من اگر در جاهایی باشد که مشکل امنیتی وجود نداشته باشد، مشکلات اجتماعی مانند ترافیک و مسائلی از این دست وجود نداشته باشد می تواند درخواست ارائه شود و فکر نمی کنم مانعی وجود داشته باشد.

با توجه به اعتراضات و حوادث سال های اخیر تصور برخی اپوزیسیون این بود که مردم در جنگ 12 روزه همراهی لازم را نخواهند داشت اما چنین نشد. البته در تحلیل‎های بعدی اقدام دولت‎ و توجه بیشتر به خواست مردم را در کنار روحیه مردم ایران و بلوغ فکری و سیاسی آن ها نیز موثر بر این تصمیم دولت دانستند. عملکرد و نقش دولت قبل در گسترش آن و تاثیر دولت فعلی بر آرام سازی فضا در زمینه سبک زندگی و حجاب اجباری چگونه می‎دانید؟

من دولت فعلی را موفق می دانم. آن نگاه، نگاه تنگی بود که حلقه پایداری تحمیل کرده بود و می توانست بار سیاسی و امنیتی فراوانی داشته باشد. این نگاهی که دولت چهاردهم دارد، منطقی و درست است و شورای عالی امنیت ملی هم با این رویکرد موافق است.

به نظر شما نگاه تصمیم‎گیران به زنان با گذشت سه سال از اعتراضات سال 1401 چه تغییراتی کرده است؟

جمهوری اسلامی زنان را که از فعالیت سیاسی و… محروم نکرده است. الان بهترین مدال آوران ما در صحنه های ورزشی زنان هستند. چهار زن در هیئت دولت وجود دارد، چه زمانی وزیر زن برای وزارتخانه به آن بزرگی داشتیم؟ از نظر من روند خوبی است و هم نگاه مقام معظم رهبری نسبت به منویات زنان بسیار مثبت است و هم دولت فعلی نیز راغب است که از این ظرفیت استفاده کند و آن را انجام می دهد.

فکر می کنید در صورت تغییر دولت و روی کار آمدن دولتی رادیکال از همان جریانی که اشاره کردید، باز هم عقبگرد به گذشته رخ خواهد داد و یا اینکه این روند ادامه دار خواهد بود؟

ظرفیتی در جامعه وجود دارد که اینها اراده ای دارند برای اینکه زیر بار تحمل مسائل نروند. امروز هم ما شاهد همین هستیم و تندروها در حاشیه در آستانه ورود به سطل زباله اند.