پرسپولیس در هفته سوم لیگ دو امتیاز دیگر این بار مقابل فولاد از دست داد تا از سه بازی نخستش فقط موفق به کسب 5 امتیاز شده باشد. البته نباید از این مسئله غافل شد که حریف سرخ پوشان تیم فولاد بود و شاگردان یحیی گل محمدی اصلا دوست نداشتند سومین باخت فصل خود را در این مسابقه تجربه کنند از این رو با انگیزه متفاوتی به این مسابقه پا گذاشته بودند.

در هر صورت این یک امتیاز برای دو تیم آنقدرها هم ارزشمند نبود، مخصوصا برای پرسپولیس که به دنبال قهرمانی است. پیش از مسابقه اشاره داشتیم به اینکه مربیان دو تیم برای این مسابقه به دنبال بازی تهاجمی نیستند و در نظر دارند با ارائه یک بازی بسته و استفاده بهتر از ضربات ایستگاهی و ضد حملات به گل برسند که اتفاقا هر دو گل این مسابقه هم به همین شکل وارد دروازه ها شد. این تفکر برای کادرفنی فولاد تا حد زیادی منطقی بود؛ چرا که به هر حال آنها بعد از دو شکست در بازی خارج از خانه به مصاف پرسپولیس می رفتند و اگر قرار بود یحیی هم مثل محرم نویدکیا رو به بازی تهاجمی و انتحاری بیاورد آن وقت احتمال اینکه با دست خالی راهی اهواز شوند بیشتر بود. اما این مسئله در مورد پرسپولیس صدق نمی کند و به نظر می آید که وحید هاشمیان به دنبال این است که بیشتر تیمی نتیجه گرا داشته باشد تا اینکه با ارائه یک بازی تهاجمی به دنبال شکست حریفان باشد. این احتیاط او در بازی با سپاهان خیلی مشهود بود اما برتری سرخ پوشان در اصفهان باعث شد که بازی دفاعی تیم هاشمیان خیلی کم به چشم بیاید. هرچند برخی کارشناسان از جمله حسین عبدی نسبت به نوع بازی و استراتژی هاشمیان و کادرش ایراد گرفته و اعتقادش این است که فلسفه پرسپولیس بازی تهاجمی بوده و خواهد بود و مربیان فعلی این تیم باید به این موضوع توجه داشته باشند.

نارضایتی چند سرخ پوش از سبک بازی تیم

پرسپولیس در دقایقی از بازی با فولاد سعی می کرد توپ و زمین را به فولاد داده و با توپ گیری به موقع از این تیم در موقع دفاع آن را به امید عالیشاه و تیوی بیفوما رسانده و این دو بازیکن هم علی علیپور را صاحب موقعیت گلزنی کنند. در چند صحنه از بازی این ترفند جواب داد و پرسپولیس صاحب موقعیت های خوبی برای گلزنی در ضدحملات شد اما در اکثر دقایق بازی فولاد هم سعی می کرد که بیشتر نفراتش را در زمین خودش داشته باشد و خیلی بااحتیاط حمله کند.

طبق اخباری که به دستمان رسیده برخی از بازیکنان اسمی پرسپولیس نسبت به این سبک بازی تیمشان رضایت ندارند و نظرشان این است که آنها باید مالک توپ و میدان باشند و با حملات گسترده از کناره ها و عمق دفاع حریفان بتوانند ایجاد موقعیت کرده و به گل های بیشتری برسند. در زمان گاریدو هم این مربی تقریبا سبک بازی بسته و استفاده از ضد حملات را می پسندید اما مربیان قبل این تیم از جمله برانکو، گل محمدی و اوسمار همگی به بازی مالکانه و تهاجمی اعتقاد داشتند. مطمئنا اکثر تماشاگران پرسپولیس هم بازی تهاجمی همراه با ایجاد موقعیت را می پسندند تا اینکه در طول بازی منتظر باشند تیمشان روی یک ضد حمله بتواند خطرساز شود. شاید دلیل اینکه هاشمیان فعلا ترجیح می دهد تیمش نتیجه گرا بازی کند این است که سرخ پوشان در کناره ها دچار ضعف هستند و مدافعان کناری این تیم نمی توانند آن طور که باید در حملات شرکت کرده و وینگرها را به نوعی همراهی کنند. به طور نمونه فرشاد احمدزاده در بازی با فولاد همه تمرکزش این بود که در کارهای دفاعی اشتباه نکند و تیمش از آن جناح به حریف فرصت حمله ندهد درحالی که در حملات نقش کمتری داشت و نتوانست همکاری خوبی با بیفوما و سپس اورونوف در این جناح داشته باشد. در سمت راست هم میلاد محمدی هم در چند صحنه فرصت شرکت در حملات را پیدا کرد و مشخص بود که با وینگر راست تیمش ناهماهنگ است.

