آیین تشییع پیکر زنده یاد امید جهان خواننده موسیقی پاپ امروز سه شنبه 25 شهریورماه با حضور خانواده این هنرمند فقید، محمد اطیابی رییس انجمن صنفی هنرمندان موسیقی، محمد اله یاری مدیرعامل بنیاد فرهنگی هنری رودکی، نیکنام حسینی پور مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و رییس مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی این نهاد، سمانه سام نژاد رییس شورای اسلامی شهر بم، غلامرضا صنعتگر، فرهاد بشارتی، احمد ایراندوست، گیتی معینی، رابعه اسکویی، پویا امینی، رضا مردانی، شراره رخام، با اجرای سیدجواد هاشمی و جمعی از هنرمندان در پهنه فرهنگی هنری رودکی، مقابل تالار وحدت برگزار شد.

به گزارش ایسنا، امید جهان خواننده موسیقی پاپ اهل خوزستان بود که شامگاه جمعه پس از اجرای برنامه در جشن خرمای بم، دچار سکته قلبی شد. این هنرمند شنبه 22 شهریورماه در بیمارستان پاستور بم درگذشت.

در ابتدای این مراسم سیدجواد هاشمی (بازیگر) اشعاری موزون را در فراق این خواننده خواند.

او در ادامه اظهار کرد: ان شاءالله که خداوند خودش با همه ی اولیا و اوصیا و رفقا، همه ی آن هایی که امید هم به آن ها ارادت داشت، هوایِ او را داشته باشند و پایش بایستند؛ همان طور که او پای همه ی چیز ایستاد. با او رفاقت کنند، همان طور که امید با همه رفاقت می کرد؛ دستش را بگیرند همان طور که امید دستِ همه را می گرفت. تقدیر این است دیگر، چه می شود کرد؟

این هنرمند تصریح کرد: دیشب در جمعِ رفقای نزدیکش عرض می کردم که امید اخم را دوست نداشت. کمتر او را در حال گریه دیده اید. آن هایی که با او مانوس و نزدیک بودند تصدیق می کنند حرفِ مرا. امید کمتر گریه می کرد. اعتقادش این بود که نباید زیاد غم زده شد. خاطرم هست خواهرِ امید پس از درگذشتش در آی سی یو گفت: امید به من گفته برایم گریه نکنید. اما مگر می شود؟ سه روز است که می بینم رفقایش اشکِشان جاری نمی شود؛ این چه موجودِ عجیبی بود که این قدر عزیز، این قدر رفیق، این قدر شفیق بود که دلِ هیچ کس آرام نگرفت.

هاشمی ادامه داد: خاکسپاریِ امید خیلی سخت و همراهِ غم است؛ من اصلاً نمی توانم به آن لحظه فکر کنم. اما تقدیر همین است و متأسفانه این اتفاق باید بیفتد. خدا گلچین است؛ در این چمن که پر از گل های برگزیده است، برای چیدنِ گل انتخاب لازم نیست. خدا امید را خیلی زود انتخاب کرد؛ گله ای از خدا نداریم؛ تقدیر دست اوست. شاید امید وارد دنیایی شده که قطعِ یقین جایش بهتر است؛ قطعِ یقین حالش بهتر است. شاید امید باید الآن بیاید برای ما ختم بگیرد؛ چون او تازه به دنیا آمده بود، تازه آغاز کرده بود.

در ادامه غلامرضا صنعتگر خواننده بیان کرد: عرض سلام، احترام و تسلیت دارم خدمت تک تک هنرمندان، از خانواده ی بزرگِ جهان ؛ مادرِ امید عزیز، خواهرانِ خانواده ی بزرگِ امید، و همه ی دوستانی که دلشان امام رضایی است. امید همیشه دلش برای امام رضا (ع) می تپید. ما دستِ امام رضا را در امید دیدیم. ان شاءالله که او در آن دنیا دعاگوی همه ی ما باشد. ان شاءالله حالِ همه مان امام رضایی باشد و امید از آن دنیا برای ما دعا کند. یک بارِ دیگر تسلیت عرض می کنم خدمت خانواده ی عزیز، داغدار و بزرگِ جهان.

