پکارد حدود 70 سال است که دیگر خودرویی تولید نمی کند، اما هنوز هم نامش مثل یک افسانه زنده است. حالا یک علاقه مند جسور با الهام از گذشته، نسخه ای مدرن از این برند فراموش نشده را روی پایه بنتلی ساخته است. خودرویی که تاریخ ناتمام پکارد را دوباره ورق می زند.

به گزارش خبرآنلاین، خودروساز لوکس دیترویت، پکارد (Packard)، با اینکه در سال 1958 از صحنه خودروسازی خارج شد، اما نامش همچنان به بهانه های مختلفی مطرح می شود. بهانه جدید برای بر سر زبان آمدن نام پکارد، معرفی نسخه ای جدید و مدرن از این خودرو برپایه بنتلی است. یکی از علاقه مندان این برند با پشتکار و منابع کافی، تصورمان از نسل جدید پکارد را به دنیای واقعی آورده است.

این خودروی سفارشی که پکارد اِکسلنس نام دارد، توسط JB Classic & Bespoke، یک شرکت هلندی سازنده بدنه خودرو (کوچ بیلدِر)، خلق شده است. طراحی و مهندسی آن نیز توسط استودیوی CinovarA انجام شده است.

طراحی این خودرو کپی مستقیم از یک پکارد کلاسیک یا حتی نمونه اولیه Packard Twelve مدل 1999 نیست. در عوض، این خودرو از Facel Vega Excellence، یک سدان لوکس فرانسوی که در اواخر دهه 1950 قرار بود با نشان پکارد عرضه شود، الهام گرفته است. در آن زمان، استودبیکر-پکارد قصد داشت تا مدل وگا را با موتور V8 خود عرضه کند، اما دایملر-بنز که با آن ها قرارداد داشت، با این طرح مخالفت کرد و این برنامه لغو شد.

این پروژه با استفاده از یک بنتلی فلایینگ اسپر نسل دوم (مدل های 2013 تا 2019) به عنوان خودروی پایه انجام شد. تیم سازنده تمام بدنه را بازسازی کرده و جزییات سفارشی به آن اضافه کرده است. شرکت JB Classic & Bespoke اعلام کرده که این پروژه 17.000 ساعت کار برده است.

با وجود بدنه سفارشی، DNA بنتلی در تناسبات، شیشه و فضای داخلی خودرو کاملاً مشخص است. بارزترین تغییرات شامل چراغ های LED عمودی در جلو است که یادآور کادیلاک بوده و جلوپنجره کرومی سه تکه را در بر گرفته اند. در مرکز جلوپنجره نیز یک نشان تاشو الهه سرعت قرار دارد که ادای احترامی به تاریخ پکارد است.

نمای جانبی دارای خطوط دینامیکی تیزتر و درهای suicide (برعکس بازشونده) مشابه رولزرویس است. برای تحقق این امر، شرکت مجبور به ساخت لولا و دستگیره های سفارشی از جنس استیل ضدزنگ دست ساز شده است. بخش عقب خودرو با طراحی جعبه ای تر و چراغ های عقب C شکل و نشان پکارد روی درب صندوق، ظاهری عادی تر دارد.

درباره تغییرات فنی نسبت به بنتلی، هیچ اطلاعاتی تاکنون منتشر نشده است. فلایینگ اسپر نسل دوم با موتورهای چهار لیتری V8 تویین توربو یا شش لیتری W12 تویین توربو عرضه می شد، اما مشخص نیست کدام یک از این دو موتور در این خودروی پکارد استفاده شده است.

با توجه به ماهیت منحصر به فرد این پروژه و حجم کاری عظیم، می توان گفت که اکسلنس خودرویی بسیار گران قیمت است. این پروژه نه تنها ادای احترامی به یک برند از دست رفته، بلکه پروژه ای است که خود پکارد هرگز نتوانست آن را به پایان برساند.