به هر شکل انتظار هواداران پرسپولیس و البته برخی از بازیکنان این تیم از هاشمیان و کادرش این است که در بازی های آینده تهاجمی تر بازی کنند و بازی مالکانه و کنترل کامل حریف را در دستور کار خود قرار دهند.

اشتباه نابخشودنی شکاری

وحید هاشمیان بارها به شاگردانش گفته است که به نظم و انضباط تیمی بسیار اهمیت می دهد و بخش عمده این نظم تیمی در میدان مسابقه است. به این شکل که بازیکنان باید هر آنچه که کادرفنی به آنها سپرده را در کارهای تهاجمی و دفاعی در زمین انجام دهند و هر بازیکنی کار اضافه با توپ داشته شود جایگاهش را در ترکیب اصلی از دست خواهد داد. سروش رفیعی یکی از این بازیکنان بود که به علت کار اضافی با توپ، کمتر شرکت کردن در کارهای دفاعی و صحبت بیش از حد در زمین جایگاهش را در ترکیب از دست داد. موردی که در بازی با فولاد برای رضا شکاری اتفاق افتاد.

او که به خاطر سبک بازی اش دوست دارد در زمین کار خلاقانه انجام داده در یک صحنه با درییل اضافه و بدموقع فولاد را صاحب یک ضدحمله کرد و سرخ پوشان در آن صحنه خوش شانس بودند که دروازه شان باز نشد. جالب اینکه هاشمیان در بین دو نیمه شکاری را به خاطر عدم رعایت نظم تیمی و دستورات کادر فنی با اورونوف تعویض کرد.

خستگی ملی پوشان؛ سوغات کافا

وحید هاشمیان خیلی خویشتنداری کرد تا در مورد حضور تیم ملی در تورنمنت کافا صحبت نکند از این جهت که او از وضعیت ملی پوشان تیمش بعد از بازگشت از این تورنمنت اصلا رضایت نداشت و حتی برای بازی دادن به حسین کنعانی زادگان تردید داشت. در این میان محمد خدابنده لو با پای مصدوم از اردوی تیم ملی برگشت و بازی با فولاد را از دست داد و کنعانی هم خسته به جمع سرخ پوشان اضافه شد. جدا از این دو بازیکن؛ اوستون اورونوف و مارکو باکیچ هم سرحال نبودند و به خاطر همراهی تیم ملی کشورشان در فیفادی خسته به نظر می آمدند.

در این میان شرایط پیام نیازمند و علی علیپور تا حد زیادی بهتر بود. هرچند علیپور هر بار که در اوج آمادگی و با انگیزه بالا در اردوی تیم ملی حاضر شده، از سوی مربیان این تیم کمتر به بازی گرفته شد و با روحیه بد در تمرینات سرخ پوشان حاضر می شود. اگرچه او روز گذشته با گلزنی دوباره اش بار دیگر آمادگی خودش را به مربیان تیم ملی نشان داد. به هر جهت مربیان پرسپولیس اعتقاد دارند اگر ملی پوشان تیمشان در بازی با فولاد خسته نبودند می توانستند این بازی را با پیروزی پشت سر بگذارند.

بازیکنان زبان پیروانی!

افشین پیروانی به خاطر محرومیت اجازه نشستن روی نیمکت پرسپولیس را در بازی با فولاد پیدا نکرد اما قبل و بعد از مسابقه در کنار سرخ پوشان بود. در همین راستا او باز هم به شاگردانش توصیه کرد بعد از بازی حتما در مورد میزبانی تیم شان در ورزشگاه شهر قدس اعتراض کرده و خواهان بازی در ورزشگاه آزادی شوند. در همین راستا هم بازیکنانی مثل امید عالیشاه، علی علیپور، محمدامین کاظمیان و... در میکسدزون بیشتر از هر چیزی در مورد عدم میزبانی تیمشان در ورزشگاه آزادی صحبت کرده و به نوعی سعی کردند زبان پیروانی باشند. هرچند به نظر می آید این اعتراض ها بی فایده باشد و ورزشگاه آزادی حالاحالاها در اختیار سرخابی ها برای میزبانی از حریفانشان قرار نگیرد.