همچنین محمد اطیابی، رییس هیات مدیره انجمن صنفی هنرمندان موسیقی ایران طی سخنانی گفت: بنیاد هیچ سلطنتی پایدار نیست، غیر از هنر که تاج سرِ آفرینش است. با خبرِ فوتِ امید عزیز، مطمئناً جایی از دلِ همه ی ما همیشه به حالت غم زده خواهد ماند.

امروز با پیکری خداحافظی می کنیم که نماد شور و عشق به ایران عزیز بود. قلبِ امید تنها 44 سال تپید، اما طبیعی است که در همین زمان کوتاه، با ریتم های بندری و شاد، قلب های مردم را به تپش درآورد. امید میراث دارِ پدر بود؛ میراثی که در آن عشق به موسیقی، موسیقی محلی، تلفیق فولکلور و پاپ مدرن موج می زد. امید با ترانه ها و آلبوم هایی چون پسر جنوبی، پاپتی و تک آهنگ هایی مانند هله دان، نه تنها صدای خطه ی هنرمندخیز جنوب را به سراسر ایران رساند، بلکه توانست مرزهای جنوب و شمال را محو کند.

او ادامه داد: فعالیت امید پس از فوتِ پدر در سال 96 رنگ و بوی دیگری گرفت. سبک و سیاق ترانه های او بوی زندگی و شادی داشت، اما بی شک صدای این هنرمند مردمی در ذهن و یاد مردم جنوب کشور به یادگار خواهد ماند. امروز، در این تشییع جنازه ی غم انگیز، به یاد پدر و پسری می افتیم که در اوج شورِ جوانی و هنرمندی، در آغوش صحنه به دیار حق شتافتند.

در انتهای این مراسم نیز سمانه سام نژاد به نمایندگی از بم شهری که امید جهان در انجا سکته کرد و درگذشت، گفت: ای مهمان دل من، تو با آهنگ صدایت وارد کوچه های خاکی این شهر شدی و به لب های مردم این دیار لبخند آوردی. ناگهان جهان به گونه ای دیگر چرخید؛ نفسِ بادگیرِ کوچه ها بند آمد و درست همان لحظه که چشم ها به تو خیره بودند، از ما جدا شدی. آری، چنین شد؛ قلبِ شهر، قلبِ تو را با بی صدایی خاموش دید. مرگِ ناگهانی، سفری موسیقایی را آرام تاباند و این قلبِ خسته از خاکِ این شهر، داغدار شد.

او ادامه داد: من، اهلِ بم، تو را به سادگی موسیقیِ خود می دانم. تو نامی بودی که به دستِ باد، در میان سنگ ها و نخل های این دیار جاری شد. تو در شهری که یادگارهایی چون داریوش رفیعی، ایرج بسطامی و روح انگیز سام نژاد را دارد، به یادگار خواهی ماند. اکنون که صدای ساز خاموش می شود و نام تو در محافل تشییع این شهر به گوش می رسد، به یاد آن لحظه هایی می افتم که با لحن آرام و مطمئن، صدایت دلِ هر شنونده ای را به تپش درمی آورد.

سام نژاد تصریح کرد: ای مهمان عزیزِ شهرِ من، بی صدا نمان! بگذار شهر بم در بادِ شب آرام، با خود نام و نوای تو را زمزمه کند. موسیقی تو ویرانه ها را به یاد خانه بدل می کند و یاد تو بر این شهر می نشیند تا آرام گیرد. تسلیت عرض می کنم خدمت خانواده ی محترم مرحوم امید جهان. باور کنید این قدر حالمان بد است و این قدر شرمنده ی این میزبانی هستیم که واژه ها یارای بیان ندارند.

امیدوارم یادت همیشه در دل ها و خاطره ها بماند. من به نیابت از مردم بم، این ضایعه را به جامعه ی هنری ایران تسلیت می گویم. به یاد امید عزیز، مادر بم در خانه ی هنر شجریان، نخلی را به یادگار کاشتیم که به دست هنرمندان شهر آبیاری شد.

در انتهای این مراسم با حضور شرکت کنندگان، بر پیکر امید جهان نماز اقامه شد و پیکر این خواننده را برای خاکسپاری، به سمت قطعه هنرمندان رهسپار کردند.