روزنامه کیهان در واکنش به اظهارات حشمت الله فلاحت پیشه واکنش تند و تیزی نشان داد.

این روزنامه نوشت: رییس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس در زمان تصویب برجام ادعا کرد: نشست دوحه نشان داد قطر برخلاف ایران، منزوی نیست.

حشمت الله فلاحت پیشه که صلاحیتش در ادوار بعدی رد شد، در شبکه ایکس نوشته است: برخورد دو موشک و دو ثانیه حمله به قطر، تمام سران کشورهای مسلمان را به دوحه کشاند. ولی هزاران بمب و موشک در تجاوزی خلاف منشور به این خاک شلیک شد، دریغ از یک نشست کارشناسی! آنها که ایران را تبدیل به تنهاترین کشور دنیا کردند، روزی به جرم خیانت باید محاکمه شوند .

اظهارات این نماینده سابق، از چند زاویه، مهمل و باطل است.

زاویه نگاه اول: هواپیماهای اسراییل برای حمله به قطر، از آسمان کدام کشورهای عربی استفاده کردند؟ اردن و عربستان، دو دولت حاضر در نشست دوحه!

همچنین، سامانه پدافندی قطر، برآمده از روابط عمیق با آمریکا است؛ نهایت آرزوی غرب پرستان. قطر با آمریکا در حد اطاعت محض بسته، اما نتیجه چه بود؟ تماشاچی بودن پدافند آمریکایی هنگام حمله اسراییل!

بدتر اینکه به گزارش رسانه های آمریکایی، نتانیاهو، قبل از حمله، با ترامپ هماهنگ کرده بود. عدم انزوای ادعایی، واگذاری پایگاه نظامی، و واگذاری قراردادهای هنگفت به اروپاییان (از جمله توتال فرانسه)، موجب شد تا غرب، از قطر در برابر تعرض رژیم صهیونیستی حمایت کند؟!

دولت قطر همین چند ماه قبل، ضمن میزبانی ترامپ، قرارداد چند صد میلیارد دلاری، به علاوه یک هواپیمای اشرافی را پیشکش کرد. اما آیا این امتیازدهی برای سوگلی ترامپ شدن، مانع از خیانت وی شد؟ نه!

از زوایه نگاه دوم، نشست دوحه، نشانگر انزوای رژیم صهیونیستی است، آن هم در حالی که قبل از جنگ منطقه، گفته می شد اسراییل

با توافق آبراهام، در حال عادی سازی روابط با کشورهای عربی است.

چرا باید آقای فلاحت پیشه، انزوای منطقه ای و جهانی اسراییل را کتمان کند و درست در مقطع موضع گیری منطقه ای و جهانی علیه جنایات اسراییل، ایران را به جای اسراییل بنشاند؟ آیا او خبر ندارد که نتانیاهو همین دیروز گفت: ما در نوعی انزوا قرار داریم.

از زاویه نگاه سوم، نشست دوحه و بیانیه صادره، چه تاثیری در بازدارندگی امنیتی قطر خواهد داشت؟ تقریباً هیچ. آیا قطر می تواند، یا اجازه دارد متقابلاً ضربه ای بازدارنده به رژیم صهیونیستی بزند؟ قطعاً نه!

آیا حاضران در نشست، قول همکاری نظامی یا حتی تحریم سیاسی و اقتصادی برای مجازات اسراییل را به قطر دادند؟ نه!

زاویه نگاه چهارم. امثال فلاحت پیشه به عنوان پایوران اشرافیت غربگرا، وانمود می کردند که بستن با کدخدا در برجام، موجب خروج از انزوای جهانی، سرازیز شدن چند صد میلیارد دلار اموال بلوکه و سرمایه خارجی، و رونق اقتصادی می شود. اما برآیند این روند معیوب (مبتنی بر اظهار ضعف و عجز و التماس برای تعامل نامتوازن)، چیزی جز کلاهبرداری آمریکا و اروپا، دو برابرشدن تحریم ها، حمله نظامی وسط مذاکره و تهدید با مکانیسم ماشه نبود.

آیا فلاحت پیشه فراموش کرده که صدراعظم آلمان (به عنوان یکی از طرف های اروپایی متظاهر به تعامل)، پس از حمله جنایتکارانه اسراییل به ایران گفت: این، کار کثیفی است که اسراییل برای غرب انجام می دهد ؟!

تعامل و مذاکره و توافق، نه دوران اوباما و بایدن و نه در دوران ترامپ، موجب توقف شرارت و خیانت نشد. ماجرا به ترامپ محدود نمی شود. اوباما و بایدن هم خیانت کردند. این عبارات، اعترافات آقایان روحانی، ظریف، واعظی، صالحی، و سیف است:

- ایران، برجام را داستانی موفق نمی داند؛ چون از آن بهره مند نشده و تحریم ها برداشته نشده. نتیجه پایبندی به برجام، فقط تحریم های جدید بود.

- آمریکا و اروپا هرگز به تعهدات خود عمل نکردند. مردم ایران هیچ بهره ای از برجام نبرده اند. ایران نه تنها به تعهدات خود وفادار بوده، بلکه در برخی زمینه ها حتی بیش از آنچه خواسته شده، عمل کرده. اما التزام یک طرفه، موجب بهبود وضعیت نشده و مردم ایران، هیچ بهره ملموسی نبرده اند. آمریکا با نقض تعهدات، از صدور مجوز برای ایرباس و بویینگ خودداری می کند.

- 20 ماه پس از برجام، نمی توانیم حتی یک حساب بانکی در لندن افتتاح کنیم.

- اعتراف می کنم اعتمادم به جان کری اشتباه بود. براساس توافقی که کردیم، استراتژی خود را کنار گذاشتیم. ما نباید براساس حرف این بابا عمل می کردیم.

- اوباما به برجام عمل نکرد. مصوباتِ خلاف برجام، در دوره او آمد.

- قادر نیستیم از پول های خود در خارج استفاده کنیم؛ آمریکا به تعهداتش عمل نکرد. تقریباً هیچ چیز از برجام، عاید ما نشده است.

- آمریکایی ها نه یک دبه، بلکه دبه های زیادی درآورده و از روز نخست، دبه کردند.

- اشتباه کردیم به حرف کری اعتماد کردیم؛ وزیر خارجه و خزانه داری آمریکا به ما گفته بودند اگر قانون داماتو به سنا برود، جلوی آن را می گیریم؛ عدم اجرای آیسا، جزو توافق بود و تصویب آن، نقض برجام است .

اکنون در حالی که اروپای کلاهبردار و عهدشکن، ایران را با مکانیسم ماشه تهدید می کند، چه کسانی را باید مواخذه و محاکمه کرد؟ جز آنهایی که ادعا می کردند ماشه ای در برجام و قطعنامه نیست و تحریم ها هرگز برنمی گردد، اما بعداً اذعان کردند فرانچسکوهای فاقد نام خانوادگی(!) سرشان کلاه گذاشتند؟!

کسانی که وعده دروغین سرمایه گذاری دویست میلیارد دلاری در برجام را به دو هزار میلیارد دلار در مذاکره با ترامپ افزایش دادند و در عملیات فریب دشمن همکاری کردند، چطور؟!